Sahtiyan

Sahtiyan, şairin 80li yıllardaki ilk beş kitabından biridir. 1977-83 arasında yazılmış ve çeşitli dergilerde yayımlanmış otuz sekiz şiir yer alıyor kitapta. İşte kitaba adını veren ve açılışta yer alan Sahtiyan şiirinin ilk üç bölümü: 1. Zaplar taşar Dersim koyaklarındanselleri kadife uçları mermive günahına emanet edilmiş çocuklarınadağıdır mermi çekirdekleri 2. hangi izini sürecek şimdi bu dolaşık kimlik?feodal, ince bir dal gibibıyıklarıma tırmanankendine tutkun göllerin o yaman geyiğigizinin ormanına vardıkçabize kendini aralayanavlardan, avcılardan artakalan sahtiyanaçıklar tarihin kefenlenmiş gizini, bundandır seyrekliğigeçer devran, geçer günler, geçer ömür elbetdağa çıkmış bir şairim benah! kimsenin görmediği 3. gözlerim, o demir ayazıeski söylencelerin kutlu demircilerimasalımın lanetiyle dövmüşler gözlerimin renginibin ırmakla su vermişler, buza kesmiş,bir ayaz gibi, kelepçelemiş kendine ateşinigözlerim, şimdi kör dinlemesi bu yüzden bakışlarımda süreğen o anlam gerginliğigözlerimin seyrekliği nefti boynumdaki hamayılla birlikte, kanayan bir yaz ikindision yıldan beri dövmegüllerle alnıma nişan düşüren o aşiret töresitarihin önünde huzura çıkar sual eder hüviyetiniyüreğim kar altındadırcehennemler göçebeve bedenim, o sınır iklimigün gelir açıklar kendinizaten kim yazabilir ki sanayileşmekte olan bir toplumun bütün cehennemini doğru okunmuşsa kitaplar -bir hayat, çok kişi yaşanmışsa,artık her çelişkide bir dram güzelliği, bir ağıttan silkinen tragedya inceliği, bir yanımda o yaman geyik -ormansız gezdiremediğim-,sonra mürekkep karanlığı -yazarken yalnızlığım-, tenimde buram buram sahtiyan -artakalan avlardan, avcılardan-ve kaşımın tetiğinde titreşip duran nişan yani ki eksik babalardır bazı çocukların bütün eşcinselliği

Sahtiyan, şairin 80li yıllardaki ilk beş kitabından biridir. 1977-83 arasında yazılmış ve çeşitli dergilerde yayımlanmış otuz sekiz şiir yer alıyor kitapta. İşte kitaba adını veren ve açılışta yer alan Sahtiyan şiirinin ilk üç bölümü: 1. Zaplar taşar Dersim koyaklarındanselleri kadife uçları mermive günahına emanet edilmiş çocuklarınadağıdır mermi çekirdekleri 2. hangi izini sürecek şimdi bu dolaşık kimlik?feodal, ince bir dal gibibıyıklarıma tırmanankendine tutkun göllerin o yaman geyiğigizinin ormanına vardıkçabize kendini aralayanavlardan, avcılardan artakalan sahtiyanaçıklar tarihin kefenlenmiş gizini, bundandır seyrekliğigeçer devran, geçer günler, geçer ömür elbetdağa çıkmış bir şairim benah! kimsenin görmediği 3. gözlerim, o demir ayazıeski söylencelerin kutlu demircilerimasalımın lanetiyle dövmüşler gözlerimin renginibin ırmakla su vermişler, buza kesmiş,bir ayaz gibi, kelepçelemiş kendine ateşinigözlerim, şimdi kör dinlemesi bu yüzden bakışlarımda süreğen o anlam gerginliğigözlerimin seyrekliği nefti boynumdaki hamayılla birlikte, kanayan bir yaz ikindision yıldan beri dövmegüllerle alnıma nişan düşüren o aşiret töresitarihin önünde huzura çıkar sual eder hüviyetiniyüreğim kar altındadırcehennemler göçebeve bedenim, o sınır iklimigün gelir açıklar kendinizaten kim yazabilir ki sanayileşmekte olan bir toplumun bütün cehennemini doğru okunmuşsa kitaplar -bir hayat, çok kişi yaşanmışsa,artık her çelişkide bir dram güzelliği, bir ağıttan silkinen tragedya inceliği, bir y... tümünü göster