Gabriel'in Cehennemi (Gabriel's Inferno #1)

İki kitaplık bir seri sanıyordum ama araştırmalarıma göre üçüncüsü de yoldamış..Goodreads Puanı 5/4,09 Benim puanım 5/4 Bu kitaptaki aşka ba-yıl-dım....

Başarılı kitaptı bana göre..Unutulmaz Dante Aligheri'den esinlenen alıntılarla taçlandırılmış bir eserdi..Çünkü romanımızın baş kahramanı bir Dante profesörü idi..

Gabriel Emerson küçük yaşta Richard ve Gracie tarafından evlat edinilmiştir..Çünkü o annesinin evli bir adamdan olan çocuğudur..Aile olarak ise Gracie ve Richard'ı görmüştür..Daha sonra gerçek babası ölünce ona çok yüklü bir miras bırakmış o ise geçmişten yaptığı hatalardan dolayı ailesine yardımcı olabilmek adına bu mirası kabul etmiştir..

Kitaptaki Dante Aligheri ise 13 yüzyıl ve on dördüncü yüzyıl başlarında yaşamış İtalyan Ozan,politikacı..

Diğer kahraman ise Dante ile ilgili öğrenim görmesi gereken bir öğrenci Dante ile ilgili yüksek lisans yapması gereken Julie Mitchell..İlk tercihi Harward Üniversitesi ama terslik ve imkansızlıklar Toronto Üniversitesine gitmek zorunda kalıyor..Yani Beatrice ..

Yazar Gabriel Emerson'u Dante Ögrenci Julia Mitchell'i ise Dante'nin unutulmaz aşkı Beatrice ile özdeşleştirmişti..

Romanda Gabrel şeytanı Julia ise meleği temsil ediyor..Erkek kahramanımız geceleri sınırsız zevkler peşinde koşarken gündüzleri bir Kanada Torronto'da Dante profesörü...Çok yakışıklı ve karizmatik bir erkek..Julia ise bir melek kadar masum güzellikte bir genç kız..İkili birbirini adeta mıknatıs gibi çekiyor...

İkilinin ilk karşılaşmaları Julia on yedi yaşında iken oluyor...Julia ve Gabriel'i yetiştirilmesine katkıda bulunan karı koca gerçek ana baba gibi benimsemişlerdir..Çünkü özellikle Gabriel'in geçmişte yaşadığı problemleri aşmasında gerçek bir anne ve baba gibi bir tutum göstermiş onlara sevgilerini vermişlerdir..
Gerçekte ikisinin de iki çocuğu daha vardır Scooth ve Rachel ....

Rachel ile Julia çok iyi arkadaştırlar..Scooth ise geçmişte Gabrielle ile çok büyük çatışmaları olmuştur..Gabriel'in hatalarını onun davranışları yüzünden ailenin çektiği sıkıntıları hoş görememektedir..

Julia'nın çok mutsuz geçen çocukluğu neticesinde rachel sayesinde ona annelik yapan Gracie'yi tanıması büyük bir şanstır..Fakat Gabrelle ve Julia O elma ağacının altında geçen unutulmaz zamana kadar hiç karşılaşmamışlardır..

O unutulmaz karşılaşmada ikisi de . O yakınlığı ve sohbeti yıllar geçtikten sonra unutamamıştır..Julia ilk öpücüğünü o gece almış Gabriel'in kollarında uyuyakalmıştır..Ve O gecede Julia Gabriel'e umutsuzca aşık olur.Yıllarca onu bekler hatta bir gönül ilişkisi olur ama sonucu hüsran olmuştur...

Aradan yıllar geçer ve ikinci karşılaşmaları ise çok çetin olur..Julia'nın öğrencilik kaderi Profesör Gabriele Emerson'un elinde dir..Julia çok kısıtlı bir olan maddi imkansızlıkları nedeni ile bir yılını nerdeyse kaybetme tehlikesi altında olur..Ayrıca Gabriel onu hatırlamamışsa da..Julia'dan etkilenir..Onunla karşılaşaya kadar hissetmediği bilmediği duyguları tadacaktır...Aşklarının her evresini okumak müthiş güzeldi..

