Genesis

Okuduğum en güzel bilim kurgu romanıdır. Android insan fikir kapışmaları içerdiği kısımlara hayran kaldım. Bir android neden insan ırkından üstün olduğunu bir insan da neden bir android ırkından üstün olduğunu anlatırsa ortaya harika bir şey çıkar.
Konusuna gelince;
Bu bir distopya.
Abd savaşıyor çevre kirlilliği artıyor yaşanmaz hale geliyor o sırada Plato isimli bir adam var parasını bir adaya yatırım yapıyor ki orayı yaşanacak hale getirmek için.Bölge bir süre sonra karantinaya alınıyor dışardan gelenlere kapanıyor virüslü olduklarına inanılıyor.Girmek isteyenler tereddütsüz öldürülüyor.
Yalnız birgün Adam isminde bir adam vicdanını dinliyor ve bir kız çocuğunun adaya girmesini sağlıyor.Adam akalanıyor ve bir androidle aynı hücreye kapatılıyor.Diyaloglar sonrasında başlıyor.Misal;

Ben bir makine değilim. Çünkü bir makine sabah vakti ıslak çimenin kokusunu, ya da ağlayan bir bebeğin sesini anlayabilir mi? Ben ılık güneşin tenimdeki hissiyim; ben üzerimde kırılan serin bir dalganın duyumsamasıyım. Ben hiç görmediğim, ama gözlerim kapalıyken hayal edebildiğim yerlerim. Ben bir kadının nefesinin tadı, saçının rengiyim.
Yaşamımın kısalığı sana alay konusu oluyor, ama benim içime yaşam ateşini üfleyen de bu ölüm korkusunun kendisidir. Ben düşünce hakkında düşünen düşünürüm. Ben merakım, ben mantığım, ben aşkım ve ben nefretim. Ben aldırmazlığım. Ben bir babanın oğluyum, ki o da bir babanın oğluydu. Ben annemin gülme nedeni ve ağlama nedeniyim. Ben harikayım ve ben olağan üstüyüm. Evet, dünya senin devrelerinin içinden geçip giderken düğmelerine basabilir. Ama dünya benim içimden geçip gitmez. Oyalanır. Ben onun içindeyim, o da benim içimde. Ben evrenin kendini bilmesine olanak sağlayan aracım.Ben bir makinenin asla yapamayacağı şeyim. Ben anlamım.
Yani kitapta anlatılmaya çalışılan insanı bir makineden ayıran nedir?

Yalnız sonu sürprizle bitiyor. Kesinlikle beklemiyordum. Bilim kurgu sevenlerin kesinlikle bir oturuşta okuyabileceği bir kitap.