Beni Ismaeil diye çağırabilirsiniz. Birkaç yıl önce, -ne kadar uzun bir süre olduğu önemli değil- biraz param vardı. Karada ilgimi çeken bir şey de yoktu. Bu yüzden denize açılmayı düşündüm. Böylece yolculuk yapar ve dünyanın bazı yerlerini de görebilirdim. Ben böyleyimdir. Hayat birdenbire önemini kaybettiğinde ve ölüm çekici bir hal aldığında denize çıkmayı düşününce öfkelendiğim vakit. Aslında bunun şaşılacak bir tarafı yok. Çoğunlukla bütün insanlar da denize karşı aynı duyguları taşırlar ama bundan pek haberleri de yoktur. Nereye giderseniz gidin, nerede olursanız olun, sonunda her yol denize ulaşır. Moby Dick.Bir intikam ve Nefret Romanı...

Yaralar vardır hayatta, ruhu cüzam gibi yavaş yavaş ve yalnızlıkta yiyen, kemiren yaralar. Kimseye anlatılamaz bu dertler, çünkü herkes bunlara nadir ve acayip şeyler gözüyle bakar biri çıkar da bunları söyler ya da yazarsa, insanlar, yürürlükteki inançlara ve kendi akıllarına göre hem saygılı hem de alaycı bir gülüşle dinlerler bunları. Çünkü henüz çaresi de, devası da yok bu dertlerin.Tek ilâç şarap yardımıyla unutmaktır; afyonun ve uyuşturucu maddelerin sağladığı sahte uykudur.Ama ne yazık ki bu tür devaların da etkileri geçicidir, acıyı kesecekleri yerde çok geçmeden daha da şiddetlendirirler. Hayat hikayemde önemli bir şey yok. başımdan ilginç olaylar geçmedi.Ne yüksek mevki sahibiyim, ne de sağlam bir diplomam var.Okulda hiçbir zaman örnek bir öğrenci olamadım; başarısızlıklar her yerde buldu beni.Nerede çalışırsam çalışayım silik, unutulmuş bir memurdum; şefleri memnun edemedim. İstifa ettim mi seviniyorlardı; bırak gitsin, işe yaramaz! çevrem böyle görüyordu beni; haklıydılar belki de.

Yüreği alıp sattı insanoğlu, yürek yüreklikten çıktı. aşkı, sevgiyi, dostluğu, kardeşliği, barışı, arkadaşlığı, kandaki sıcaklığı, güzelliği alıp sattı insanoğlu, insanoğlu insanlıktan çıktı, oburlaştı." Bana okumayı sevdiren kitaplardan.. Gözlerimi kapatıp Radyo oyununu da dinlemişliğim vardır.

Rüyaların Kitabı ile yolculuk..

...Mükemmellikle güzellik aynı şey değildir. Çirkin bir şeyi güzel yapmak mümkündür ama mükemmel bir şeyi güzel kılmak daha zahmetli bir iştir. syf:157 Suskunları Okumak Sus Pus Olmak. ( Kim ki Duk un BOŞ EV filminide izleyin okurken)

Oblomov olga'ya aşık olur .Sonra hiç üstünden çıkarmadıgı hırkasını attar ve aşkı için tembelliğinden kurtulmak için çabalamaya başladı.. Leylakların vaktinin geçmesiyle aşkı da solar geçer.. ve ayrılırlar.. Oblomov eve bitkin ve kendini unutmuş bir şekilde döner. Zahar bu olaylardan habersizce tamir edilen hırkayı Oblomov'a giydiriri ve Oblomov öylece oturdugu yerde kalır.

Yanlızca bu çiçekler hep bir yerlere gidecekmiş gibi azade ve özgür duruyorlar, ama küçük bir havuzun içinde bir yere gitmeden yaşıyorlardı. hayat da böyle bir şeydi benim için; hep bir yerlere gidecek gibi duran,yanlız ve bir yerlere gitmeyen bir çiçek. bütün bir hayatın özeti buydu. ben de bir yere bağlanmadım ve bir yere de gitmedim;öyle solgun bir nilüfer gibi bir havuzun içinde yanlız başıma durdum,köklerimi salamadım,ne olduğum yere sağlamca yerleştim,ne de başka diyarlara kaçabildim,içinde durduğum havuzla birlikte kirlenip eskidim.bana bakanlar,beni seyredenler oldu ama kimse yakasına takmadı beni,kimse odasına koymadı,kimse beni sulayıp büyütmek için uğraşmadı,onlara ihtiyacım olmadığını,havuzda tek başıma yüzebileceğimi düşündüler,ben de yüzdüm,kederi,yanlızlığı,kirlenmeyi öğrendim ve hayata benzedim. Ne garip,başka bir şey olmak da istemedim, beni beğenmeleri yetti bana.. Bana İlk Hediye edilen Roman...