Başlarda Gabrel'in tavırları beni çileden çıkarsa da sonradan Julia'nın kimliğini öğrenip ondan gittikçe daha fazla etkilenmeye başladıkça olan tavırları çok güzeldi..Ama bu yakınlaşmadan önce unutulmaz kavga sahnesine tutkunun catırtıları bariz şekilde hissediliyordu...

Yazarın kalemini çok ama çok beğendim..Alın okuyun,yoğun duygular ile harmanlanmış bu kitabın kalınlığı gözünüzde incecik gelecek..Bundan eminim...
Yine de çeviride bir takım problemler hissediliyordu..

Yine de bence okunmaya değer bir kitap tavsiye ederim...Okuyun ve bu güzel aşkı hissedin...Aşkın nasıl da yüceleştiğini görün...Evrelerini hissedin..

GÜzel kitap olması bir yana ama benim okuma zevkime çok uygun düşmedi. Bu tarz kitaplar nedense beni hiç sarmıyor.

bu kadar kötü olabilirdi, taklit etmeye çalışmış onu bile yapamamış.zaman kaybı..

Ne yazık ki bitti :(

İçimi bayan bir kitap oldu...

Grinin elli tonu ile karsilastirilmasi cok yanlis bir kitap bana gore. Inanilmaz surukleyici ve cok guzel bir konusu var 1 gunde okudum kesinlikle tavsiyedir...

Kitabın tanıtımında "grinin elli tonu'nun yazarı rekabete hazırlan" diyor... Sanırım yayınevi bunu bir pazarlama hilesi olarak kullanmak istedi, zira kitabın karşılaştırma yapılan seriyle pek de ilgisi yok. İyiki de yok...

Şunu söyleyebilirim ki bu çok daha edebi, çok daha kaliteli bir eserdi. Hatta edebi açıdan ağır bile sayılabilir. Yazar pek çok klasikten alıntı yapmış... Klasik sevmeyen biri olarak bu yönde kendimi eksik hissettim. Alıntı yapılan, ilişki kurulan edebi karakterlerin bir kısmını bilmeyişim okuduğum bölümleri bir parça havada bıraktı. bu eksiklerimi tamamlar tamamlamaz kitabı tekrar okuyacağım...

Erkek karakterimiz Profesör Gabriel Emerson Toronto Üniversitesi'nde Dante Uzmanı... Kitap başından sonuna kadar Dante ve Beatrice'e atıflarla dolu. Profesör son derece kibirli, soğuk, kendini beğenmiş ve bencil bir adam; ya da sadece dışarıdan görünen kısmı öyle. Zira karakterimizin geçmişi sırlarla, ruhu ise yaralarla dolu. Kendini günahkar olarak tanımlıyor ve hatalarının affının olmadığına inanıyor... Bayan karakterimiz Julianna Mitchell ise profesörün lisansüstü sınıfında öğrenci. O da kendine güvensiz, sessiz, ürkek bir tip... Kahramanlarımızın ilk tanışıklıkları pek de hoş değil aslında, Julia profesörün gazabına uğruyor zira... Ama Julia'nın bildiği Gabriel'inse unuttuğu bir detay var: Onlar daha önceden tanışmışlardı...

Daha evvelki tanışıklıklarının detayına fazla inmek istemiyorum, okumak isterseniz kendiniz keşfedin... Ama sırf bu yüzden bile ikili arasında aşk yüzeysellikten uzak. Grinin Elli Tonuna yapılan atıfı sırf bu yüzden bile anlamsız bulabilirsiniz, buradaki aşk çok daha yoğun hissediliyor. Romanın yetişkin okurlar için kategorilendirilmiş olmasına rağmen bu tür içeriğin çok çok az olduğu konusunda güvence verebilirim.

Julia ve Gabriel'in birşeylere başlamak için aşmaları gereken sorunları var, en azından bu sırlarını birbirleriyle paylaşmak zorundalar...
Bu tür kitapları şu açıdan seviyorum; karakterlerin ruh analizini adım adım okumak güzel oluyor.
Gabriel'in geçmişiyle yüzleşmesi sancılı bir süreç, ben kendi adıma üzüldüm onun için...

