Uçurtma Avcısı

kitabı okurken elinizden bırakmak istemeyeceksiniz..

Biraz Amerikan yanlısı bir roman ama olsun

Mükemmel.

Mutlaka okunması gerekenlerden. :)

tüylerim diken diken oldu, müthiş bir kitap! Iki arkadaşın hikayesinden çok daha öte...ne söylesem spoiler olacak, muhakkak okuyun kitabı.

o kadar cok agladım kı bu kıtabı okurken..ısyan ettım tum kotuluklere caresızce..bızım tahmın bıle edemıycemız kadar acı var bu dunyada..cok umutsuzca yazıyorum ıylıge guzellıge daır..mutlaka okunması gereken bı kıtap..

Arkadaşlık, kardeşlik, hüzün, ihanet, hainlik, umut, savaş, zenginlik, yoksulluk, iyilik, kötülük, kan, gözyaşı, gülücük, çocukluk, hastalık, ölüm... hepsi bu kitapta ve hepsini iliklerinize kadar hissedecek, yaşayacaksınız...

kan bağlarının önemi,ana vatanın insanlar için önemi,hayatın acılar bütünü olması,dinin suistimal edilmesi,şiddet ve baskının bir ülke için asla yarar getiremeyeceği,pişmanlıkların insan kalbinde açtıkları yaraların büyük olduğu ve yaşam boyu devam edebileceği,hayat ne kadar acımasız da olsa yine de güzelliklerin de bulunduğu...Bunlar benim kitaptan çıkardığım mesajlardan sadece bazıları...

Muhteşem bir kitaptı. Dostluğun en güzel tanımı bu kitap belki de...

çok güzel akıcı bir kitap.

Kitabın son sayfasında, Emir'in Sohrab'a söylediği "Senin için bin tane olsa yakalarım" sözünü okuduktan sonra gözünüzden bir damla yaş akmadıysa, başka hiçbir şey duygularınıza gebe çalamaz.
Tek bir günah vardır. O da hırsızlıktır... Gözlerinden tek bir damla yaş bile akmadıysa, duygularının gerçeğe ulaşma hakkını çalmışsın demektir.

''Uçurtmayı senin için yakalamamı ister misin?''
Yutkunurken,ademelması inip çıktı.Rüzgar saçlarını karıştırdı.Başını evet anlamında salladığını gördüm.
''SENİN İÇİN BİN TANE OLSA YAKALARIM'' dediğimi duydum.

Kafanızdaki küçük cehennem...Kirli bir dünya tablosu.
Anlattığı Afganistan içindi bu betimleme.

Okurken merak ettiğim konulardan biri,ne kadarına
kendinden bir şeyler katmıştı?
Sığınma hakkı alıp Kaliforniya'ya yerleşmeleri mi?
Şu anda yazarın Mülteciler Yüksek Komisyonunda çalışmış olması mı?

Bunlar bir yana kitapta altı çizilecek kelimeler bulunmakta.Misal;
Mollalar ruhumuzu şeytana sattığımızı söylüyor, ruslar ruhumuz olmadığını...
Beynimde iblisler at koştururken,algı yeteneğin bir lüks olup çıkar.

Çok zordur esasen,okur aklında betimlemeleri tiyatral biçimde var edebilmek.
Ancak bunu başarılı bir şekilde kullanmış.Aksiyon ise bolca kullanılmış.
Ancak Afganistan ve Rus halkı kötü canlandırılmış.Amerika ise cennet ülke!
Taliban bu kitabı okusa ne olurdu aceba?

Bu kitabın hikayesi bir kere çok dokunaklı,ama öyle böyle değil ya delip geçiyor insanın yüreğini.Tek eleştirim kitabın tek renk olması.Sadece gri.Sadece dram.Keşke aralara başka renkler de serpiştirilseymiş demekten kendimi alamıyorum.

