Ruhi Mücerret

Murat Menteş tarzının okuduğum ilk romanı. Büyük bir edebi kalitesi olmayan ve belki bir hiçbir zaman bir klasik olamayacak bir kitap ancak asla ama asla kötü bir kitap değil.

Öncelikle aşırı derecede eğleneceğinizin garantisini verebilirim. Ayrıca kurduğu cümleler ile Murat Menteş'in zekasına da şaşırmak işten bile değil.

Okurken kalem kağıdınızı da hazırlayın, çünkü birçok cümlenin altını çizecek, not alacaksınız.

Murat Menteş ile Guy Ritchie bir araya gelip senaryo yazarlarsa, muhtemelen sinema dünyası kökünden değişir. Mükemmel hikaye, mükemmel kurgu.

Afili Filintalar yazarı Murat Menteş'in yayımlanan son; benim ise okuduğum ilk kitabı. Sanırım biraz tersten başlamış oldum Murat Menteş kitaplarını okumaya zira, bir çok kişi yazarın önceki kitaplarının daha güzel olduğunu söylemiş. Ben ise bu kitabı çok sevdim, yazarı sevdirdiği için. Kapağına tav olduğumdan mıdır bilmiyorum ama, elime ilk bu kitabı almak istedim.

Murat Menteş, kelimeleri oyun hamuruymuşçasına şekillendiren bir yazar. Çok nazik; bazen de kafa yoran. Mizah desen, sık sık gülümseten, bazen de kahkaha attıran bir seviyede. Karakterlerin isimleri de kişilikleri de ayrı bir dünya. Olay örgüsü ise çok sürükleyici. Her bir karakteri dünyasından dinliyoruz olayları ki bu çok çekici geliyor bana ve kısa kısa bölümlerden oluşması da kitabı okurken mola vermiş hissi yaratıyor. Bilmediğim kelimeler çok sıktı, bu da öğretici bir yan diyelim. Çokça not alınası, felsefeli cümleler ve diyaloglar vardı kitapta.
Ruhi Mücerret'in mezar taşına yazdıracağı cümle ile Civan Kazanova'nın eğer olmasaydı icat edeceği şeyler kitaptaki en hoş satırlardı.

Uçarı bir kitap. Edebi olarak da ele alırsak kelime oyunları yetmez. Bazı bazı yoğun aforizmalar, -her ne kadar altı çizilesi, tekrar tekrar okunası olsa da- kitabı ciddi bir noktaya taşımaya yetmemiş. Ama yazarın huyu bu, belli. Bu da güzel bir şey bence.

Bu kitabı okurken aldığım zevk, bu çetenin diğer üyesi Alper Canıgüz'ü okurken aldığım zevk ile aynı. Birbirlerine ne kadar benzeseler de, birbirlerinden farklılığını okuyunca anlıyorum. Güzel yazarlar, güzel yazıyorlar.

İsim kombinasyonları harika :) eğer soyadım Üneli olsaydı, adımı Korkut olarak değiştirirdim.

Harika bir romandı. Kesinlikle tavsiye ederim. Alıntı yapmak istesem yapamam çünkü kitaptaki her cümle alıntılık.

Edebi cümleler, aforizmalar baştan sona beyninizi sonuna kadar zorlayan, anlamlı, kurgusu mükemmel bir kitaptı.

Çoğu insan zorlama cümleler vs. yazmışlar da bence hiçbirşey anlamamışlar. Bu cümleler zorla çıkmaz. Yazılan ve söylenen cümlelerin anlamını anlayanlar sadece kıymetini bilirler. Bilmeyenler anlamayanlardır. Ve anlayamayanlar da suçu kitaba ya da yazara atarlar, beğenmezler.

Kesinlikle okuyun.İyi kitap bulup okumak istiyorsanız bu kitap size ilaç gibi gelecektir !!!

Aynı zamanda kitap kapağı da çok başarılı !

bence çok bile 3 yıldız.