Ama belirtmeden edemeyeceğim bir şey daha var bu kitapla ilgili, o da çevirmenin yeteneksizliği... Bir kitap ancak bu denli baltalanabilirmiş, çevirmene rağmen sevdim kitabı o kadar diyeyim. Özenle ve oldukça gereksiz bir çabayla eski kelimeler kullanmış sevgili çevirmenimiz, halbuki daha güncel kelimelerle daha akıcı bir çeviri yapabilirmiş. Pek çok yerde çevirmen notu olmalıydı bence, edebi eserlerden alıntılar konusunda hele ki... Ama ben o açıklamaları göremedim. Bir de üstüne çok komik bir sansürü vardı çevirmenimizin: ditmek! Bu sözcüğü ilk kez duymamın komedisinin yanında, kullanımı da gereksiz gibi geldi bana. Bir sürü küfürü çevirirken sansür uygulamazken neden bu kadar komik bir kelimeyi kullanmayı yeğledi kendileri sormak lazım...

Okumanızı tavsiye ederim, tek eksik yanı çeviriydi...
Kitap 5 üzerinden 4 alır benden:)

Marla Sngr'dan Gabriel'in Cehennemi Yorumu

Gri’nin elli tonu ile kıyaslanmasının asıl nedeninin ticari beklenti olduğunu düşündüğüm bir kitap zira bu iki kitabın anlatım ve dil açısında birbiriyle benzer yanları yok. Daha edebi , daha kaliteli ve insana bir şeyler katacak kitap. İlahi komedya alıntıları ve karakterleri Dante ve Beatrice üzerinden anlatmaları çok başarılıydı.

Gri ile karakterlerin benzerlikleri var. İki adamında karanlık, acılı geçmişleri, kızlara karşı takıntıkları tavırlar ve iki romanın da kadın karaterlerinin masumiyetini birbirine benziyor ama anlatım alakası yok. Bir kere bu kitap da cinsellik abartılı değil hatta neredeyse hiç yok diyebilirsiniz. Temel de şehvet ile ilgili tanımlamlar var ki Gabriel bir proföser ve bu konu ile ilgili araştırmalar yapıyor ama normal her şey dozunda. Belki bir çok insana ağır gelebilir, akıcı gelmeyebilir ama benim kapılıp elimden bırakamadığım bir kitap oldu.

Gabriel’in çok iyi bir geçmişi yok bunun ağırlığını üzerinde hep taşıyor ama Julia ile ruhunu temize çıkıyor. İkisinin debirbirine karşı aşkları, yaptıkları çok etkileyiciydi. Öğrenci ve Proför ilişkisi ve hatta ara ara ders sırasında birbirlerine laf dokundurmaları da kitap da akılda kalan yerlerden.

Ben açıkçası bu kitabı tavsiye ederim.

http://kitaptutkum.blogspot.com/2013/01/gabrielin-cehennemi-sylvain-reynard.html

Ayrıntılı yorum blogumdadır.

Gabriel’in Julia’ya karşı duyduğu aşk, özlem ve ihtiyacını yazar çok güzel anlatmış. Okurken kendinizi kitabın büyüsüne kaptırıyorsunuz ve anlatılan tüm duyguları hissedebiliyorsunuz. Yazar olayları üçüncü kişi gibi aktarmış, böylece her iki tarafında düşüncelerini ve duygularını anlayabiliyorsunuz. Julia’nın hislerini okurken Gabriel’e söylendim, adamı daha çok süründür dedim. Ama ne var ki Gabriel’in aşk acısını okurken de Julia’ya kızdım, yazık adama, git sarıl da aradaki buzlar erisin dedim. Bu bakımdan hem yazarın yazım tarzını hem de yayınevinin çevirisini çok beğendim.

Julia senelerce Gabriel’i beklemiştir, aradan 6 yıl geçtikten sonra Gabriel onun öğretmeni olmuştur ama genç kızı tanımamıştır! Hatırlayana kadar da kıza yapmadığını bırakmadı. Evini beğenmedi, fakirliğinden yakındı, her fırsatta kızı aşağıladı. Sonra kıza kendi kefaretimi ödüyorum diyerek hediyeler vermeye kalktı! Ne zaman ki 6 sene önce elmalıktaki kızın Julia olduğunu anladı o zaman tamamen değişti. Her kadının olmasını istediği bir erkeğe düşündü. Bir de kitapta Paul var. Julia’nın üniversiteden arkadaşı ve Gabriel, bu adam dolayısıyla sürekli kıskançlık krizlerinde. Buraları okumak güzeldi. Gabriel kıskançlık duygusu ile hayatında ilk kez karşılaşıyor, ne yapacağını bilemiyor ve Julia’yı bazen kırıyor bu nedenle.

