Yalan

Çok beğendim. İlk defa böylesine içli, böylesine etkileyici bir Türk Yazar okudum. Sıradan insanların bu kadar uzun sayfalı bir kitabı dolduracak ne gibi yaşantıları olmuştur dersiniz. Ama yazar kişileri çok fazla tasvir etmekle uğraşmadan, söz ve hareketlerini bize aktararak onları tanımamıza vesile olmuş. sadece onları değil, onların nezdinde bir toplumu ve o topluma hakim olan anlayışı. Ve okudukça ne olur şu anlayış artık yakamızdan düşsün diyorsunuz. kendinizden ait olduğunuz toplumdan tiksiniyorsunuz. Şüphesiz bu sadece bizim toplumumuza ait bir çürümüşlük değil ancak galiba biz onu kendimize çok yakıştırmışız.

Uzun uzun kitap yorumlarını okumaktan sıkılırım ancak bu sefer bende galiba uzun bir yorum yapacağım. Ve belkide bir müddet sonra kendi yorumla karşılaştığımda sıkılıp bırakacağım...


Romanın ana karakteri Yusuf Aksu. Kendi haline bıraksalar silik, kendinden bile bir haber ancak talihi yaver gitmiş ama kendisi bunu bile farketmeyen bir aciz.
Ancak ona öyle bir kisve giydiriliyor ki ne buna itiraz edecek gücü bulabiliyor ne koskoca kisveyi doldurmaya çalışıyor...
Ona yapılanları okudukça insan bunların hepsi uydurma olabilir mi, gerçeklik payı ne kadardır diye düşünüyor. Ve eğer ciddi bir gerçeklik var olduğu varsayılırsa medyada boy gösteren tüm ilişkiler, kişilerinde bir yanının yalan olup olamayacağı geliyor aklınıza. Onu, bunu, şunu sorgularken buluyorsunuz kendinizi. Ne kadar çok Yusuf Aksu,Bayram Beyaz, Cazibe Çelebi, Firuz Bolat olduğunun farkına varıyorsunuz. Ve koskoca bir yalanın içinde mi yaşıyorum diyorsunuz.
Biraz biraz Kemal Sunal filmi, biraz biraz Aziz Nesin kahramanları desem Romancıya haksızlık etmiş olur muyum acaba. Olmam galiba. Neticede hepsini senetezleyip, hepsinden farklı bir yapıt koymuş ortaya. Eline sağlık. Gerçekten.