Kitap beni sinirlendirdi nedense Özgün olmasına özgün. Yeni bir dil de oluşturmuş yazar ama bu dil, edebi bir dil değil kesinlikle. Yeni yetme bir delikanlı, nasıl bütün bilgi ve maharetini yerli yersiz sergilemeye çalışırsa yazar da depoladığı -bana göre birçoğu lüzumsuz- bilgileri her fırsatta sergilemeye çalışmış.Tumturaklı laflar, yabancı sözcüklerle dolu bir üslup ve ne amaca hizmet ettiği pek de belli olmayan bir İslami terminoloji...Edebe aykırı bir yığın söz...İnsanı yoracak bir karmaşa...
Sistemin eleştirisi yok mu, var ,var olmasına da bunu sırf "okunabilirlik" uğruna bu denli piyasavari işler mi insan! Ayrıca -kurguyu gerçekle karıştırmamak gerektiğini kabul ediyorum ama toplumun bilinç altını yönlendirmek diye de bir gerçek var- hangi psikoloji ile insan, yüz yaşında Kurtuluş Savaşı gazisi bir kahraman kurgulayıp onu, topluma bir soytarı gibi sunar, adını da "Ruhi Mücerret" koyar? Yer yer cıvıklığa, sululuğa kaçan bir espri anlayışıyla konuşturur bu kahramanı? Kitapta güzel cümleler vardı evet, kesinlikle vardı. Romanda bir nevi "nakarat" kullanmak da hoş (Peyami Safa "Bir Akşamdı" romanında yapmıştı bunu) bunlara rağmen kitabı sevemedim.

korkma ben varım'la nirvanaya ulaşan yazar, cümleler için fazla kafa patlatmış olmalı. ayrıca bu son kitabında perdesini fazlasıyla yırttığını düşünmekteyim.

Yazarın sırf kelime bilgisini göstermek için ortaya attığı cümleler dizisi... Ha mizah var mı, tartışılır.

Dublörün dilemması gibi bir kitap bekledim açıkçası ama ne yazık ki umduğumu bulamadım..Yazarın bu kitabı yazmaktaki amacını yada vermek istediği bir mesaj varsa bile ben hiç anlamadım..Zoraki cümleler,abartılı betimlemeler,insanı yoran dil oyunlarından çok sıkıldım.Fazlasıyla adı geçen ürün isimleri ve emrah serbes isimli yazara yapılan göndermeler sayesinde zorunlu reklam izliyormuş hissine kapılmam da cabası.. Okurken eğlenemedim,öğretici bir yanı da yoktu,sıkılmam, zoraki okumam yanıma kar kaldı bu kitapla.. Kesinlikle tavsiye etmiyorum..

yarım bırakmıştım kitabı neden bıraktım bilmiyorum hatırlamıyorum ama eğlenceli bir kitapmış .ölü diriltme ,adam kaçırma ,vurma kırma herşey mevcut kitapta ,hayal ürünü olay örgüsü çok ,okunur bir kitap vesselam

Aksiyon,macera,uçuşan ve ahenkle dans eden kelimeler, benzetmeler.Yine hiperkaktif zekasıyla,yine Murat Menteş'ten ve tamamıyle özgün ve biraz da absürd bir roman daha. Bu adamın yazımına bayıldığıma bir kez daha kanaat getirdim. O benzetmeler, o özlü sözler nedir öyle. Hem güldürüyor, hem düşündürüyor, ve kesinlikle zekasına hayran bırakıyor.

Bu adamı seviyorum.
Yine eğlendirdi, çok da merak uyandırıcıydı tavsiye edilir.

fena değil akıcı bir kitap

Beklediğim gibi çıkmadı. Konu sürükleyici değil.

Ruhi mücerret amcayı çok sevdiğimi söyleyebilirm absürt gerçekçilikten hoşlananlar için bence en iyi yazar:)

cok begendim.

Çok komikti çok heyecanlıydı ters köşe oldum:)) ilk kez Murat Menteş okudum ama diğer kitaplarını da almayı düşünüyorum.