Darmadağınık (Tangled, #2)

Kitaba bir başladim,sonra da elimden bırakamadim gitti.4 saat gibi kısa bir sürede bitirdim,ben bile şaşkinim.Cok ama cok beğendim.İlk kitap daha muzip yazilmiş.Buysa biraz daha dramatikti.Kadın bakış açisiyla okumayi daha cok seviyorum bir kez daha anladim.Yazari kesinlikle takip edecegim.Tavsiye ederim 😂💃💞

http://geceleylaktomurcuk.blogspot.com.tr/2015/10/yorum-darmadagnk-tangled-2-emma-chase.html

İlk kitaba göre biraz depresif olduğunu söyleyerek başlayayım en iyisi.  Karmakarışık, okurken kahkahalar attığım ve Drew’u sarıp sarmaladığım bir kitaptı. Ama maalesef ama burada Drew beni sinir eden bir su damlası gibiydi. Hani olur ya gece evde uyumaya çalışırken musluğun bozuk olmasından kaynaklı çıkan o ‘tıp tıp tıp’ ses. Ve gece olduğu için elinizden bir şeyde gelmez. Aynen öyleydi. Kitabı tekrar basamayacakları için bende bu sese (Drew) katlandım. Drew, saçma sapan hareketleri ile kitabın çoğunu doldurmuştu. Ve acayip klişe olan bu durum açıkçası ilk kitabı arattı bana. Baştan başlayayım en iyisi;
Drew ve Kate her zamanki şirinliklerine kaldıkları yerden devam ediyordu. Ya da şöyle diyelim aynı şeklin 2 yıl sonrasıydılar. Evet, kitap ilişkilerinin daha da ilerlemiş haliyle karşımızda. Ama bana göre bu ilerleyiş sadece zamanla kısıtlı kalmış. Çünkü Drew bunu anlamamı büyük bir öküzlükle sağladı. Kate mutlu bir haberle karşısına çıkacakken Drew onu yerle bir ediyor. Tam yerinde bir tabir kitapla eş değer ‘darmadağınık’… Sebebi ise şizofren hali. Yine gördüğü şeyleri yanlış anlayıp, kafasında kurduğu hikâyeye inanıyor ve kitabı klasik olaylar dizisiyle dolduruyor. Sonu her ne kadar “onlar ermiş muradına biz çıkalım kerevetine” dedirtse de oraya kadar olan kısmı tahmin edilebilir durumdaydı. Bu yüzden aynı filmin farklı versiyonunu izlemişim gibi hissettim. Ve kitap Kate’in bakış açısı ile yazılmıştı. Her ne kadar bizim öküzcüğe kızsam da Drew bakış açısını tercih ederim. Nihayetinde son sözde karşımıza çıkıp yine birkaç kahkaha attırdı kendini de affettirdi.


İşte hep böyle hissetmemi sağlıyor.
Beni el üstünde tutuyormuş gibi…
Beni taparcasına seviyormuş gibi...


Size bir tavsiye vereyim: Hayatınızdaki kişiye kızgınken, bundan arkadaşlarınıza bahsetmemeye çalışın. Çünkü siz onu affetseniz de, arkadaşlarınız asla unutmaz.


"Ona ihtiyacım yok, Kate. Bu kadar basit," diyor Billy.
"Onu seviyorum, Billy. Bu kadar basit."


Shamu mu? Ah, Alexandra'yı diyorum. Yeni, geçici takma ismi bu. Birkaç hafta önce üzerinde tek parçalı siyah beyaz bir hamile mayosuyla kumsala gelmek gibi talihsiz bir seçim yaptığında, Matthew ile ben ona bu adı taktık.
Shamu: Balina


"Tamam, o zaman. Bil diye söylüyorum, ben de seni seviyorum. Bir türlü küfür etmeyi bırakmayarak Mackenzie'nin geleceğine yatırım yapmanı seviyorum. Ablana acımasızca sataşmanı, ama onu üzenlerin canına okumanı seviyorum. Ama en çok... Beni sevmeni seviyorum. Bunu her an... her gün hissediyorum."