Hani herkesin ilkleri ve sonları üzerinden hayatında birilerine anlatacağı bir hikayesi vardır bir yerlerde..Eğer etkilenmişlik varsa değmez mi dile gelmeye
…
Belki okumuşsunuzdur. Beklide henüz bekleme listenizdedir, okuyor da olabilirsiniz… Dostluk, arkadaşlık, samimiyet, ihanetin ve vefanın insan için ne derece önemli olduğu noktasında herkes hemfikirdir..Bunların hepsini bir arada bulabileceğiniz bir kitap diyebilirim..

senin için bin tane de olsa yine yakalarım ....
Çok etkilendiğim bir kitaptı.. içindeki hüzün ne kadar fazla da olsa hep bir umutla sonunu bekleyip sonunda bu cümlenin Emir tarafından söylenmesi, beni hüngür hüngür ağlatmıştı :)
Bir de hatırladığım kadarıyla Kocatepe camii için yapılan mimari proje yarışmasında Türk Mimar tarafından çizilip, 1. olan projenin; hayat bulduğu İslamabad daki cami , kitapta güzel anlatılmıştı..

dostluk üzerine güzel bi roman.eğer gerçek bir dosta sahipseniz....birbirinizi kaybetmiş, ya da kandırmış bile olsanız.o ya hem kalbiniz ya da vicdanınızın en derin sesindedir...

kitap muhteşemdi :D herkese tavsiye ederim :D

Khaled Hosseini'nin ilk romanıdır. Afganistan ve Amerikada geçen, 1970lerde başlayıp 2000lere kadar süren dönemin olaylarını bir çırpıda okunası bir anlatımla sunan ve bir çırpıda okuyan herkesi de ağlatmayı başaran son dönemde okuduğum en güzel eser...

Bu kitabı okumamak diye bir şey olamaz. Sohrab'ın suyun sıcaklığını baba kucağına benzetmesi hiç aklımdan çıkmadı

Muhteşem bir kitaptı. Ağlayarak okudum. Siz mutlu mesut hayatınızı yaşarken,sıcacık yatağınızda uyurken, dünyanın bir yerinde çocukların böyle korkunç şeyler yaşadığını daha doğrusu neler yaşadığını öğrenmek gerçekten çok üzücü.

Gerçekten muhteşem bir öykü. Okurken sizi birden içine çekivrren bir anlatım. Her bölümünde, her sayfasında duygudan duyguya koştum resmen. Emir'e kızdım, acıdım, üzüldüm, sövdüm. Hasan'a hayranlık duydum, 'hayır böyle içten, saf bir sevgi olamaz' dedim. Bir insan için, dostun için, canın için bile olsa kendinden ne kadar fedakarlıkta bulunabilirdin? Kimsenin bu konuda bu kadar ileri gidebileceğine inanmıyorum. Çok uzattım kısacası mutlaka okunmalı diyorum..

Bir baba'nın büyük günahı, "gerçek"in çalınmasının telafisinin mümkün olup olmadığı,zorbalık ve zülum ile geri dönüşsüz biçimde yaralanışı... Bütün bunlar Afganistan'ın son 50 yıllık tarihini de içeriyor.

Şimdiye kadar okuduğum en iyi kitaplardan biri.Kitabın sonunda kendiniz ağlamaktan alıkoyamıyacaksınız.Yüreğimin tam ortasına bir taş koymuşlar gibi olmuştum kitap bitince bence daha fazla açıklamaya gerek yok muhakkak okunması gereken bir kitap.

Kitabın çok dramatik bir yönü vardı..baştan sona bir saniye sıkılmadan heyecanla ve hüzünle işliyor içinize hikaye ...zaman zaman benliğime hükmeden duygu karmaşasını yaşıyordum ha bire!...hayatın masum kaderini yaşamak zorunda olan insanlar!..öyle ya da böyle Tanrının onlara bahşettiği akıl almaz sonla...nedenini sorarsın kendi kendine,nedensizliğin deryasında ufacık bir katre olduğundan habersizdir onlar!,..hayatın katmanlarında un ufak olacağın o ana dek ,nefret ettiğin hayatı yaşarsın bütün çıplaklığıyla...ağlamak istersin hem de hüngür hüngür,sanki bir ölümle yüzleşmek gibi, her saniye ,aslında bir kat daha acın olur...aynalar çaresizdir o anlarda; çünkü salt bir yüzün vardır karşında!... belki de öyle olması gerekmezdi!..belki de öyle olmasını zannettiğimiz şeyler,aslında hiç var olmamıştı!,belki de başından biri dupduru bir hiçin tezahürüdür tüm olanlar ve bitenler!.. kitabını okurken bu kadar dehşete düşmemiştim hiç...sinema uyarlanması gerçekten çok iyi olmuş...hüzünlendiğim kendimi kaybettiği bir çok sahne vardı...filmin sonlarına doğru sami yusuf'un bir parçası çalıyordu....işte o an da müthiş bir şok yaşadım nedense.
Kitabını okuduktan sonra, filmini seyretmek insanın hayal dünyasını çok geliştiriyor. Tavsiye olunur.

ağladım. acı çektiler diye, gerçek dostluklar azalmasın diye, hasan bunları hak etmedi diye ama en çokta kitap bitti diye...

Özetle, şimdiye kadar okuduğum en iyi eserler arasına girdi.
Bir haftasonu şehrin gürültüsünden uzaklaşıp, sessiz,doğayla başbaşa kalıp, bir ağacın altına hamak kurup bu kitabı okumak vardı velakin baştan bilemedim. o şansımı kaçırdım. okudum bir kere:( Hayatımda ilk defa bir kitabı iki günde bitirdim...

Herşeyden önce kurgu çok güzel... konular birbiriyle çok güzel ilintilenmiş.
Daha en baştan nereye gideceği belli kitaplardan değil.
Olaylar tarihsel gerçeklerle bağdaşıyor.
Herhangi bir dil,din, ırk yüceltilmediği gibi rezil de edilmemiş.
Pişman olmayacağınız bir eser.

Bazi kitaplar vardir, okunup rafa kaldiriklari zaman, gözümüze her ilistiginde yüregimize sizlatan, icimizi burkan. Bu kitap, benim icin öyle bir kitap oldu. Öyle tasarruflu okudum ki, bitsin hic istemedim. Ama bitti iste. Bittikten sonra, icimde derin bir hüzün, ufak bir umut kirintisi kaldi. Öptüm kitabi, tipki cocugumu öper gibi ve koydum kitabi, kitapligimdaki kösesine. Ve dedim ki kitaba "Bin defa olsa, yine seni okurum Ucurtma Avcisi..."

Kitap derin bir kitap, büyüleyici. Bizden aslinda, cetin ve aci ceken insanlarin cografyasini anlatiyor. Ama acilar, daha katmerli, daha dayanilmaz. Ama dayaniliyor iste. Acinin en büyügüne bile dayanabiliyor insan. Ama hep o iz'le yasiyor, her davranista, her sözde, her mutlulukta hep o aci var insanla. Ve yazarda, o aciyi cekmemis olsaydi, böyle bir kitap yazamazdi. Resmine baktim Khaled Hosseini'nin ve gözlerinde gördüm o aciyi...

Birde Amerikan propagandasi yaptigini söylemis birkac arkadas. Ben katilmiyorum bu düsünceye. Böyle bakmamak gerek bence. Olsa olsa, Taliban gibi bir illetle catistigi ve onun gücünü zayiflattigi icin, bir rahatlama hissetmistir. Ama bu yazarin, emperyalizmin saksakciligini yaptigi manasina gelmiyor bence. Kitabin genelinde, yok böyle bir propaganda cünkü.

Diğer kitabı "Bin Muhteşem Güneş" ile kıyaslama yapmadan okuyamadım ne yazık ki.Benzer çok yönleri vardı.

Okurken kitabın 100-200 sayfalarında sürükleyiciydi.
Sonlara doğruysa beni pek sarmadı.
Dili yine basit ve edebilikten de biraz yoksundu.
Yorumlara baktığımda okuyan çoğu kişinin duygulanıp ağladığını gördüm.
"Bende mi bir sorun var ?" dedim sonra ; çünkü en fazla hüzünlenebilmiştim.
Sanırım yanlış bir dönemime denk geldi, bu yüzden pek sevemedim.

Kitap savaşın getirdiği yıkımı anlatma yönünden çok başarılı fakat kitapta gözle görülür bir Amerika övgüsü var hatta kitabın sonlarına doğru ABD nin Afganistan`ı bombalamasını iyi ki bombaladı havasında bir kitaptı heleki kitapta sürekli sunnileri zalim gibi gösterme çabası ayrı bir eksiydi. Yazarın bu tavrını ben kitapta oluşturduğu emir karakterine benzettim aslında yazar bu kitapta kendinede eleştiri yapmış olabilir.