Vahşi Hafiyeler

Roberto Bolano'nun tabiriyle kuşağına yazdığı bu aşk mektubu,. beni kalıntısal biçimde her seferinde hayranlığa düşüren Latin Amerika edebiyatının tüm kayıp yıldızları ve her bakınma da orada duran parlak yıldızları için saygı duruşuna geçmemi sağladı.

Arturo Belano ve Ulises Lima'nın dünyanın dört bir yanındaki yaşayışları, hayatlarından geçmiş olan onca kişinin 70'li yılların ortalarından 90'lı yılların ortalarına varana dek açıklamaları ile kemikleşiyor. Şiirden beata, bohem yaşayışlara ve hepsinin arasında yalnızlığın verdi teslimiyetle insanların kayboluşları okurken damıtılıp durdu belleğime. Bu koskoca macerada her ilişkinin ayrıntılarında koşturdum durmadan ve sanırım daha çok koşacağım latin amerikanın peşinden.

Dörtlü çetenin birleştikleri ve ayrıştıkları noktaları genel manada biliyordum fakat Vahşi Hafiyeler'de `damardan gerçekçiler` adıyla kısa bir dönem kendi anlayışlarını yerleştirmeye çalışan bu toy çocukların yaşadıkları her şey latin amerikanın ördüğü travmatik gelenek ve kendi gerçeğinin koşullarının hapsiyle kanıksanıyor.

Edebiyat değirmeni 40'lı-80'li yıllar arasında en güzel eserleri öğüten toprakların içinde her türlü duyguyu en yoğun biçimde yaşattığı Bolano romanına bayıldım da kaldım öylece.