Bir of çekiyorum. "Olmaz. O ne öyle, kolon der gibi? Daha okul bahçesine adım attığı an, herkes ona Götlek diye seslenmeye başlar."
Kate inanamaz gözlerle bana bakıyor. "Sen Katolik okuluna gittiğine emin misin? Sanki ıslahevinde yetişmiş gibisin de?"

yazarın bu anlatım şekline veriyorum puanları resmen...
bu şekilde bir anlatımı iki kitapta da çooook severek okudum...
her ne kadar bildiğimiz klasik bir konusu olsa da kitapların
anlatım daha da güzelleştirdi mevzuları :)
darmadağınık'ı kitabı da Kate'in ağzından dinledik ve bu hikayede Drew'un nasıl da işleri berbat ettiğini gördük...
sonunda da Drew'un anlatımı ile nasıl mutlu olduklarını dinledik...
dinledik diyorum çünkü bu kitabı okumak karakter karşınızda size olayı anlatıyormuş etkisi yaratıyor...
okudum diyeceğim ama dinlemiş gibi hissediyorum...
devamını sabırsızlıkla bekliyorum...
umarım son kitabı Drew anlatıyordur :)

Beni bir sen anladın sende yanlış anladın... :p

http://oldgirlsontheblog.blogspot.com.tr/2015/10/emma-chase-darmadagnk-tangled-serisi-2.html?spref=fb#uds-search-results

Kitap bitti, ben de bittim. Uyarı: Yorumun ilerleyen kısımları küfür içerir,şimdiden özür dilerim ama etmeseydim rahat etmeyecektim.

Serinin 2. kitabı çevrilmeden önce biraz araştırma yapmıştım. Bu kitabın anlatıcısının Kate olduğunu ve ilk kitabın 2 sene sonrasının anlatılacağını bilerek okumaya başladım. Normalde ben 1. tekil anlatımlı kitaplardan hoşlanmam. Emma bu konudaki tek istisnam sanırım.

Çoğu kişi Kate'li anlatımı pek beğenmemiş, bence sebep ilk kitabın daha eğlenceli bir üslupla, 2. kitabınsa duygusal üslupla anlatılmasıdır. Şahsen ben Kate'li olanı daha çok sevdim. Onu daha yakından tanımak daha hoştu. Çoğu kadının aksine her zaman güçlü biri olmadığını kabul eden biri. Ayrıca gençliğinde baya çılgın, zamanla karakteri tam oturmuş bir kadın var karşımızda.

Yaşadıklarını okudukça boğazım düğümlendi durdu. Onun tek isteği hayatının en güzel haberini sevdiceğiyle paylaşmaktı. Nereden bilsin herifin bu kadar ikiyüzlü bir zampara olacağını.

Şimdi gelelim Drew'e. Öncelikle tebrikler Drew, en nefret ettiğim erkek karakterler listemde ilk 5 içindesin. Ulan pezevengin bayrak tutanı! Niye hep böyle kaypaklık yapıyorsun? Nedir Kate'in senden çektiği? Bu arkadaş gene kızı anlayıp dinlemeden kafasında bir senaryo kurup kendince intikam almaya çalıştı sevgili okuyucular. Yani yaptığını değil bir sevgili, düşmanın bile bunu yapmaz sana. Kızın ömründen ömür götürdü hayatını karattı. Çok çabuk affedildi ama sen kızın durumuna ve hormonlarına dua et.

Şu ana kadar yaptığım yorumlarda bir tek Pabucumun Ajanı 2'de Deniz'e küfür etmiştim. Drew 2 oldu. Ki ondan daha da nefret ettiğim erkek karakterler var olmasına rağmen içimden bu kadar ağır küfür etmemişimdir. Yeminle sinirimi bozdu bu piç. Allah evine ateşler salsın senin!

