Amatör Yazarlar

Üçü de uzun süre, Tahsin'in gidecekleri yer ve plandan bahsetmesini beklediler. Tahsin susuyordu. O an belli etmek istemese de kızgındı.
Müge, onca zaman kendisine itaat etmiş, Bora geldikten sonraysa sanki tüm yaşadıklarını, öfkesini unutuvermişti. Bir adamın, onu bir anda bu denli değiştirebilmesi, hem şaşırttı hem de kaygılandırdı Tahsin'i . Dikiz aynasından Müge'ye baktı. Göz göze geldiler Müge'yle ve kendini konuşmak zorunda hissetti o an.
-Çaldığınız arabanın sahibi şikayetçi olmamış. Oldukça korkutmuş olmalısınız...
sessizlik.
Nazenin merakla Müge ve Bora'ya baktı. "uzun hikaye" dedi Müge. sustular..

Şebnemse(aylin mi Şebnem mi yazsam bilemedim karışmasın diye şebnem yazdım) Tahsin'le buluşacakları yere gidiyordu. Babasını bu defa atlatabilmişti ve ondan sonsuza kadar kurtulmayı çok istiyordu.
"O adamdan" - büyük patron diyorlardı ona..- nefret ediyordu çünkü ne halt yediğini iyi biliyordu.
Bütün o kadınlar...Ve Yeşim..
Tek suçu alışveriş merkezinde babasıyla gezerken Şebnem' e rastlamak olan Yeşim.. En iyi arkadaşının ablası olan Yeşim.. Ona babasından uzak durmasını söylemişti aslında fakat Yeşim yanlış anlamıştı. Aralarında sadece iş ilişkisi varmış. Zaten bu nedenle uyarmak istemişti onu...

Bir kaç saat önce otel odasının dışında bekleyen o iki aptalı düşündü. Bir kadın ve hiçbir şeyden haberi olmayan bir adamla baş edemeyen iki koruma.
Onu kaçırmaya gelenleri sakinlikle karşılamıştı. Belki de babasından alacağı intikamı kolaylaştıracaklardı..


(Bu da benden olsun..:d Haydi bakalım bir de Şebnem katıldı..karmaşayı .çözelim derken..:P )

eveet burası boş kaldı uzun zamandır. devam edeyim dedim de paslanmışım... tatil de neredeyse bitti biliyorum ama ben yeni başladım :/ bizimle olacaklar var mıdır hala?
neyse ben söyleyeyim de eninde sonunda tekrar başlarız :)
bazı şeylere topluca bir karar versek de yazsak nasıl olur acaba? özellikle tarihler karışıyor çünkü. şöyle sorular çıkardım:
müge ve boranın arasındaki ilişkinin boyutu?
boranın mügeye bir zamanlar evlenme teklif ettiğini biliyoruz. ama ne zaman?
tahsin ve nazenin ilişkisi?
nazenin ne zaman ortadan kayboldu?
müge ne zaman ve neden tahsin için çalışmaya başladı?
şebnem babasını ne kadar tanıyor?
herkes cevaplayabildiği kadar bir şeyler yazsa. sadece aklınızdakilerle ilgili küçük ipuçlarından bahsediyorum. yazarken hem tutarsızlık olmaz hem de işimiz kolaylaşır. bugün tekrar okudum hikayeyi. ben nazeninin kayboluşunu mügeye "üç yıl önce birden kayboldu" dedirterek belirtmişim. defne ise "tam 20 sene! bunca yıl bu tünellerde miydin?" demiş. o zaman şöyle mi anlamalıyız, 20 yıldır görüşmüyorlarmış ama 3 yıl önce bağlantı tamamiyle kopmuş?
bunun gibi şeyler işte. çok hevesliyim bu hikaye konusunda, editörlük sözümü yerine getirebilmeyi umuyorum :) yıl içinde de vakit buldukça girip az da olsa eklemeler yapabileceğimi düşünüyorum.
şimdiden teşekkürler arkadaşlar :)

Müge odanın kapısını tıkladı. İçeriden "Evet?" diyen bir kadın sesi duyuldu.
"Oda servisi." dedi Müge. "İstediklerinizi getirdik."
Kısa süren bir sessizlik oldu. Kadının homurdandığı duyuluyordu. Müge kapı tokmağının oynadığını fark etti ve kendini kadının üzerine atılmak için hazırladı. Onu paket yapmak ve kimseye duyurmadan buradan çıkarmak gerekecekti. Kapı yavaşça açıldı.
Müge hayretle, kendisini aralıktan seyreden 15 yaşındaki kıza baktı.