Kitap tavsiye edilir!!

güzeldi hemde cok

orta karar bir kitaptı benim için kitapsızlık zamanlarında okunabilenecek bir roman

Son dönemde aşk=cinsellik denkleminden benim gibi aşırı sıkılmış romantiklere iyi gelecek bir kitap.

Belli ki reklam amaçlı grinin tonları serisine kapakta bir atıfta bulunulmuş ama alakası bile yok.

Romantik kitapların tek tarafın bakış açısından anlatılmasından hoşlanmadığımdan da olabilir ama herkesin kendi düşüncelerinin kendi dilinden anlatılması da artı bir beğeni unsuru oldu.

Özetle eğlenceli denemese de hoş romantik bir kitaptı.

Okurken hem sıkıldım hemde merak ettim.Kitabın çoğu yeri bana sıkıcı geldi çeviriden mi yazardan mı kaynaklandı anlamadım.özellikle ilk başta Julia, Gabrieli tanıyor aralarında bişi geçmiş ama ne olduğunu bi türlü öğrenemiyorsunuz. Sonlara doğru anlıyorsunuz sürekli o imanın olması hoş değildi.
Grinin Elli tonu ile alakası yoktu.bence kitap çok satsın diye bu tarz reklam yapılmış olabilir.

Çok güzeldi.Elli ton serisine benzetenler var ama ben o kanıda değilim.

Çok iyi kitaptı. Anlatımı, dili, betimlemeleri gerçekten içine çekiyordu. Karakterler de oldukça iyiydi ama o kadar Inferno filan fıstıktan sonra daha da karanlık bir Gabriel bekliyordum ben... Lokum gibi adam oldu :D

Israrla soylicem kesinlikle bir gri ton uyarlaması degil, artık her erotik kitabı gri tona baglamıyorlar mı cıldırıyorum. Her zengin adam fakir kız konusu kitabı grinin elli tonunu sevenler icin pazarlamaya basladilar, neyse kitaba donucem dante ve beatrice uyarlaması bu fikrin kitapta islenmesi harika olsada karakterleri oturtamamis yazar, derinlikleri yok, sıkı sıkı baglanamadim karakterlere, anlamadim boyutlarini. Beni onlara baglicak detaylara girememis kısaca kurguda biraz sınıfta kalmis..

Gri'nin Elli Tonuna taş çıkartacak reklamıyla satılsa da orjiinalliğini kaybetmiş tamamen özenti bir kitap olmuş,okuyamadım bile

Optimum Kitap’tan çıkan ,Slyvain Reynad’ın -Gabriel’in Cehennemi adlı kitabını ,okumuş ve bitirmiş bulunmaktayım .

Öncelikle ; kitabın çevirisi çok sade ve akıcı . Fakat , bir sürü yabancı kelimenin olması (İtalyanca , vb ) ve o kelimelerin anlamlarının dipnot olarak düşülmesi gerekirdi , çevirmen tarafından .Ayrıca , bazı yerlerde sanki yazılar biraz daha büyük bazı yerlerde daha küçüktü , bu da benı biraz rahatsız etti .(Yazı puntosu benım gözlerimin hassasiyetinden de kaynaklanıyor olabılır ). Genel anlam da , çevirisi iyi di .

Kitabın konusuna kısaca değinecek olursam ; Gabriel adında bir profösörün ,Julıa adında bir kızla tanışması , bu arada kız onun öğrencisi ,bu ikili arasında yaşanan olaylar , kitapta olaylar anlatılırken okuyucunun daha iyi anlayabilmesi için zaman zaman geçmişe dönülmesi ,aile ilişkileri , arkadaşlık – dostluk ilişkileri ve aşk , masumane bir aşkı anlatan , bu nasıl bir aşktır dedirten , bir kitap.

