Eylül Çıkmazı

http://illekitap.blogspot.com/2018/10/asl-karabulut-eylul-ckmaz.html

Aslı Karabulut'un okuduğum 2. kitabı Eylül Çıkmazı. İlk kitabı Kan Kırmızı'ydı ve bence ortalama bir kitaptı. Bu kitabın da onun gibi olduğunu düşünerek beklentim düşük başladım ve durum böyle olunca da fena değildi diyebilme hakkına sahip oldum.

Öncelikle, Aslı Karabulut'un oldukça akıcı ve zaman zaman sıksa da sürükleyici bir kalemi var. Zaman zaman sıksa da dediğim kısımlarda bazen fazlasıyla aşk böceği olup hayatımlar veya seni seviyorumların ortalarda dolaştığı sayfalardı. Onları saymazsak güzeldi diyebilirim.

Kısaca konusuna değinmek gerekirse; pastane işleten Eylül, bir akşam arkadaşlarıyla yediği yemekten evine dönerken girdiği ters yönde karşısında gördüğü araba ve sonrasında yaşadığı silahlı saldırı sonrasında hayatı tepetaklak oluyor. Silahlı saldırı arasında kalınca onun ve patronlarının hayatını kurtaran adamlar aynı zamanda bu kadınında bu olayla bağlantısının olup olmadığını araştırmak için evlerine götürürler. Zaten olaylarda sonrasında patlak veriyor. Poyraz, yaralansa da Eylül yaptığı ilk yardım sayesinde ve sonrasında yapılan tedavi sayesinde kısa zamanda toparlasa da hasta yatağında birden karşısında gördüğü Eylül'den fazlasıyla etkilenir. Her ne kadar Eylül'ün olaylarla alakası olmadığı öğrenilse de düşmanları bir kere onu tespit etmiş ve Poyraz'lar için koz olarak kullanmaya karar vermişlerdir.

Bir süreliğine aynı evde yaşamak zorunda kalan Poyraz ile Eylül her ne kadar birbirlerine karşo hissettikleri çekime karşı çıkamasalarda Poyraz'ın kendini geri çeken tavırları olayları bambaşka boyuta götürüyor.

Aslında kitabın başlangıcı ve ortaları fena değildi hatta bence iyiydi de. Sanki böyle polisiye aşk falan okuyacağız izlenimi vermişti ama sonrasında tamamen Poyraz ve Eylül ilişkisine odaklandı. O da kötü değildi ama bazen Poyraz'ın tripleri ya da Eylül'ün alınganlıkları falan... bilemiyorum sevemedim. Ne Poyraz'ı ne de Eylül'ü.

Mesela Eylül, Poyraz'ın kendinden sakladığı sırrı öğrendiğinde Poyraz'ın tavırları fazla uzatılmıştı. Ya adam akıllı açıkla ya da bırak gitsin...

Ben bu çifti sevemedim. Ama... bunun yanında Jülide ile Harun çiftini fazlasıyla çok sevdim. Atışmaları, kavgaları falan çok güzeldi. Kitapta en çok onların sahneleri olsun istedim. Hevesle onları bekledim.

Bu arada Leyla Fırtınası'nı da okumayı planlıyorum sırf Menderes'i merak ettiğimden. Çünkü telefonla boy gösterip ortadan kaybolan gizemli adamdı. Hikayesi merak edilesiydi ;)

Neyse çok uzatmayayım, eğer çok büyük beklentilerle okumazsanız beğenebilirsiniz. Benim nazarımda ise 5 üzerinden 3.5'luktu.

Ayrıca nedense ben yazarın yan karakterlerinin aşklarını daha çok seviyorum. Mesela Kan Kırmızı'da da Erdem ile Lizzy' sevmiştim bunda da Jülide ile Harun'u :)

Bence onlara da kısa bir kitap olur, çok kalın olmadan ince bir şeyler :)