Kitap hakkında söyleyeceğim çok az şey var. ATATÜRK'ün hayatını detaylarıyla anlatıyor. Okul notlarından tutun kitaplığındaki kitapların konularının dağılışına kadar anlatılıyor. Kitapta en beğendiğim şeyi söyleyeyim önce (: Şahsen ATATÜRK'ü tanıyan kişiler tarafından anlatılan anılar var.. Bazı kısımlarda çok duygulandım tabi.. Bazı bölümler çok eğlenceliydi.. En çok "Sarı Paşa Nasıl Beslenirdi" ve "Sarı Paşa'nın Manevi Dünyası" bölümünü sevdim (: Beslenme bölümünü sevmemin sebebi daha önce bilmiyor olmamdı ve içindeki anılar neşeliydi (: Manevi dünya kısmı daha çok ATATÜRK'ün dine bakış açısını anlatıyordu. Bilindiği üzere ATATÜRK düşmanları hiçbir bilgisi, fikri olmadan bu konuda atıp tutarlar. Birçok tartışmaya sebep olan bir konu. ATATÜRK'ü tanıyan kişilerin ağzından bu konunun anlatılması güzel olmuş bu yüzden (: Kitabın beğenmediğim yönü şu oldu... Anıların anlatıldığı kısımlar dışında anlatım çok çok kötüydü. Ders kitabı denemez ders kitabından milyon kat daha sıkıcı bir anlatımı vardı yazarın. O bölümleri okurken "Hadi artık, Ne zaman bitiyor burası?!" demekten alamadım kendimi.. İşte böyle bundan önce Nurten ARSLAN'ın kitabını okumuştum onun kitaplarıyla devam edeyim en iyisi (: Onun anlatımı çok daha hoş (:

Kitabın ilgi çekici bir hikayesi var... Sıra dışı bir cinayet.. Akıcı bir anlatım var. Kitabın kapağında "Bir Dante Romanı" yazıyordu. Bende bunu görünce merak edip almıştım kitabı.. Başkahraman olarak Dante seçilmiş... Onun hayatından kesitler sunulmuş ve sonelerinden alıntılar yapılmış kitapta. Kitapta o zamana özel olan büyüye, cinlere, yıldızlara olan inanç fazlasıyla yansıtılıyor... Yazıldığı zamanın birçok özelliğini taşıyor bu da bir gerçekçilik katmış (: Sanki Dan Brown benzerliği vardı... Tamamen değil ama biraz vardı sanki.. Bu benzerlik olmasaydı yani özgün olunsaydı daha iyi olacaktı sanki.. Kitap güzeldi ama benim beklentim biraz daha farklıydı. Ne bileyim şu cinayet olayı geri plandaydı hep... Farklı bir şey bekliyordum. O yüzden tam tat alamadım. Ama okunabilir (: Sadece aksiyon, polisiye, gerilim kitabı istiyorsanız beklentinizi fazla karşılamaz. Yine kitabın ismine kandık yani (:

Evet bu kitapla birlikte okuma şenliğinin 30. kategorisini bitirmiş bulunmaktayım (: E bir yerden başlamak lazımdı (: Ben kitabı çok sevdim ya. Çok yargılamayın lütfen beni ama ilk kez DOSTOYEVSKI okuyorum (: Karakterler... Bilemiyorum çok yakın geldi.. Kitap bitsin istemedim bir türlü. Klasiklere karşı ön yargılıydım ve sanırım bundan kurtuldum (: Her karakterin kendine has özellikleri kendi hayatları vardı (: Ve hepsinin rolü çok büyüktü kitapta.. Bu arada yazarımız ırkçı ha (: Bayağı belli ediyor bunu :D Kumarın insan hayatındaki etkisini anlatıyor kitap ve okumayan varsa okumasını öneririm (:

Kesinlikle okunması gereken bir kitap... Kitaplığımda gördüm bu kitabı. İlkokul 1 ya da 2. sınıfta okumuştum fakat tamamen unutmuşum (: Tekrar okuduğuma sevindim. (: Her insana bir şeyler katabilecek bir kitap (: İnsan Ne İle Yaşar dışında 4 hikaye daha var içinde... Bunlar içinde en çok "3 Soru" ve "İnsana Ne Kadar Toprak Lazım" hikayelerini beğendim. Dersler çıkartılacak bir kitap. Açgözlülükle ilgili olsun... İnsanın gözünün önündekini bazen göremeyeceği olsun... İnsanın içindeki en önemli duygular olsun... Ya da merhametin önemi olsun... Gerçekten çok güzel bir kitaptı. İyiki tekrar okumuşum diyebiliyorum (:

İnsan hayatı hakkında düşünme fırsatı bulduğunda aklına gelenleri kapsayan bir kitap (: Kitap insanı biraz karamsarlığa sürüklüyor. Kitaba başlayalı bir gün olmuştu. Dershaneye gittim. Çıkmadan önce rehberlik öğretmenimizle kitap hakkında konuşma fırsatım oldu. Kendisi felsefe bölümünden mezun. Dershanede; psikoloji, mantık, felsefe ve rehberlik derslerine giriyor. ( Bu ek bilgiyi neden verdiğim hakkında hiçbir fikrim yok şu an :D ) Her neyse kendisi Arthur SCHOPENHAUER'un hayattan çok kopuk yaşayan, çok pesimist biri olduğunu söyledi. Zaten kitabı okursanız bunu net bir şekilde fark edebilirsiniz (: Kitabı okuduğumda aklıma direkt Mevlana, Yunus Emre geldi. Hayatın bir ıstırap, ölümün bir ödül olduğunu düşünüyor SCHOPENHAUER.. Tıpkı tasavvuf edebiyatındaki gibi. Tek fark tasavvuf edebiyatçıları "İnsanı Kamil" olmaya çalışırken onun böyle bir amacı yok ya da bana öyle geldi. Hatta kitabın bir kısmında tasavvuf edebiyatındaki çilehaneleri anlatıyor neredeyse.. İncecik bir kitap. Anlamı da çok zorlayıcı değil bence, okunmalı. Kesinlikle zaman kaybı olmaz bence (:

Kitapta aradığımı bulamadım maalesef. Tabi güzeldi ona sözüm yok (: Fakat ben daha farklı bir şey bekliyordum konu bakımından. Kitap 3 bölüme ayrılmış. İlk iki bölümün bana yararı olduğunu düşünüyorum. Fakat 3. bölümde hep Almanya'daki ekonomi ve siyaset konusu işlenmişti. Siyaset hadi neyse ama ekonomi bölümü beni aşırı derecede sıktı. Bir de son kısımlarda olduğu için hep "Bitsin artık!" düşüncesiyle okudum. O konuyu saymazsak kitaptan keyif aldım. Yazar bir sohbet şeklinde yazmış, kendi düşüncelerini katmış. Bu yüzden insan sıkılmıyor. Samimi bir havası var yani (: Hoşuma gitti. İnsana sorular sorarak düşündürmesi güzel. Yazarın Pegasus yayınlarında iki kitabı daha yayınlanmış. Biri: Ben Kimim Öyleyse Kaç Kişiyim? Diğeri: Aşk Düzensiz Bir Duygu İlkini merak ediyorum fakat bir türlü gittiğim kitapçılarda bulamadım. Kitabı önerir miyimmm?... Ekonomi hakkında pek fikrim olmadığı için son kısımda sıkılmış olabilirim ama ilk iki bölümü okumak için bile alınacak bir kitap. Evet okunmalı (:

17. yüzyıldan kalma bir eser... O yüzden mi basit geldi bana yoksa çeviriden kaynaklanan bir şey mi anlamadım... Biraz Türk filmlerini andırıyor :D Çeviride "Allah" kavramına çok fazla yer veriliyor. Saçma ve komik geldi :D 17. yüzyıl Fransa'sıyla ne alakası var bu kavramın :D Söyleyecek pek bir şeyim yok aslında. Çok kolay okunan bir kitaptı. Ama iyiki kitabı okurken ki halimi görmediniz :D Tiyatroya çok düşkün biriyim... Üç tane Türkçe bir tane de İngilizce oyunda sahne almıştım.... Çok keyifli asla unutamayacağım zamanlar (: Tabi babam engel olana kadar... Sonra diyorlar bu kız niye babasını sevmiyor :D Kitap karakterlerinden biri oldum okurken. Seslendiriyorum falan :D Bayağı eğlendim okurken (: Başkahraman Harpagon'un cimriliği beni hayattan soğuttu... Okurken düşündüm gerçekten böyle kişiler vardır. Bu kadar abartılı olabilir mi?... Tabi olabilir. Ama iyiki çevremde yok öyle insanlar (: Hayatı zehrederler... Kısa sürüyor okumak isteyene lafım yok ama çok tavsiye edebileceğim bir kitap değil kendileri (: