Uçurtma Avcısı
Khaled Hosseini, Püren Özgören (Çevirmen)
En Son Değerlendirmeler
Büyük beklentilerle okumaya başlamamdan olsa gerek -(başlarda)sıkıldım.
Ama elimden de bırakamadım.
Sonra...
Şaşırdım-Üzüldüm-Düşündüm
Özellikle son 100 sayfada nefesimi tutarak okudum.
Mutlu son var mıydı? Bilemedim!
Beni etkileyen kitaplardan..İçimi acıttı,derinlerde bir yerlere dokundu ve beni kendine bağladı.Pişmanlık,sadakat ve dostluğun gerçek manasını anlatan bir kitap.Bitirdiğimde yüzümde buruk bir tebessüm vardı,hüzünlü bir öykü.Kesinlikle tavsiye edilir!!
Bazı kitaplar vardır ki son sayfaya geldiğinde ilk sayfadan bu yana sanki yıllar geçmiştir ve sen Budistlerin Reenkarnasyon inancındaki gibi yaşamından önce farkı bir bedende doğmuş ve kitabı okurken önceki hayatını hatırlayıp Deja vu gibi o hayatı daha önce yaşamış gibisindir. Bu kitap için söylemek istediklerim var aslında kelimelerle aram iyidir ama kitabı yorumlamak için sözcük haznemin yetersizliğini anlıyorum. Bazen Hasan gibi düşünmek, onun iç alemine dalış yapmak istiyorum bazen Emir gibi kaçmak istiyorum bazen Baba kadar hayatın tozunu yutmak, Rahim Han Efendi gibi dostluk istiyorum. Vezir Han Ekber Bölgesinde yürümek Hasan'la Emir'in tepedeki ağaca tırmanmayı hayal ediyorum..
Gündelik hayatımızda akmasına engel olabildiğiniz halde, okurken tutamadığınız bir iki damla yaşın, satır aralarına karışıp arka sayfalarda kaldığı; sokakta oynayan, koşuşturan iki çocuk gördüğünüzde yüzünüzü gülümseten, size Hasan'ı, acıyı ve yalanı, sadakati ve cesareti, gözünüzde duramayan o damlaların karıştığı satırları yüzünüze vuran bir kitap.
Kütüphanemdeki en sevdiğim kitaptır, gerek yazarın akıcı üslubu gerekse hikayenin ta kendisi okumaya değer kılar bu kitabı, muhteşemdir. İlk bu kitap içimi acıtmış, olayın tam ortasına sokmuştu beni, yazarken bile etkileniyorum..
küçücük bir çocuğun kaldıramayacağı bir yük ve sonunda ortaya çıkan büyük sır tek kelimeyle süperdi
Kitabı iki solukta bitirebildim ama bu iki soluk arası bir ay falan geçti sanırım.Bu kadar ara vermemin nedenini anlayamıyorum.Sanki birden istemedim okumayı.Benim gibi hisseden biri varsa ve nedenini anlayabilmişse paylaşmasını istiyorum.Kitap hakkında bir şeyler söylemeye çalışırsam ;hoş kitap,sürükleyici,tarihi(gerçeği) paylaşma açısından biraz taraflı olduğu düşünülebilir hatta epey taraflı da olabilir.Dostluk üzerinden gidiliyor tabi ama 10 yaşında iki çocuğun ne kadar dost olabileceğini düşünürsem pek sağlam bir zeminde değil gibi roman.E okunmalı tabi ki ama öyle etkisinde kalmaya falan gerek yok sonuçta ne için yazıldığı hep tartışılan bir roman.En azından benim aklımda soru işaretleri var.
Her ne kadar hikaye okuması zevkli olsa da karakterler sinir bozucu... insan onlara sadece acıma duyabilir, sevgi..? pek değil.
Bu kitabı okuduğunuzda, sadece okumakla kalmıyorsunuz. Kelimenin tam anlamıyla, YAŞAMAK derim ben buna. Onlarla ağlıyor, uçurtma uçuruyor, nefesiniz daralana kadar koşuyor, susuyor, konuşuyorsunuz... Bitirdiğimde ise inanamıyordum. Sanki gerçekten bu dünyanın herhangi bir yerinde onlar yaşıyormuş da, bulmam gerekiyormuş gibi hissediyordum. Günler geçti, etkisinden kurtulamadım. Bin Muhteşem Güneş'i okudum sonra, o ise bundan beterdi.. Yazar iki kitabıyla da bir şeyleri değiştirdi, eskisi gibi değil. Ama o ne, bilmiyorum.
Harika bir kitap okurken gözyaşlarımı tutamadım normalde kolay ağlayan birisi değilim.
Mükemmel!Mutlaka okuyun.Dostluk,ihanet,Afganistan hepsi muhteşem bir anlatımla ,unutulmayacak kitaplardan biri.
Keşke dili biraz daha akıcı olsaydı. İlk önce sekiz yıldız filan vermeyi düşündüm ama son sayfalardaki 'Senin için bin tane olsa yakalarım.' cümlesi beni aldı götürdü, ciğerimi parçaladı.
sadakat ve dostluğun değeri çok güzel işlenmiş.Acının ne demek olduğu daha iyi anlatılamazdı benim için
Mükemmel bir kitap, yazarın Bin Muhteşem Güneş kitabı da müthişti bu da aynı şekilde. Afganistan'ın 70 li yıllardan günümüze geçirdiği korkunç değişim ekseninde bir çocuğun hayatını anlatıyor. Anlatımı çok sürükleyici. Herkese tavsiye ederim.
Kitap hakkındaki blog yazımı okumak isterseniz: http://bit.ly/OzVwJ6
Okurken gözyaşlarımı tutamadığım ender kitaplardan birisi... Kesinlikle herkesin okuması gereken bir kitap!
Bu kitapı gerçekten çok beğenmişdim. Hatta kitabı okudukdan sonra Afkanistanla ilgili ne haber duysam hemen aklımda Emir ve Hasan geliyor. Orada yaşayan insanlar için gerçekten çok üzülüyorum...
Kitapla ilgili quiz yaratmışdım, ama burdakından bir kadar farklı ama.
İsteyenler http://kitabxanam.blogspot.com/2012/08/xalid-huseyni-crplng-ucuran-test_30.html burdan ilgilene bilir...
Okumayan kaldıysa , ne okuyacağı hakkında kararsız olan varsa vakit kaybetmeden başlasın bu kitaba.