Yenişehir’de Bir Öğle Vakti

Çok severek okudum. 70'lerin Ankara'sından değişik insan manzaralarını Sevgi Soysal çok ince bir bakış açısıyla sunmuş.

Kitap başlarında bana hikaye tadı vermişti birinin hikayesi bitiyor ve o biterken diğeri onun yaşamının içinden geçiyor ve diğerinin hikayesi başlıyor. İlk defa bu tarzda bir roman okudum. Roman ilerledikçe insanlar kalabalıklaşıyor. Farklı konumlardaki insanların iletişimleri, birbirlerini suçlamaları, küçük görmeleri kısacası bir çok insanlık hali akıcı ve oldukça duru bir türkçeyle dile getirilmiş. Karakterlerin diğerlerinin kişiliği ve mevkisi üzerinde ne düşündüğü nasıl düşündüğü ayrıntılı anlatılmış.Kitap bittiğinde bitmemiş hissine kapıldım sanki yaşamaya devam ettiler. Hiç sıkılmadım. Sevgi soysal In diğer kitaplarını okumak için can atıyorum :)

kitabı okurken kendinizi Ankara'nın sokaklarında dolaşıyormuş gibi hissedeceksiniz...okuması keyifli ve bir o kadar da hüzün dolu..sevdim :)

İnsan tasvirlerinin bu kadar derin ve gercekci yapilmasini cok begendim, fakat bahsettigim bu derinlik malesef sadece yasli karakterler icin gecerli. Kitapta pozitif olarak nitelendirilen uc genc karakteri, Ali, Dogan ve Olcay'i, ozellikle Ali'yi fazla karikaturize buldum. Ayrica Aysel karakterinin hikayesinden de fazlaca rahatsiz oldum. Ama burada onemli olan karakterin neyi sembolize ettigidir, zira metaforlarla dolu bir kitap. Tavsiye edebilirim, kendi deyimiyle 'insanin sol yanini guclu kilan bir kitap.'

nasıl bir anlatımdır bu. müthiş. hala öyle anneler ve öyle ilişkililer mevcut yıllar geçmesine rağmen değişmeyenler sabitlerimiz var.

İlginç bir kurgu, Barış Bıçakçı'nın "Herkes Herkesle Dostmuş Gibi"sinin belki de fikir anası... Özellikle Ali-Doğan muhabbetlerini ve Ali-Olcay aşkının geliştiği sahneleri pek sevdim; keşke bu bölümler daha uzun olsa, hatta roman bu üçlü ile başlayıp bitseydi. Son söylediğime rağmen, Sevgi Soysal'ın her sosyal sınıftan birbirinden çok farklı tiplemeleri bu kadar iyi anlatabilmesi hayranlık uyandırıcı.

O kadar güzel basladiki.Bayan bir yazardan bu kadar güzel insan tahlilleri okuduğumu daha onceden hic hatirlamiyorum.kitap elim sende oyunu gibi karakterlerin birbirine dokunmasiyla sanki yyeni bir hayati anlatmaya geçiyordu.ancak ilerleyen bölümlerde belirli kkişileri anlatmaya başladı.ve anlatilan kişilerden bazilari kusursuz tipler olunca kitaptan sogudum maalesef.kusursuz klişe karakterleri beğenmediğim için kitaptan sogudum diyebilirim.

güzeldi...

http://moonlightcat13.blogspot.com/2016/10/yenisehirde-bir-ogle-vakti-sevgi-soysal.html

Sevgi Soysal"in daha once hic bir kitabini okumamis olmamin utanci icindeyim. 40 yasinda, yazarliginin dorugunda gocup gitmis bu dunyadan Sevgi Soysal, 3 evlilik, 3 cocuk, bir cok eser, hapishane gunleri sigmis bu omre.
"Yenisehir"de Bir Ogle Vakti" ni cok begendim. Ankara"da bir ogle vakti, yikilmakta olan bir kavak agacinin etrafinda toplanan insanlardan bazilarinin hikayelerini anlatan kitap, cok ustaca, kivrak bir zeka ile, ince esprilerle yazilmis. En carpici tarafi da 1960-70 ler Turkiye"sini okurken yasattigi nostalji ve hic degismeden bugune kadar gelmis halimizin ! huznu...