Kitap aynı zaman da , kültürel yönüde olan bir kitap .İlahi Komedya adlı kitapta geçen Dante ve Beatrice’in aşkından esinlenerek ,kahramanlarımız birbirlerine aşk yolunda adım adım ilerliyorlar .

Olay örgüsü arasında , hiçbir kopukluk yok , hatta kitabın ortalarına doğru (gelişme sürecinde ),heyecanın doruğa tırmandığını göreceksiniz .

Okuduğum değişik romanlardan bir tanesi idi .İkinci kitabı heyecanla bekliyor olacağım .

Okumayanlara , kesinlikle tavsiye ederim .Bu kitabı bizlerle tanıştırdığı için Optimum Kitap’ a da ayrıca teşekkür ederim . Saygılarımla…

Her ne kadar ilk başlarda Gabriel'in tavır ve tutumlarını hödüklük olarak nitelendirsem de hemde bir yanım onun acılardan yoğrulmuş zor bir geçmişten geldiğini öğrenince...
Son zamanlarda okuduğum en hassas aşık Gabriel - okuduğumuz bazı kitaplarda hemen atlamalar, çabuk yaşanan cinsellik o kadar aşinalaştı ki! :/ - sevgilinin çok değerli olduğunu hissettirilmesi yazarın bunu aktarmasını çok beğendim :)

Bu kitap için tek eleştirim ''Grinin Elli Tonu ''kitabının adının kapakta olması,arka kapakta Books and Rewies'tan Jesscica Durham'ın '' Grinin Elli Tonu'nun yazarı rekabete hazırlan!!'' demesi yine o kitabın adının anılması çok yersiz ve gereksizmiş

Harika ve içe işleyen bir aşk kitabıydı. Hem de tüm yazım yanlışları ve çevimenin kitabı mahvetmeye çalışma çabalarına rağmen...
Gelelim bu sorunların bile mahvetmeyi başaramadığı o kitaba... Reklam amaçlı olsa bile Fifty Shades serisiyle karşılaştırılması beni üzdü. Bu kitaptaki o aşkın yanında Fifty Shades'teki sadece tensel bir ilişki kalıyor, üzgünüm... Ki bu kitapta karakterlerimiz sadece bir ilişki yaşıyor, o da kitabın sonunda... Ortak yön ararsak sadece uysal ve saf kızımız; zengin, yakışıklı, kibirli ama geçmişinden büyük bir yara taşıyan oğlumuz. Tek ortak nokta sanırım bu, ve bu ortaklığa uyan onlarca kitap sayılabilir...

Gabriel'e kitap başında çok kızdım. Tam bir ZÜPPEydi çünkü. Marka merakı olan, sürekli kendini öven, ki bunu karşıdakini yerin dibine sokarak yapan bir züppe hem de. Ama olaylar çözüldükçe, Gabriel'in aslında nasıl bir 'Cehennem'de yaşadığını anlıyorsunuz... Birbirlerini eskiden tanıma olayları da kitabın duygu yükünü ve romantizmini arttıran harika bir ayrıntı. Ve Julia... Saf görünen kızımız da aslında Gabriel'den aşağı kalır bir cehennemden çıkmış değil.

Gabriel geçmişten beri kendisini sürgün ettiği cehennemde Julia'nın yardımıyla bağışlanma arayacak. Julia ise o gerizekalı Simon'la yaşadıklarına rağmen gerçek aşkı yeniden bulacak ve kendini sevmeyi yeniden öğrenecek. Geçmişin hayaletleri ve şeytanlarıyla yüzleşemeden bir araya gelemeyecekler...

Julia'nın dua ettiği enteresan tanrılar da gülümseten kısımlardandı. Örnek: "Ah, köpeklerin yaşayamayacağı pahalı dairelerin tanrıları, ne olur, beni rahat bıraksın..."

Kitaptaki Dante&Beatrice aşkına atıf ise kitabın edebi değerini arttıran bir özellik, benim de keyif aldığım bir yandı. Ah, Gabriel'in o sözü: 'Yarın cennetten kovuluyorum, Beatrice. Tek umudumuz, daha sonra senin beni bulman. Beni cehennemde ara.'

