Paramparça Prens (The Royals #2)

yorum için: https://illekitap.blogspot.com/2021/05/erin-watt-paramparca-prens-royals-2.html



*****



"Ella gittiğinde bu seni korkuttu, biliyorum. Seni incitti." Başımı çevirip gergin yüzünü inceledim ve aklıma gelen düşünceyle ben de gerildim. "Onu seviyor musun?" diye sordum boğuk bir sesle.

Başı hızla bana doğru döndü. "Hayır."

"Bundan emin misin?"

"Onu seviyorum ama senin sevdiğin şekilde değil."

Biraz olsun rahatladım. "Yine de ona değer veriyorsun."

Tabi ki verecekti. O hepimiz için değerliydi çünkü o kız evimize bir yıldırım gibi düşmüş ve her şeye yeniden can vermişti. Bizim için demiri ve ateşi keşfetmişti. Bizi tekrar güldürmüştü. Bize bir amaç vermişti - öncesinde ona karşı bizdik. Sonra bu onun yanında durmamıza dönmüştü. Onu korumaya. Sevmeye.



*****



Reed'in kaslı yapısına ve sert hatlarına baktığımda bazen onun da benimki kadar kırılgan bir kalbi olduğunu unutuyordum. Ama erkekler duygusal olmamaları gerektiğini düşünerek hislerini ciddiyetle, duygusal olmamaları gerektiğini düşünerek hislerini ciddiyetle, zalimlikle ya da pislik gibi davranarak maskeliyordu. "Gerçekten affettim."

"Pisliğin teki olsam bile mi?"

"Bana pislik yapmayı bıraktın mı?" Saçını gereğinden daha sert çektim.

Bunu hak ettim dercesine başını eğdi. "Pislik yapmayı uzun zaman önce bırakmıştım. İlk öpüşmemizden hemen sonra. Seninle tanıştığımdan beri tek kıza bile bakmadım, Ella."

"İyi. Bana hak ettiğim üzere bir tanrıça gibi davranır ve beni aldatmazsan sorun yok demektir."

"Ben zaman zaman zor olabilirim."

Yani çok derinden sevdiğini ima ediyordu ve benim toplanım gitmemden korktuğunu - daha önce yaptığım gibi, annesinin temelli gittiği gibi. "Evet... ama ben zoru severim," diye fısıldadım.



*****

Serinin ikinci kitabını -ilk yarısını saymazsak- çok ama çok sevdim.
Bu kitapta da ilkinde olduğu gibi çarpık ilişkiler vardı, hata daha fazlası var.
İlk kitapta Reed Royal geçmişte yaptığı büyük bir hata yüzünden Ella’yı kaybediyor. Ve serinin ikinci kitabı neredeyse ilk yarı boyunca Ella’yı geri kazanmak için çabalamayla ve Royal kardeşlerin arasındaki çatlakların büyümesiyle geçiyor.
Kitabın ikinci yarısında ise bomba olaylar var. Ve Callum’un bu kitapta geçirdiği değişimi çok sevdim. Bu kitapta çocuklarının sorunları ile daha ilgili, daha anlayışlı ve çözümcü bir baba vardı. Sonlara doğru gelişen olaylarla ise üçüncü kitap için şimdiden büyük bir beklenti içine girdim. Umarım hüsrana uğramam.
Ama buraya not düşmek isterim ki; Royal kardeşlerden en çok Gideon’un hikayesini okumak isterdim.