Cienfuegos dosta katılıyorum başka yorumum yok

Bu kitabı okuyana kadar Bay Fyodor Mihailoviç Dostoyevski nini koyu bir Ortodoks ve Rus milliyetcisi olduğunu düşünüyordum Gördüm ki , okuyucuyu avutmak icin bu kisveye burunmus bir yazardir Dostoyevski. kimse benim kadar aci cekmesin, tanriya inansin, Rus'un Rustan baska dostu yok derken Başka bir yerde de agzindan soyle bir sey kacirmistir, "Gercekleri anlatsaydim siradan insanin yuregine korku ve umutsuzluk salardim. Rus koylusu boyle daha mutlu olacaktir."

köprüler bu sefer devletten halka doğru kuruluyor Ayşe Kulin insandan insanada nasıl kurulur yapilir onu gösteriyor

Hatırat dır candır güzel üstelik kitabın hiçbir yerinde Popülizme malzeme olacak konuları içermez.

Henri Charriere tarafindan yazilan, haksiz yere hapse atilan bir adamin orada yasadiklari ve kacis macerasini anlatan, yazarin kendi hayat hikayesi oldugu (?) da gozonune alindiginda insani daha da fazla etkileyen, Defalarca okuma istegi uyadiran bir roman.