Son sözüm: Her şeye rağmen yine de tavsiye edilir, hem de nasıl...

Kesinlikle okuduğum en güzel aşk romanlarından biriydi. Julia ve Gabriel'in aşkı saf, masum ve romantikti. Kitaptan tek şikayetim yabancı kelimelerin çokluğu ve anlamlarının çevirmen tarafından not olarak eklenmemesiydi. Eski Türkçe kelimelerin kullanılması ise bir kelime haricinde rahatsız etmedi. Bazı kelimelerde yazım hataları vardı ama kitap o kadar güzelki görmezden gelmeyi tercih ettim.

Yayınevine gelince Grinin Elli Tonu ile bu kitabı kesinlikle kıyaslamamalıydı. Sylvian Reynard, E.L.James'den çok daha iyi bir yazar. Kıyaslamak Sylvian Raynard'a haksızlık yapmak bence...

ilk okuduğumda çok beğenmiştim, mukayese edildiği kitaptan çok daha fazla masum ve övgüyü hak eden bir kitaptı

Bu kitabın bir erotik kitaptan ziyade aşk kitabı olduğunu düşünüyorum. Ve elli ton ile karşılaştırılması tamamen yanlış. Gabriel ve Julia aşkı her kızın hayallerini süsleyen bir aşk.

kitabı ortalama 2-3 günde bitirdim eğer yakın türleriyle karşılaştırma yapılacaksa-grinin elli tonu gibi- çok daha güzeldi kesinlikle, aşk sarıyordu okurken hissettiriyordu kitap çok hoştu :)

En sevdiğim serilerden biri. bu seriyi sırf erotic kitap türünde değerlendirmeleri çok yanlış.İlk kitapta neredeyse hiçbir şey yoktu.Kitaba resmen yazık etmişler.Edebi değeri yüksek serilerden biri.Dante,Beatrice ve Virgil hakkında bir sürü şey öğrendim.Gabriel Emerson en sevdiğim kitap karakterleri arasına girdi.Bence çekinmeden okuyun.Kesinlikle tavsiye ederim :D

Kitaba 10 üzerinden 15, hatta 25 vermek istiyorum. Son zamanlarda okuduğum en duygu yüklü kitaptı. Beni benden aldı ve bitmesini hem istedim hem istemedim.

Bu arada bir konuya açıklık getirmek istiyorum. Bence yayınevi bu kitabı tanıtırken Grinin Elli Tonu kitabını öne sürerek büyük bir hata yapmış. Bu kitabın o iğrenç kitapla uzaktan yakından alakası yok. Tamam, bir kaç benzerlik var ama bunlar diğer kitaplarda da var. Mesele evlat edinme, zenginlik. Ama sırf bu nedenle iki kitabı aynı kategoriye koymak elma ile avokadoyu bir tutmak demek. Ayrıca hem yazarın yeteneğine hem yarattığı karakterlere HAKARET bence!

Bir kere bu kitapta cinsellik yok denecek kadar az. Diğer kitap gibi sayfalar sevişmelerle, şaplaklarla ve iğrençliklerle değil, yoğun bir duygu patlaması ile doldurulmuş. Ayrıca yazar her bir karakteri ayrı ayrı seslendirmiş. Yan karakterlerin düşüncelerini bile dile getirmiş.

Gabriel ve Julia iki ayrı yaralı kalp. Geçmişleri mutsuzluk, umutsuzluk, acı ve bir dolu kötü anıyla dolu. Bunların akabinde Gabriel bir hovarda olup çıkıyor, hatta kendini düşmüş bir melek olarak görüyor. Julia ise öz güvenini kaybediyor. Oysa tek istediği hayatında bir kez olsun sevilmek...

Bu iki yaralı kalbin yıllar sonra birbirlerini bulması, birbirlerine olan aşkları ve bunu dile getirişleri ise çok çok güzel. Tüm kitap boyunca sanki biri kalbimi ellerinin arasına sıkıp durdu. Öyle çok etkilendim ki yüreğim acısı. Beni bu kadar etkileyen çok az kitap olur. Mesela Dokunuş da böyle etkilemişti, sonra Roma'nın Metresi ve Umut Dolu Bir Yaz. İyi kötü ne yaşanırsa yaşansın boğazım düğümlendi.

