Malorie

Kafesi ilgi alanıma girmemesine rağmen büyük bir merakla okudum ve aynısını Malorie'den de bekledim.Her ne kadar 'ya bunu filmin devamı çıksın da parama para katayım diye düşünmüştür şimdi yazar' diye düşünerek çok önyargılı davransam da (hatta kitabın ortasına kadar) sonra o tiyatral anlatımı ile sardı yine. Tüm olaylar gözümde canlandı ve mantıklı bir olay örgüsü ile sürükledi.
Konusu: Kafes'teki olayların bir devamı niteliğinde. Aradan yıllar yıllar geçmiş, çocuklar büyümüş ve özgür bir birey olmanın derdindeler. Oysa anne daima bir annedir ve çocukları hala ona göre büyümemiştir. Aslında tüm olay bu kurgunun üzerine inşa edilmiştir. Yani evlatlar ve anne arası çekişme. Tüm olayların çıkış kaynağı budur. Ancak hikayenin sonlarına doğru 'hadi canım, yuh' gibi iç seslerle kitabı bitirdim. Bu sefer yaratıklar hakkında daha çok bilgi verilmiş ve her bilgi kırıntısı bana değerli geldi. Sanki işin içine biraz da felsefe girmiş gibi.
Bazı yerlerde tekrara düşmüş yazar. Bu da mektepli değil alaylı olmasından kaynaklanıyor sanırım.
A bu arada yaratıklara bakmanın da bir yolunun bulunmuş olası da cezbedici.