Kısa blog yazılarından oluşmuş bir kitap. Yine de kimi yerlerde beni zorladı. Tabi bu kitabı daha çok sevmemin bir sebebi. Yazarın iğneleyici dili her zamanki gibi mükemmeldi. Keşke bahsettiği insanlar hakkında daha fazla şey öğrenebilseydik.

Bir kaç saatte okunup biten okurken de yüzünüzü kocaman bir gülümsemeyle saran bir kitap. Arada sırada da kahkahalarınıza engel olamadığınız. Basit ve eğlenceli. İlk kitabın daha iyi olduğunu düşünmekle beraber bu yazar devamını yazarsa okutturur diye düşünüyorum. Kitabın en sevdiğim yönlerinden biri farklı yazar ve şairlerden alıntılar yapması, yeri gelip bilimsel gerçeklerden bahsederken yeri gelince bir anda mitolojiye dalabilmesi.

Savaşı anlatan çok yazar geldi geçti ama hiç biri olması gerektiği gibi yazamamıştı belki. Aytmatov tam olarak bunu yapmış. Üç oğlunu, kocasını, gelinini kaybeden, acılı ve bir o kadar da sağlam bir anne nasıl anlatılmalıysa o şekilde yazmış. Uzun zamandır en çok duygulandığım eserdi. Tavsiye ederim.

Kitabın ön sözü beni biraz zorlamakla birlikte çok akıcı, çok içtendi. Kitap boyunca adamın suçunu merak etmekten kendimi alamadım. Kahramanın sefil olduğu konusunda Victor Hugo çok haklıymış.

Kolay okunan ve insanı şöyle bir silkeleyen bir kitap. Sadece insanın şeytanla mücadelesini anlatmakla kalmamış, günümüze uyarlanabilecek bir şekilde neredeyse her kesimden insanı eleştirmiş. Kadınlarla ilgili yorumları bazı yerlerde biraz rahatsız ediciydi. Yine de insanı düşündüren bir kitap okumak güzel.