Bu arada yazarın Dante ve Beatrice aşkına göndermeleri çok başarılıydı. Ki zaten o bölümlerden birini duvarda da paylaşmıştım.

Dante Gabriel'i, Beatrice ise Julia'yı temsil ediyordu. Tek fark onların temsil ettikleri kişilerin aksine kavuşuyor olmaları.

Bu arada, sadece bir bölümde sapkınlığa yakın bir olay geçti. Daha doğusu olayın geçmişte yaşandığı! Zaten Gabriel bundan pişman olmuş ve tekrarlamamış. Yani Grey salağı ile bir tutulması mümkün değil.

Bir kere Gabriel, Julia değil şiddet göstermek kendi gözünden bile sakınan aşık bir adam. Ve aşkını dile getirmekten, hareketleriyle göstermekten de asla geri durmuyor. Hele kıskançlığı ahh ahhh öyle sahiplenici, öyle içten, öyle sevimli ki, insan kızamıyor bile...

Bu arada çok hoşuma giden bir bölümü (ki aslında çok fazla böyle bölüm var ama hepsini paylaşırsam kitabı eklemem gerekebilir ;) )paylaşmak istiyorum.


"Sana hiç ve de asla sahip olmam. Tamam mı? İnsanlar meleklere sahip olmazlar."

"O zaman senin gibi biri bir meleğe ne yapar?"

"Benim gibi biri, ona tapar. Onu anlamaya, gizlerini çözmeye çalışır. Arkadaş olmakla başlayabilir... Belki."

Ahhh şu bölümü de paylaşmalıyım, çok etkiledi beni :)

"Biliyorsun, birine bir şey yedirmek, sevginin ve uhabbetin en son düzeyidir... Kendini, yiyecek yoluyla, biriyle paylaşır gibi olursun." Gabriel pastadan bir lokma aldı, onun burnunun altına tuttu. "Şunu düşün. Komünyonda, kilisesede bize şarap verirler, annemiz bizi bebekken besler, çocukken hem anennemiz hem babamız bize yemek yedirir, partilerde arkadaşlarımız, birbirimizin vücudunu tanırken sevgilimiz... Bazen de birbirimizin ruhundan besleniriz."

Aha, şimdi aklıma geldi. Grey ve Ana'sının :P mailları varsa, Gabriel ve Julia'nın da sms'leri var. Ama her biri aşk dolu. Asla hakim itaatkar ilişkisi yok.

Kısaca 600 küsür sayfalık su gibi akıp gidiyor. Ama ara ara kitabı bırakıp kitapta geçen şarkıları bulmak için nete girmeniz gerekebiliyor :)

İkinci kitabı bilemem ama bu kitap bence mükemmel, kesinlikle ve kesinlikle tavsiye ederim. Ve emin olun benden daha şanlı olacaksınız. Zira ben yayınevinin tanıtımları yüzünden kitap boyunca Gabriel iğrençleşecek, içinden Grey çıkacak diye çok korktum.

Hanımların beğeneceği bir kitap ;)

Gabriyelin katı ve sert bir profesörden aşk adamına dönmesi ve julia ya'nın bir tenine bile zarar vermemesi onu kullanmaması ve ona bir melek gibi darmansı ve julia'yı şımarmak için hep centilmen davranması beni şaşırttı. dünyada böyle erkek karakerine rastlamak imkansız bir erkek olarak söylüyorum. :D

İdolümsün prof. emerson :D kendimi centilmen biri olarak görüyor. Senin gibi karakteri okuyunca artık daha ince düşünmem gerektiğini anlıyorum tabi hutunum çok mutlu olucak bundan :D fazla yazdımı düşünüyorum

iyi okumalar

Kitapta geçen şarkılar çok hoşuma gitti

Öncelikle çevirisini hiç beğenmediğimi söylemem gerek. Sinirlerim hoplayıp durdu. Bitter çikolatayı 'karanlık', 'bacon'ı 'beykın' diye çevirmeleri falan, daha bunun gibi bir çok çıldırtıcı çeviri hatası... Ayrıca dipnotlarda da çok eksiklik vardı.

