Dorotea'nın Şarkısı

berbat ötesi bir kitap. başlarda biraz merak uyandırmıyor değil. ama sonuna gelene kadar işkence çekiyorsunuz

Kitabın arka kapağını okuduğumda tek bir cümle bu kitabı okumalısın dedirtmişti; ''ilk kez kendi şarkısını söylemeye başlayacaktı.'' Bu cümleden beklentim yüksekti ama beklentilerimi karşılayamadı.
Hikayenin akışında boşluklar vardı, belki yazar bu boşlukları bize hayal gücümüzü kullanmak için bıraktı bilemiyorum. Ama benim kitabi özümsememi engelledi bu durum. Kişinin kendisini sorgulamasını, yaşamın farklılıklarını görmesini konu alan fakat bunu çok iyi yansıtamayan (mesela Aurelia'nin içsel çatışmalarına, yaşadıklarının onda yarattığı değişime yeterince yer verilmemiş.) bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ama bunun dışında merak duygusunu oldukça koruyan bir anlatımı vardı. Özellikle Adelita karakteri çok iyi resmedilmişti.
Hikayeyi çok farklı bir şekilde sonlandırmıştım kafamda, yazar akışta olduğu gibi kitabın sonunda da açık kapı bırakmış. Kapıyı kapatmak size düşüyor.