Paris Mimarı

Kapagi yuzunden aldigim, bundan dolayi daha naif ve duygusal olacagini dusundugum bir kitapti. Ama ilk baslarda epey sıkıldım , biraz tutuk bir dili var ve ben hikayeye bir turlu adapte olamadim niyeyse. Lakin sonlara dogru hikaye acilinca guzellesti. Ozelliklede Herzog sayesinde yasadigim o sok cok hosuma gitti. Bu acidan bekledigimden de iyiydi diyebilirim.