Keşke kitap hep Kate'in ağzından gitseymiş. 337. sayfadan itibaren sinir kat sayım baya çıktı. Gelmiş hala Billy şöyle Billy böyle. Billy yerine asıl sen siktir ol git pis domuz!

3. kitap en azından neşemi yerine getirecek. Delores-Matthew çiftini baya merak etmekteyim. 4. kitap için bana sabır dileyin lütfen çünkü anlatıcısı yine ismi lazım değil puşt olacak.

http://belleninkutuphanesi.blogspot.com.tr/2016/02/darmadagnk-yorum.html

#EmmaChase #Darmadağınık bitti. Ben ilk kitabı daha cok sevdim ne yalan söyleyeyim. 😟 Sonda gerçek #DrewEvans ortaya çıkmasa cok üzülürdüm cidden. Bu okurla konuşuyor tarzında yazım sekli Kate'e yakışmamış bana göre. Drew olunca daha samimi gelmisti.

Ve evet bana Kate falan demeyin en sevmedigim karakter özelliğini bu kitapta gösterdiği icin onu sevmiyorum. Sırf kitabın icinde gecen;

✔.... barısmamız , cok fazla dizi izlemekten ve romantik #JulieGarwood romanları okumaktan kaynaklanan gerçekçi bir yanılsamadan ibaret sanki....✔

Cümlesinden dolayi Kate'e olan haris duygularımı icimde saklıyorum. Julie hassas noktam iyi kurtardin bacım😒

Kitabın yarısını gectigimizde hala ortalarda Drew gorunmeyince insan ister istemez dumura uğruyor. Her neyse okuması kolay akıcı hostu. Sadece ilk kitabın yanında biraz sönüktü. Bunda Drew'un az görünmesi de etken tabi.

Yan karakterleri okumak (Billy domuzu dışında ) cok eglenceliydi. On dördüncü Bölüm sayfa 257 den sonra kitaba olan ilgim arttı desem yeridir. 337 de ise ahhh evettt işte buu sonunda dedigim yerdi. Okuyunca anlarsınız. Uzun zamandır gormediginiz dostunuzu sevdiginizi görmek gibiydi. Yanımda olsa sarilirdim sıkı sıkı o derece😢

Sonuç kitap bitti. Devamı var mı olacak mi bir bilgim yok ama Drew'un ağzından olacaksa (kate olmasin lutfen😂) her kitaba açığım.
Not: kitabın içeriğiyle, konusuyla ilgili hic konusmamisim simdi farkettim.😂 ilk kitap gibiydi iste yahu. Onu okuduysanız bunu da okursunuz zaten. Ayrıca kapak yazısını okudugumdaki tahminim de tuttu. Biraz farkla tabi. Olsun öngörülerim tuttu sonucta oyhh 🙈😂

Okumak için sabırsızlandığım ve beni hayal kırıklığına uğratmayan kitaptı. İlk kitapta olduğu gibi bu kitabı da sıkılmadan bir çırpıda okudum. Kitabı önce niye Drew anlatmıyor ki dedim, sonra baktım ki Kate'in ağzından da aynı tadı veriyor.Sanırım bu yazarın yazım tarzıyla alakalı bir şey. Neyse gelelim konusuna. Artık Kate ve Drew beraberler, ilişkileri güzel gidiyor. Aradan iki sene geçmiş. Mutlu mesutlar, ta ki Drew bir şeyleri yanlış anlayıp harekete geçene kadar. Ama ne hareket. Dudaklarımız uçukladı valla. Drew severler gibi bende bu hareketi ona yakıştıramadım. Zavallı Kate de şok üstüne şok yaşadı...Sonra üzüntü, pişmanlık, ayrılık falan filan..Başka ayrıntı yok ;)
Karmakarışık'la başladığımız serüven,Darmadağınık'la devam etti. Kitaplarımızın baş kahramanı, süper starı Drew önce kendisine hayran bıraktı, sonra sinirlerimizi zıplattı.Ama yine de okuması keyifli bir kitaptı.Tavsiye ederim.

