Klasik okumak ayrı bir zevk. Tabii bütün klasikler bu kadar akıcı olmayabiliyor. Don Kişot sürükleyici ve merak uyandırıcı. Yer yer güldüren yer yer düşündüren yapısı sahip olduğu ünü destekliyor. Özellikle Sanço Panza karakteri tam bir komedi. Mizah kadar dönemin siyaset, sosyal ve hiyerarşik yapısını da gözlemleyebilirsiniz.

Benim gibi yazarlığı meslek yapmak isteyenler için ilgi çekici bir kitap. Edebiyat üzerine derinlemesine konular mevcut. Ayrıca sadece edebiyat değil, başka konular üzerine de yazılar mevcut. Tek eksiği hep aynı isimler üzerine yoğunlaşması. Çok fazla Hemingway ve Yaşar Kemal ismi duydum.

Dili beklediğim kadar ağır değildi. Hatta bir süre akıcı olduğunu bile düşündüm. O tarihi güzel anlattı. Ancak kendini tekrar etmesi. Her bölümde alaksız bir hikayeyle başlayıp konuyu ana karaktere bağlaması. Gözüme çarpan birkaç mantık hatası aldığım tadı yonttu.

Yer yer mantık hataları ve kurgu da zorlamalar vardı. Ancak her zamanki gibi Agatha okumak akıcı ve heyecanlı. 1 günde bitirilecek kitaplardan. Burdan Agatha ninemin ellerinden öperim.

İlk öykünün ritmi sonrasında kayboldu. Bütün öyküler keşke ilk öykünün kalitesinde olsaydı. Biraz da son öyküyü beğendim. Hikayeler hep farklı yaşlardaki erkek çocuğu anlatmış. Ancak hangi çocuğu anlatırsa anlatsın. Durmadan cinsellik, içki gibi unsurlardan bahsetmiş. Hadi bir çocuğu roman karakteri olduğu için anlarım da hepsi mi ahlaksız yetişiyor bu çocukların.

İnce bir kitap olmasına rağmen merak uyandırıcı. Bir oturuşluk ömrü var.