İskender

elif şafağın yazarlık kariyeri bence aşkla zirveye ulaştı..
iskender de inişe geçmiş..
kurguyu saçma buldum..

Okurken elimden bırakamadım çok akıcı ve güzel bir dille yazılmış. Tavsiye ederim.

dün bitti kitabım...fena değil diyebileceğim sadece...
araf ı okuyup elif şafak'ı keşfeden ve her kitapta biraz daha bağlanan bir okuru olarak iskender zayıf bi halka gibi geldi bana...
konu vurucu,karakterler derinlemesine işlenmiş,çocuklukları,psikolojileri gayet iyi verilmiş ama sonu olmamış...
pembe ye olanlar olmamış demeliyim belki de..açık yazamıcam,kitabı okucak olanlar için
iskenderin hapishane günlükleri çok iyi ve vurucu..
ama her elif şafak kitabını bitirince beni saran duygular bu sefer olmadı..

Çok akıcı, güzel bir kitap.. Oldukça sürükleyici buldum.

berbattı

nacizane bir Elif Şafak üslubu.akıcı bir roman.acıklı bir hayat hikayesi.

dalga geçip geçmediğini merak ediyorum.

Ah Elif Şafak,Ah Naze,Ah Pembe,Ah İSKENDER!
Öyle çekici,bağlayıcı ve renkli karakterler var ki,insan elinden düşüremiyor kitabı!
Naze'nin altı kız çocuktan sonra gelen ikiz kızlar -pembe ve cemile- kahrediyor kadını,böyle başlıyor kitap.
Birbirlerinden farklı Cemile ve Pembe.Aynı görünümlü farklı ruhlu ikizler.
Cemilenin aşığı,Pembeyle evlenince İstanbul'a yerleşiyorlar.
Annesi Naze'nin aksine ilk çocuğu erkek Pembe'nin.İskender koyuyorlar adını çocuğun,sultanım diyor Pembe.
Günler gelip geçiyor ki İngiltereye taşınıyorlar.İskenderin iki kardeşi daha var.
Aşk evliliği değil Pembe ve Adem'in evliliği.Bu yüzden aşkı aradı ya ikiside.Adem bir striptizciyi sevdi 'Yaramaz Kız...'
Pembeyse bir aşçıyla tanıştı 'tesadüf' eseri.Elias.
Gerçi aşk da sayılmazdı hani,daha çok dostluk gibi.Yeniydi,ama İskender farketti.İnanmadı ilk önce,sonra evde bulunca onu karar aldı.
'Kimsenin canını yakmak değildi İskender'in niyeti.Korkutacaktı,ya annesini ya da buluşup durduğu o pis herifi..."
Hatip denen -ah Hatip,ah!- heriften buldu bıçağı.
Akşam karanlığında annesinden ayıramadığı teyzesinin sol göğsüne bir bıçak sapladı.Pembe pencereden izledi bunları,dehşet içinde.
Hapishaneye giderken 'Ölmez,' diye düşündü 'Nasılsa kalbine batırmadım ya?' şeklinde...
Oysa bilmiyordu ki,bazı ikizlerde rastlandığı gibi,Cemilenin kalbi solda değil,sağ tarafta atıyordu.Ta ki İskender ortasına bir bıçak saplayıp,atışını kesene kadar....

Eski tatları alamadığım bir Elif Şafak romanı. Pinhan, Şehrin Aynaları, Mahrem, Araf, Baba ve Piç, Bit Palas gibi anlam yüklü; çoğu bölümünü, cümlesini not aldığım, aklıma kazıdığım kitaplardan sonra, hüsrana boğuldum. Elif Şafak'ın kurgularını da severdim ama romanlarının edebi kalitesi üstün gelirdi kurguya. Bu kitapta tek görebildiğim başarılı bir kurguydu. Baba ve Piç'ten sonrası bana hitap edemedi pek, ne yazık ki.