İlk kitapta Drew o anda ki kötü halini anlatıp bu sürece gelme aşamasını anlatmaya aylar öncesine dönüyordu. Bu kez Kate Greenville Ohio'a dönmüş Drew ise New York'da kalmıştır. Sonsuza dek olayı iki yılda dolmuş Drew onları istememiştir. Aslında bu girişten yeni haber anlaşılsa da Kate hala anlamayanlar için sorunların başına bir ay öncesine gidiyor.

Kate ve Drew iki yıldır birliktedir. İlişkileri yolundadır. Drew Kate'i el üstünde tutup kıymetli hissettiriyor, sürekli seyahatler edip eğleniyorlar iş yerinde ise ikili rüya ekiptir.
Her şey yolunda iken Kate normal bir hafta geçirmemeye başlar. Aşırı yorgun,sinirli hassas bir durumdadır. Drew'in ablası Alexandra hamiledir. Onun belirtilerinin kendisinde de olduğunu fark eden Kate üniversiteden kadın doğum uzmanı arkadaşından randevu alır. Buraya giderken ise Drew'e yalan söyleyerek gider. Orada arkadaşının kocası olan bir diğer arkadaşını görür. Bu samimi sarmaş hallerini gören biri daha vardır.
Kate planlarında olmasa da sevindiği güzel haberi vermek için eve gidince Drew'i bir kadınla bulur. Klasik Drew taktiği.
Drew yalan söylediğini anlayıp Kate'i takip etmiştir. Arkadaşı ile samimi hallerini görüp sevgilisi sanmıştır. Kate Drew'in söylediklerinden onun hamile olduğunu öğrendiğini, istemediğini düşünür. Duyduğu korkunç sözlerden sonra evden ayrılıp annesinin yanına gider. Tabi her fırsatta Drew'in pişman olup dönmesini bekler.

İki tarafında kötü geçen günleri, Kate'nin verdiği kararlar, Drew'in Kate'nin hayatında ne kadar yer açarsa o kadarına razı olup, her şeyi kabullenmesi daha sonra gelen barışma süreci sonra ki kırıkları onarma süreci, yeni kararlar derken kitap bitiyor. Üstelik sekiz ay sonra Drew'in ağzından gelen bir son ile.

Kitap Kate'nin bakış açısıyla anlatılıyor. Kate'nin bilinmeyenleri göstermesi yönüyle iyiydi ama bence bir Drew değildi. Onun anlatımı çok daha güzeldi.
Drew tabi ki yaptıkları ile sinirlendirdi. Gerçekleri bilmeden Kate'siz yaşayamayacağını söyleyip her şeyi kabul etmesi olanları unutturuyor, okunmaya değer.
Ailenin ve arkadaşların yine iç içe olduğu bir kitap. Delores ve Matthew ise evlenmiştir. Onlarında bol bol yer aldığı eğlencelii, akıcı bir kitaptı.
Yine birçok filmden bahsediliyor. Hata romantik Julie Garwood kitaplarından bile bahsediliyor.

http://illekitap.blogspot.com.tr/2018/02/emma-chase-darmadagnk-tangled-2.html

Tangled Serisi'nin ikinci kitabı Darmadağınık'ta Kate ve Drew'ın hikayesi devam ediyor ama bu sefer Kate tarafından okuyoruz hikayeyi. Okudunuz mu bilmiyorum ama ilk kitao Karmakarışık Drew tarafından anlatılmıştı, bu kitap da Kate tarafından anlatılıyor.

Anlatım şekli yine aynı, şimdiki zaman ile anlatım yapılıyor bunun yanı sıra ilk kitaotaki anlatım şekli neyse bu kitapta da aynısı söz konusu. Sanırım yazar bu anlatım şeklini çok seviyor. Serinin diğer kitapları da böyledir diye düşünüyorum.

