Paris Sıkıntısı

"sevgili çılgınım akşam yemeğimi veriyordu, ben de yemek
odasının açık penceresinden tanrı'nın buharlardan yarattığı
oynak mimarilerine, dokunulmazın eşsiz yapılarına bakıyordum.
bir yandan bakıyor, bir yandan da söyleniyordum içimden:
"bütün bu düşsel nesneler neredeyse güzel sevgilimin gözleri
kadar yeşil gözlü, canavarımsı çılgınımın gözleri kadar güzel!"

birdenbire zorlu bir yumruk yedim sırtıma, boğuk, tatlı bir
ses, isterik, içkiden kısılmış gibi bir ses duydum, canım
sevgilimin sesini duydum : - "çorbanı içecek misin, bulut
tüccarı enayi dümbeleği?" diyordu." sf.99