Pembe; Cemile; İskender; Adem; Tarık; Yunus; Esma; Elias; Kate... Yaşanan aile dramını farklı iç dünyalarla gözler önüne sermiş Elif Şafak. Aslında toplam bir dramın kendi içinde yaşanan ayrı ayrı bir sürü acıyı birleştirdiğinin ayrımına varıyorsunuz. Karakterlerin hepsi çok canlı ve sıcak. Hiç birine kızamıyorsunuz aslında; hepsini kendi içinde sevdiğiniz için belkide.

farklı bakış açıları sunan,
empati kurduran,
güzel dersler veren
akıcı bir kitap.

En güzel tarafı çok akıcı olması ve romanın sonlarına doğru karşılaştığımız ters köşeydi.

Aşk'ı okuduktan sonra Elif Şafak'ın en iyi kitabının hep o kalacağını düşünmüştüm ancak İskender daha ilk sayfalarından Aşk ile yarışacağının sinyallerini veriyor. İlk 20-25 sayfada pes etmezseniz eğer sonrası sizi asla pişman etmeyecek, emin olabilirsiniz. Romanı bitirdikten sonra ise rahatlıkla okuduğum en iyi Elif Şafak romanı olduğunu söyleyebilirim. Yazarın her karakteri ayrı ayrı ele alması, hepsinin geçmişine inmemizi sağlaması ve son 100 sayfadaki mükemmel kurgu insanı hayran bırakıyor. Elif Şafak okurları kesinlikle es geçmemeli diye düşünüyorum..

ben elif şafağı aşk adlı eseriyle keşfettim.. dili acayip şekilde ağır bir kitaptı ama anlamı büyüktü bende... okuyalı neredeyse 3 yıl oluyor hala aklımda ve tadı damağımda kalan kitaplar arasında.. siyah süt'ü okudum o ayrı bir lezzetti anneliğin kutsal ve zor bir görev olduğunu öğrenmekle beraber içimdeki iç seslerimi de keşfettim.. yazarın tavsiyesi üzerine beynimden sildim kitabı...baba ve .... adlı eseri biraz tarihimizi kötülese de çok güzeldi... bit palas ise fiyaskoydu.. araf süperdi... debra'nın hissettiklerini sanki ben yaşıyormuşum gibi üzerimde hissettim... çok güzeldi... ağır kitap omasına rağmen yaz ortasında başucu kitabımdı... pinhan ise abartıldığı kadar yoktu biraz hayal kırıklığı yaşadım... iskender ise tam fiyasko tam bir hayal kırıklığı! elif şafağın diğer kitaplarındaki uslubu gitmiş yerine başka yazarın uslubu gelmiş! ayşe kulin mi okudum yoksa elif şafak mı bilemedim! yazık....

1970 sonlarında, İskender ve annesi Pembe’nin çevresinde geçen hikaye İstanbul, Londra, Abu Dabi gibi farklı şehirlerde geçiyor.
Romanın hüzünlü hikayesi, bir Kürt köyünde yaşayan Pembe’nin evlenip önce İstanbul’a sonra Londra’ya göç etmesi ve sonra kurduğu üç çocuklu ailesi üzerinden, İstanbul’da ve Londra’daki göçmenlerin hayatını gözlemleme fırsatı veriyor.

Elif Şafak klasiği.
Cidden klasik.

Geçtiğimiz yazın popüler kitaplarındandı. Sonunda bir sürpriz bekliyor sizleri..Kötü veya mükemmel diyemeyeceğim orta halli bir kitaptı.

İsteristemez Elif Şafağın Aşk kitabıyla kıyaslama yaptım.Ortaki ahengi uyumu göremedim.Kitapdaki tüm ana karekterler ayrıntılarıyla anlatılmışken kitaba ismini veren İskender hakkında daha fazla birşeyler bekledim.Belkide yazar İskender hakkındaki eksik noktaları hayal gücümüzle tamamlamızı istedi.Kitabın ilk yarısını okurken bu kitabı yazmaktaki amacı ne diye düşünürken sonra herşey olağan gidiyor süpriz finalde dedim ve daha kitabın yarısında sonunu tahmin ettim belki de o yüzden sadece bitirmek için okudum.