Hikayeye devam edemediğim için çok üzgünüm, en kısa zamanda fırsat bulup bir bölüm yazacağım :/

Defne zorlama ne zaman uygun olursan eklersin birkaç satır. keşke diğer arkadaşlar da katılsalar :/

"Böyle olacağını düşünmemiştim!" diye kükredi Müge. Tahsin telefonu kulağından uzaklaştırmak zorunda kaldı. Müge arabanın arka koltuğuna kaçamak bir bakış atarken Bora arabayı sürüyordu. "Büyük bir kız bekliyordum. Bir kadın bekliyordum Tahsin! Bu kız benim yarı yaşımda!"
"Bazen amaca ulaşmak için kundaktaki bebek bile ölmelidir tatlım." Tahsin'in sesi keyifli geliyordu. Hafifçe öksürdü. "O süt çocuğu yanında mı?"
Müge göz ucuyla Bora'ya baktı. Adam dalıp gitmişti. "Evet ama konu bu değil." Müge kendini güneş vuran kaldırımlara bakmaya zorladı. "Yata geliyoruz ama kafam çok karışık."
"Tereddütlerini anlıyorum tatlım. Bu arada kız hiç zorluk çıkarmadı mı?"
"Hayır." Müge gözlerini devirdi. Tahsin'in onu anladığı yoktu. "Hemen bir çanta yaptı ve yanımızda bitti. Şimdi de müzik dinliyor. Büyük Patron'un kendisi gibi sorunlu bir kızı var."
Tahsin'in yaşına yakışmayan kıkırdaması ahizeye ulaştı. "Ne zaman burada olursunuz?"
"On dakika. Belki on beş. Bu arada," Müge kaşlarını çatmıştı. "Sana güvenirim, bilirsin. Ama merak ediyorum da Büyük Patron'dan kızı karşılığında ne isteyeceksin?"
Tahsin gülümsedi. Aylardır itaat eden Müge, en sonunda bir şeyler öğrenmek istiyordu. Hiçbir zaman nereye gittiklerini, ne yaptıklarını sormamış, daima emirleri yerine getirmişti. Çünkü kurtulduğu yere karşı duyduğu nefret, intikam tutkusunu tetikliyordu. Ama şimdi, yanında o çok sevdiği adam varken, sadece intikamını değil, geleceğini de düşünüyordu. Ve onca ilacı içerken sesini çıkarmayan kadın, ufak bir kız için kaygı duyuyordu.
Tahsin'in gülüşü yayıldı. Müge'nin hissettiği şey annelik duygusu olmalıydı. "Bir şey istemeyeceğim." Müge nedensizce nefesini tuttu. "Bir şey yapacağım." Tahsin telefonu kapattı.
Kadın bir süre sessiz kaldı. Şaşkınlıkla ağzı açılmıştı. Bora dalgınlığından sıyrılıp onun endişesini fark etti. "Ne oldu?" diye sordu kaygıyla. "Ne dedi?"
Müge bir çırpıda tekrar arka koltukta oturan kıza baktı. Kız hala müzik dinliyordu ama karışıklığı fark etmiş gibi kaşlarını çatmıştı. Kadın Bora'ya döndü. "Allah kahretsin," dedi öfkeyle. "Sağa sap. Çabuk sağa sap."



Konunun nereye gideceğini göremiyorum. Bana yardım etmeye devam edeceğinize olan inancımla yazıyorum. Umarım hepiniz bir gün hak ettiğiniz yere gelirsiniz. Umarım hepiniz cümlelerinizle bir insanın hayatını değiştirirsiniz. Keyifli okumalar :)

Müge kamarada volta atarken "Aç değilim." dedi. "Bana biz gittikten sonra olanları anlat."
Tahsin bir tavuk budunu sıyırmakla meşguldü. Bora'nın da çok aç olduğu belliydi. O da masada ne varsa silip süpürüyor, Müge'nin öfkelenmesine neden oluyordu.
Tahsin yemeyi kesip dudaklarını yaladı. "Şebnem'in amacı benimle babasını karşı karşıya getirmekmiş. Çıkan çatışmada babasının ölmesini dilemiş. Ama o eve ilk ben geldim. Siz zaten saçma bir karar alıp kaçmıştınız."
Nazenin "Saçma değildi!" diye atıldı. "Torunumu öldürebilirdin!"
"Evet ama ihaneti için değil, dedesinden nefret ettiğim için. Bu zamana kadar da öldürmediysem bundan sonra benim için sorun teşkil etmez."
Bora'nın gözleri kocaman oldu. "Gençken ona aşık mıydın?"
Tahsin omuz silkti. "Önemi yok. Nazenin beni seçmedi."
"Biliyor musun? Müge de beni reddetmişti."
Müge "Mecburdum!" diye bağırdı. "Ve sizin gençken ne yaşadığınız umurumda bile değil!"
Tahsin "Sakin ol." derken tekrar tavuğunu dönmüştü. Dalgalı deniz yüzünden sarsılan yatta kısa bir sessizlik oldu. Sessizliği dağıtan şey, ne yapılan açıklamalar ne de çatalların çizdiği tabaklardı. Sadece biraz gürültü edip susan araba motoru, ortamı hareketlendirmişti.
"Kim bu?" Müge telaşla doğruldu.
Tahsin tekrar tavuğunu bırakmanın vermiş olduğu öfkeyle "Şebnem'dir." dedi. "Babasını öldürmek için plan yapacaktık."

Güzel olmuş, katıldığın için teşekkürler :)

Tesekkur ederim Defne:). Cok naziksin. Hehe bir anda cesaret geldi yazdim iste..Acemice ama yazmadan da ilerleyemezsin ki :p

Elbette, kimse anne karnından kağıt kalemle doğmadı :D sürekli tecrübe kazanmak gerekli :) Kaç senedir yazıyorsun?