Isabelle

Gérard, araştırmalar yapmak üzere davet edildiği Quartfourche malikânesinde, küçük bir çocukla tanışır. Çocuk, kalın bir sır perdesiyle örtülü geçmişe açılan kapının anahtarıdır. Gérard çocuğun sadece resmini gördüğü annesine, önleyemediği bir tutkuyla bağlanır. Ne var ki, Isabelle gerçekte tam bir şeytan kadındır. André Gide, büyük bir ailenin parçalanmasını, ahlaki bir yıkılışı, bir malikânenin çöküşünde simgeleştirirken, para hırsının tarumar ettiği doğa karşısında, neredeyse çevreci bir duyarlılığın öncülüğünü yapıyor. Ama asıl, estetiğin sunduğu görünüm ile gerçeklik arasındaki uçuruma işaret ederek, bu alçakgönüllü öyküye büyük bir derinlik kazandırıyor.Isabelle: Büyük bir ailenin çöküşünü, bir malikânenin çöküşüyle simgeleştiriyor.

Gérard, araştırmalar yapmak üzere davet edildiği Quartfourche malikânesinde, küçük bir çocukla tanışır. Çocuk, kalın bir sır perdesiyle örtülü geçmişe açılan kapının anahtarıdır. Gérard çocuğun sadece resmini gördüğü annesine, önleyemediği bir tutkuyla bağlanır. Ne var ki, Isabelle gerçekte tam bir şeytan kadındır. André Gide, büyük bir ailenin parçalanmasını, ahlaki bir yıkılışı, bir malikânenin çöküşünde simgeleştirirken, para hırsının tarumar ettiği doğa karşısında, neredeyse çevreci bir duyarlılığın öncülüğünü yapıyor. Ama asıl, estetiğin sunduğu görünüm ile gerçeklik arasındaki uçuruma işaret ederek, bu alçakgönüllü öyküye büyük bir derinlik kazandırıyor.Isabelle: Büyük bir ailenin çöküşünü, bir malikânenin çöküşüyle simgeleştiriyor.