Akıcı bir kitap. Okurken saatlerin ve sayfaların nasıl akıp gittiğini bana fark ettirmeyecek kadar hem de. Kurguyu çok başarılı buldum. Kesinlikle okunası.

sonunda insanı oldukça şaşırtan bir kitap gizler ve pişmanlıklar hepsi birarada

Konusu çok güzel ancak oldu bittiye getirilmiş bir kitap. Başlarken gösterdiği özeni sonunda da gösterseydi daha iyi olurdu. Yine de güzel ama adına koparılan yaygaraları karşılayacak nitelikte değil.

edit: Sitede yazarlar hakkında ayrıca yorum yapılamadığından, buraya ekliyorum: Kusura bakmasın ama sevemiyorum seni Elif Hanım. İstemedim mi, denemedim mi sanıyorsun, ha?? :) Yok yok olmuyor, sebepleri de şurada:

http://sebepsizyazarlasma.blogspot.com/2013/07/2-ay-once-elimde-elif-n-ask-isimli.html

çıktığı günden beri aklımda yer edinen ama bir türlü sahip olamadığım kitap. ansızın ellerime gelen ve bana şanslı olduğumu bir kez daha hissettiren kitap. okurken çoğu kez ilk sayfasındaki soy ağacına dönüp kim kimdi lan dediğim kitap. sevdiğim, sonuna şaşırdığım, herkese de okuttuğum güzelim kitap.

Yine mükemmel kelimeler ve mükemmel kombinasyon. şaşırtıcı bir son...

En guzel yanı cok akıcı olmasiydi. sonunu hic sevmedim.

daha önce Elif Şafak'ın Aşk romanını okumuştum ve böylece tanışmıştım Elif Şafakla. doğal olarak çok beğenmiştim romanı. daha sonra okumak nasip olmadı hiç. bu kitabı da kardeşimde görünce aldım hemen abla oku mutlaka dedi, çok beğeneceksin. elimdeki kitapları bitirmeden başlamak istemedim.dün bitirdim sırf meraktan. kapağı zaten kitabın önüne geçmişti kitap ilk çıktığında.


kitabın dilinin akıcı olduğunu söylemeyemeceğim maalesef. gayet ağır ve dolambaçlı geldi bana. sonra karakterler. o kadar çok karakter var ki kitaba başlarken gözüm korktu. neyse ki başta soyağacı vermiş.


aile ilişkileri konu ediliyor kitapta.İngiltere'ye göçmüş Kürt-Türk bir ailenin yaşadıkları anlatılıyor. ana karakter de İskender tabi. kitaptaki esas olay namus -töre cinayetleri ama siz o kadar karakterle tanışıyorsunuz ki ne oluyor bu kimdi falan diyorsunuz :) ara ara da iskenderin mektupları var tabi ki . ama ben mektupları okurken yazı puntosundan dolayı rahatsız olmadım desem yalan olur.


bana Elif Şafak çok fazla Türk filmi izlemiş gibi geldi bu romanı yazarken. göç eden bir aile,
İngilterede yaşananlar falan ne bileyim hem sevdim hem sevmedim. Aşk kitabı ile kıyaslanmaz ama bundan sonra Elif Şafak okur muyum emin değilim...

Söyle bakalım, bir şeyin içindeyken dışında durmayı nasıl başarırsın ufaklık?

ilk başlarda hikaye,kişiler karışık gelsede okudukça sizi içine alan bir yapısı var.şaşırtıcı bir sonla bitiyor.keyifli bir kitap 3 günde bitirmiştim :)

Bir solukta okuyup uc gun icinde bitirdim. Tekrar tekrar okuyup ayni heyecana kapilabilirim!

anlatım ve üslup hoş,karakterler çok cana yakın ve inandırıcı.Bu kitabı okuduktan sonra o kadar etkilenmiş olmalıyım ki gün boyu İskender'den başka hiçbir şeye adapte olamayıp bu kitabın tesirinde kalmaktan büyük bir haz duydum.

Güzel ama hüzünlü bir son var kitapta....

Güze bir kurgu, güzel bir Elif Şafak kitabı..

Farklı insanların bakış açısından bütünü görmek kitabın en sevdiğim yanı oldu. kurgu da güzel, dil akıcıydı. Merakla okuduğum bi kitaptı.

elif şafak'ın okuduğum ilk kitabı. nedense hep önyargılıydım kendisine. şimdi çok pişmanım.