Kitap ise mükemmel değildi, kötü de değildi. Orta halli bir kitaptı ama sanırım Julia'ya pek ısınamadım. Kötü şeyler yaşayarak büyümüş, kitapta da bunun savunmasızlığını hissettirmeye çalışmış yazar ama Julia'da bir şeyler eksik kalmıştı sanki.

Gabriel ise çok sabırlı, titiz bir aşık ama o da ,Julia gibi, iyi şeyler yaşamamış.

Elli Ton ile karşılaştırılması saçma olmuş. Bildiğin aşk kitabı bu yahu. Klişelerle dolu, artık her romanda görebileceğimiz sahnelerle doluydu biraz da. Bir bölümü okurken olayın diğer bölüme nasıl yansıyacağını hemen kavrıyorsunuz okurken. Beni şok eden bir şey olmadı.

Bu kadar yüksek puan vermemin nedeni ise Dante ve Beatrice.
Evet bu ikisi üzerinden ana karakterlerin hayatlarını sürdürmeleri çok güzeldi ama İlahi Komedya ya da Dante hakkında bir şey bilmeyenler için hiçbir ek açıklama yapılmamış.

Gabriel Owen Emerson bir Dante profesörüdür. Dante uzmanı olmak için çalışan lisansüstü öğrencisi Julianne Mitchell'in öğretmenidir. Önce Julia'ı azarlayıp aşağılamıştır. Bir süre sonra ise bu davranışlarının tam tersini yapıp Julia ile ilgilenmeye başlar.

Aslında ikili tanışırlar. Gabriel evlatlık alınmıştır ve iki üvey kardeşi vardır. Julia kardeşinin arkadaşıdır ve altı yıl önce bir elma ağacının altında vakit geçirmişlerdir. Bu olayı Gabriel hatırlamasa da Julia her detayını hatırlamaktadır.
Çekingen bir kız olduğundan Julia kim olduğunu söylemez. Julia Gabriel hatırlayana kadar geçen sürede çok üzülse de neyse ki Gabriel hatırladıktan sonra işler tamamen değişir.

Ben bu kitabı çok sevdim. Kitap tanıtımını okurken Grinin Elli Tonu'na benzediği yazıyordu. Tamamen öyle bir kitap diye düşünerek okumaya başladım ama alakası yoktu çok çok farklıydı. Bu kitap daha duygu yüklüydü. Julia'nın masumiyeti o saf aşkı çok güzeldi. O katı Profesör Emerson'ı aşık bir adama çevirmesi, ikisinin de sorunlarını aşmaya çalışması,birbirine bağlılıkları o kadar güzeldi ki hele o Gabriel'in sahipleniciliği, kıskançlığı çok çok güzeldi o ne sevgiydi öyle. Ayrıca İlahi Komedya'dan alıntıları Dante Beatrice bölümleri de çok güzeldi. O kalın kitap nasıl bitti anlaşılmıyor bile. Mutlaka okunmalı.

Tanıtılırken benzetilen malum seriden kat ve kat üstün bir kitaptı bana göre. Sahneler boş ve sığ değildi tam tersine karakterlerin düşünceleri, hisleri ve muhteşem edebiyat yazarları ve sözleri çok güzel harmanlanmıştı. E karakterler boş insanlar değillerdi sonuçta.

Kalın bir kitaptı, başta bayağı uzatılan sahneleri var diye düşündüm ama tam tersine aslında uzatılmasını ben istedim. Yazar detayları çok güzel işlemiş ve kesinlikle tam yerinde bir anlatım olmuş. Evet aşıklar, ever birbirlerine yakıcı bir tutkuları var ama hop diye birbirlerinin kollarına da atlamıyorlar. En çok bunu sevdim.

Arkada erotik roman diyordu fakat o tür bir sahne yalnızca bir kere var. Öpüşme sahneleri vs. çok da detaya inilmemiş rahatsız edecek kadar. Daha çok duygulara odaklanılmış, kahramanların şiirselliğini düşününce, bence çok yerinde olmuş.

eklemeden geçemiyorum, kapağı çok beğendim.

Benim için tamamen zaman kaybıydı...