İzmir Postası`nın Adamları

"Yüz gün oldu babam öleli. Ölümün bana bu kadar yaklaşabileceğine inanmazdım. O hep küçük bahçemde dolaşır, duvarları yoklar, oradan çatıya akıp tahta nalınlarıyla üzerimizde gezerdi. Ama kapıyı zorlayıp içeriye kadar girebileceğini ve bunca yılın Nalbant Asım'ını soluksuz bırakacağını düşünmemiştim. Gece herkes uyurken koyduğum gözlerin tam yüz gündür aynı kavanozun içinde Nalbant Asım! Hâlâ mavilikleri durulaşmadı."
İzmir Postası'nın Adamları, öyküleriyle son yıllarda adından söz ettiren Ahmet Büke'nin ilk öykü kitabı. Yayımlandığında kendine özgü sesi ve biçimiyle hemen dikkatleri üzerine çeken bu öykülerde günlük yaşamın alçak sesli ama etkileyici esintisi var. Ahmet Büke, yalnızca yaşadığı kentin değil, Türk öykücülüğünün de ara sokaklarını iyi tanıdığını, iyi okuduğunu ortaya koyuyor İzmir Postası'nın Adamları'nda.

"Yüz gün oldu babam öleli. Ölümün bana bu kadar yaklaşabileceğine inanmazdım. O hep küçük bahçemde dolaşır, duvarları yoklar, oradan çatıya akıp tahta nalınlarıyla üzerimizde gezerdi. Ama kapıyı zorlayıp içeriye kadar girebileceğini ve bunca yılın Nalbant Asım'ını soluksuz bırakacağını düşünmemiştim. Gece herkes uyurken koyduğum gözlerin tam yüz gündür aynı kavanozun içinde Nalbant Asım! Hâlâ mavilikleri durulaşmadı."
İzmir Postası'nın Adamları, öyküleriyle son yıllarda adından söz ettiren Ahmet Büke'nin ilk öykü kitabı. Yayımlandığında kendine özgü sesi ve biçimiyle hemen dikkatleri üzerine çeken bu öykülerde günlük yaşamın alçak sesli ama etkileyici esintisi var. Ahmet Büke, yalnızca yaşadığı kentin değil, Türk öykücülüğünün de ara sokaklarını iyi tanıdığını, iyi okuduğunu ortaya koyuyor İzmir Postası'nın Adamları'nda.


Değerlendirmeler

değerlendirme
8 puan

ilk defa okuyorum ahmet büke yi. arkadaş tavsiyesi üzerine okumaya başladım. bir izmirli olarak öyle sardı ki hikayeleri, bir anda kendimi izmir sokaklarında dolaşırken buldum. çok etkileyici bir dili, benzetmeri var zannımca ahmet büke nin. hikayelerinin büyük bir çoğunluğunda sonunda derin hüzünlerle baş başa bırakıyor ahmet büke bizleri. içimizde bir yerler kopuyor gidiyor adeta. dünden beri o kadar çok hüzünlendim ki hikayelerinin ardından, anladım o zaman gerçekçi tavrını da yazarın. hep bizlerin içindeki bir yerlerden yakalayıp yarattığı karakterlerle dışa vuramadığımız benliğimizi ortaya koymuş yazar. hep birer parça buldum kendimden satır aralarında. bir de hikayenin geneline hakim olan kediler dikkatimi çekti. kediler yazarların vazgeçemedikleri hayvanlar zanırım :) herkesin okuması tavsiyesiyle :)

10 yıl, 11 ay

Baskı Bilgileri

Karton Cilt, 159 sayfa
Ocak2012 tarihinde, Can Yayınları tarafından yayınlandı


ISBN
978-975-07-1241-8
Dil
Türkiye Türkçesi

Etiketler: hikâye, öykü

Benzer Kitaplar

Şu An Okuyanlar

Şu anda kimse okumuyor.

Okumuşlar

fischermaux Leylak sappho ceysu07 eksilen
11 kişi

Okumak İsteyenler

golgeliyol missreader gidenadaminoglu burcuva
4 kişi

Takas Verenler

Takas veren bulunamadı.
Puan : hepsi | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10
Değerlendirme Zamanı: en yeni | en eski