Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş

İlk saramago kitabımdı yazarın üslubu çok farklıydı ilk başta zorlandım iki sayfa tek cümle falandı ama sonradan alıştım ve çevirmene bolca tebrikler bu arada kitaba dönecek olursam konu çok ilgi çekiciydi kitabın ilk kısmı yani ölümün tekrar öldürmesine kadar olan kısmı çok beğendim ve gerçekten bunları yaşardık dedim bize ölmemek veya önceden haber verilmesi çok güzel gelebilir ama gerçekten hiç bir şey değişmemeliymiş ölüm çok gerekliymiş ilk kısımda konuyu çok güzel işlemişti ve çok beğendim benim için kitabın başarılı kısmı burasıydı ikinci kısımda yazarın konudan çok saptığını düşünüyorum viyolonselciyle olan hikaye tamamen belirsizlikti ölümü tanıtmak için yazılmıştı ama mantıklı gelmedi ve tam oturmadı bende kaktırarak okudum maalesef bu arada yazar neden ölümü kadın seçti çok enteresan (gerçi burda proust tan etkilenmiş) kadın genelde hayat verendir hayat alan olması ironiydi kitap zaten ironi üstüne kuruluydu kısacası yazar kitabı keşke ilk kısımda bitirmiş olsaydı diyorum o zaman beni daha çok etkilerdi fakat yine de farklı bir okumaydı