Minare Gölgesi
Engin Ergönültaş
Bir yoksul mahalle peyzajı... Sürüsüne bereket kedi köpek, cam çerçeve, mutfak soba, duvar kaldırım, cami minare değil ama sadece; insan hallerini, kalpleri nazmeden bir peyzaj. İklimle akraba, kâh rüzgârın, kâh yağışların, kâh yaz sıcağının refakatinde, delirmenin ayartısıyla koyun koyuna, kırık gönüllü hayatlar... Çaresizliğin içinde ümidini ve iç huzurunu taştan çıkartan, kimi de çıkartamayanlar…
Hele ümidin taşocağındaki kadınlar…
İçinde, bir eski “orospunun” hikâyesi. İçinde, mahalleye yatır olmuş bir uyuyan adam hikâyesi. İçinde, bu “büyük” dünyadan büyülü kuytulara ve birbirlerine sığınan iki çocuğun hikâyesi – yolu, minarenin şerefesine çıkan...
Büyük bir çizer olarak zaten edebiyata peri tozları serpmiş olan Engin Ergönültaş’tan, üzerinde beş sene çalışılmış büyük bir roman.
Bir yoksul mahalle peyzajı... Sürüsüne bereket kedi köpek, cam çerçeve, mutfak soba, duvar kaldırım, cami minare değil ama sadece; insan hallerini, kalpleri nazmeden bir peyzaj. İklimle akraba, kâh rüzgârın, kâh yağışların, kâh yaz sıcağının refakatinde, delirmenin ayartısıyla koyun koyuna, kırık gönüllü hayatlar... Çaresizliğin içinde ümidini ve iç huzurunu taştan çıkartan, kimi de çıkartamayanlar…
Hele ümidin taşocağındaki kadınlar…
İçinde, bir eski “orospunun” hikâyesi. İçinde, mahalleye yatır olmuş bir uyuyan adam hikâyesi. İçinde, bu “büyük” dünyadan büyülü kuytulara ve birbirlerine sığınan iki çocuğun hikâyesi – yolu, minarenin şerefesine çıkan...
Büyük bir çizer olarak zaten edebiyata peri tozları serpmiş olan Engin Ergönültaş’tan, üzerinde beş sene çalışılmış büyük bir roman.
Değerlendirmeler
Abdülkâdir karakterini sevmiştim fakat hikayesi haksızlık etmemeye dikkat ederek 'kötü ve saçma'ydı diyeceğim.
Ancak kitabın tümü öylesine güzel ki,Uyuyan Adam'ın içi boş hikâyesi bu güzelim sözcüklerle donatılmış şahane kitabın gölgesinde kaldı doğrusu.Bayıldım demek az gelir sanıyorum.
Ben betimlemelerle anlatılan kişi ve yerleri okumayı zaten çok severim(birçok insanın aksine,sıkılmadan) ancak böylesine güzel betimlemeler ilk kez okudum Halikarnas Balıkçısı'ndan beri...
Gözümün önüne perde açıldı ve film başladı resmen.
Saniye saniye kareler geçiyor gözünüzün önünden.Aslında sokakta yanınızdan geçenin Abdülkadir'i uyandırmaya giden Sabit olduğunu anlıyorsunuz.Küfürler savurarak geçip gidense Harun...Aslında kendinizi okuyorsunuz çoğu zaman.
Haliç'e bambaşka bakar oluyorsunuz.Meryem'e içiniz sızlıyor,beddua ediyorsunuz.
Öyle garip ama insancıl anlık duyguları size inanılmaz şekilde betimlemiş ki Engin Bey,aynısını hissetmiştim bu adam nasıl düşünmüş,sanki ben yazdım diye düşünürken rastlıyorsunuz Zengüle Hacı Mahallesi'nde kendinize...Kısacık bir selamlaşmadan sonra kendinizden ayrılıyor,Kedili Kadın'ın hayatına dalıp gidiyorsunuz.
Nasıl desem,masalsı,ruhunu okşayan,yumuşacık,derinden saran bir kitap.
Ama bir o kadar sert,acıtıyor gerçeklerle çevrilmiş sivri köşeleriyle...
Okuyun...
Baskı Bilgileri
367 sayfa
Mart2013 tarihinde, İletişim Yayınları tarafından yayınlandı
Benzer Kitaplar
Şu An Okuyanlar
Okumuşlar
Okumak İsteyenler
|