öyle yalın, öyle kendi halinde. öyle şaşırtıcı bir kitap ki çoğu sayfayı dönüp dönüp tekrar okudum.

özür dilerim elif şafak..

Güzel,akıcı bir dile sahip bir çırpıda bitiveren kitap.

Elif Şafak / İskender

AŞK kadar düşündürücü sürükleyici olmasada okunası bir kitap. Kitabın adı İSKENDER yerine bence CEMİLE olmalıydı kitabın en göze çarpan karakteri en bahtsız kişiliği . Kitabı genel olarak özetlemek gerekirse bir kaç emrah filminin ve Güneşi gördüm filminin karması ve biraz daha dolanbaçlısı diyebilirim

klasik bir roman olup ilginç yerleriyle Elif Şafak farkını hissetiren bir eser

Sonuna gelene kadar türk filmi izliyormuşum gibi geldi. Elif Şafak hundan daa iyi bir kitap yazabilirdi. Sonu olmasa puanim daha düşük olurdu.

kitapta hak verdiğim kimse olmamasına rağmen bu kitapta farklı bi çekicilik var akıcı diliyle ve kurduğu cümlelerle kitap kendine çekiyor insanı ben çok sevdim siz de seversiniz umarım :)

Diyebileceğil tek şey, ''Daha önce okumadığıma pişman oldum.''

http://moonlightcat13.blogspot.com/2015/04/iskender-elif-safak-bahar-okuma-senligi.html

Ah! Ve İskender...Tek kelimeyle akla kazınacak bir sürü hikayeyi bir araya getiren bir kitap, kişiliklerin her biri ayrı bir dünya...

Hikayeyi her karakterden ayrı okumak hem güzel ve bütünleyici hem yorucu. Elif Şafak ve yine iyi bir kitap..

çok akıcıydı ve güzel bir kurgusu vardı.

Yunus'un olduğu kısımlar daha bi' hoşuma gitti.

Sonu süpriz film severler gibi sonunu merakla beklediğiniz hüzün dolu bir kitap. verdiği toplumsal mesajlarla günümüz türk aile yapısına bir ışık tutuyor

Okunabilir,fena değil fakat özel bir kitap olduğunu düşünmüyorum. Kitapta son sayfalara kadar olaylar yavaş yavaş örülürken birdenbire sonuca bağlamak amacıyla alelacele bitirilmiş gibi hissettim. Eksik kaldım bittiği zaman, doyurucu gelmedi. Bir de kitabın ismine kitap bittiğinde bile anlam veremedim.

çok çok çok güzel diyemiycem ama kötü de değildi.karakterleri anlatımı felan sürükleyiciydi.

Klasik Elif Şafak kitabı değil. Okuduktan sonra içine girip, okumayı bıraktıktan sonra bir takım değerleri sorgulamak için tekrar okumak isteyeceğiniz bir kitap. Üzerine anlamsız eleştiriler ve dedikodularla belkide en fazla gündeme getirilmeye çalışılan kitap. Fakat kitabın dedikoduyla değil, içerik ve anlatımıyla zaten gündemde kalabilecek bir kitap olduğunu okuduktan sonr sizde anlayacaksınız. (Okuyanlar var ise anlamıştır zaten :) )

***Aşkı aramadan evvel, düşün bir, ya benden nasıl aşık olur?
İnsanın sevdası karakterinin yansımasıdır.
Sen kavgacı isen, ha bire öfkeli, aşkı da bir cenk gibi yaşarsın.
Gönlü pak olanın sevgisi de saf olur.
Şu hayatta insan en çok sevdiklerini acıtır.
En derin yaralar ailede açılır,
kabuk tutsa bile kanar hikaye, içten içe...
Attığımız her adım, yaptığımız her işte kendimizi yansıtırız.
Budur çözülmesi gereken bilmece...***

---İnsan doğası böyle işte, en çok nefret ettiklerimiz en fazla sevdiklerimiz oluyor hep. ---

---Belki de bir illetti aşk; insana hayat verse, ruhunu şenlendirse de bir marazdı yine de. ---

asla eskı kıtaplarının tadını vermeyen bır kıtap..yınede eskı alıskanlık cıkar cıkmaz alıyorum kosarak!!