Cidden yazarın farklı bir tarzı var. :)

Darmadağınık kitabında, Kate ve Drew tamamen yanlış anlaşılmalar ve aralarındaki iletişim bozukluğu ve kim ne derse desin güvensizlik yüzünde ayrılma moduna giriyorlar. Birbirlerinin hayatlarından çıkıyor ve resmen darmaduman olmuş durumdalar. Bir de bunun yanı sıra Kate hamile ve ne yapacağını bilmez bir halde... hikaye de zaten bu şekilde başlayıp, nasıl yollarını ayırdıklarına ve sonlarının nasıl oldukları üzerine kurulu.

Ha, evet Drew'ın yaptığı öküzlükler ele avuca sığar cinsten değil. Hele ki yaptığı misilleme... ben olsam bazı bölgelerinin tekrar kullanılmayacağından emin olmadan terk etmezdim. Ama Kate'de hata var... sen nereye ve neden gittiğinü adama söylesene neden saklıyorsun? Tabi Drew karşılığını tutupta eve striptizci atarak vermemesi gerekiyor orası ayrı bir olay.

Neyse...

Bana sorarsanız bence yazılmasa da olurdu bu kitap. Çünkü ilk kitapta zaten birbirlerine açılmışlar ve aşklarını yaşamaya başlamışlardı dolayısıyla bu kitaplar bir ayırayım sonra tekrar barıştırırım demiş yazar sanırım. Ya da... baktı Drew ve Kate ikilisi sevildi hadi bir kitap daha yazayım dedi... bilemiyorum.

Şu kitabı seri yapacak olsam ya kitapların sonunda çifti birleştirmez ikinci kitaba bırakırdı ya da onların arkadaşlarının hikayelerini yazardım ben. Açıkçası serinin 3. ve 4. kitaplarında nelerle karşılaşacağımı bilmiyorum ama serileri bitirme huyumdan dolayı bitireceğim de.

Bu arada yanlış anlaşılmasın sevmedim değil. Şahsen okunması kolay, zevkli ve eğlenceli bir kitap çünkü garip bir şekilde anlatımı sevdim. Sadece olmasa da olurdu gibi geliyor o kadar.

Kitapta Drew ve Kate'in yanı sıra arkadaşları ile olan kısımlarda eğlenceliydi. Matthew ve Dee Dee'nin hikayesi çok eğlenceli olurdu mesela ya da Jack'in ya da olmadı Alexandra ve Steven'ın hikayesi... okunurdu. Bu hikayelerle seri olsa daha mı iyi olurdu sanki?

Neyse yorumu çok fazla uzatmayacağım ve ilk kitapta da dediğim gibi çok büyük beklenti içerisinde olmadan okuyun, güzel ve zevkli vakit geçirten bir seri. Ama muhteşem bir aşk veya hikaye değil bunun da bilimcinde olun derim ben.

Açıkçası zamanı eğlenceli geçirmek kafa dağıtmak için okunabilecek bir serinin ikinci kitabı ama eğlenceli anların yanında duygusal anlar yoğunluktaydı bu daha çok yakışmış bu çifte bence bu kitap daha güzeldi.

Karmakarışık kitabında aşklarını doludizgin yaşamaya başlayan çiftimizin ilişkilerinin ikinci yılını da devirmiştir. Bu süre zarfında her şey mükemmeldir tabi. Ta ki, Drew, birden her şeyi darmadağınık bir halde bırakana dek. İlk kitapta ne kadar sevdiysem kendisini, bu kitapta bir kaşık su içerisinde boğmak istedim. Anlatıcının bu sefer Kate olmasının da faydası var elbette.

Devamı
http://dilarabook.blogspot.com.tr/2017/05/darmadagnk-tangled-2emma-chase-kitap.html