Ruhsuz (Ruhsuz, #1)

Sevdim, pek ahım şahım bir şey değildi yine de. Konunun çıkış noktası güzeldi ancak olaylar yetersiz kalmış bu konu üzerinden çok daha iyi bir kitap beklemiştim. Kitaptaki olaylar arasındaki sebep sonuç ilişkisi zayıf kalmıştı. Yazar kitabın sonuna kadar gizemli olan bir şeyler tutmaya çalışmış ancak bunu çok başarısız bir şekilde yapmış, sakladığı şeyi/şeyleri heyecanla beklememizi sağlayan bir anlatım yada gizli şeyin bir önemi yoktu benim gözümde. Daha çok can sıkıcıydı sonuna kadar bekletmesi.

Karakterler açısından büyük bir ters köşe yada umulmadık bir şey olmadı, ikinci kitapta belki olabilir ama sanmıyorum. Başrol kızımızın düşündükleri ve yaptıkları çok çelişiyordu bu beni rahatsız etti açıkcası.

Bir de yazar o dünyayı başlangıçta iyi oturtamadı gözümde. Böyle mi amaçladı yoksa yapamadığından mı olmadı bilmiyorum ama çok yabancı kaldım kitabın yarısına kadar Ana'nın yaşadığı yerlere. Sonlara yakın bazı olayların o dünyada çeşitli nedenlerle olabileceğini yadsımamaya başladım.

Yine de sevdim. Hafif bir kitaptı su gibi gitti. Müzik konusundaki kısımları beğendim.