Neden Çocuk Kitapları Okumalıyız {Ne Kadar Büyük ve Bilge Olursak Olalım}

Bir-iki saat içinde okunabilecek , okuma keyfi veren, içeriği , mizanpajı ve editoryal biçimiyle güzel bir kitap. Batı kültürü ve batı edebiyatının eserde yoğun ve sık biçimde yer alması itibariyle, kitap aynı zamanda konuya ilişkin bir literatür taraması görünümünde.

Katherine Rundell tarafından kaleme alınan bu çalışmanın ana metninde yer alan dipnotlar kitabın sonunda toplanmış ve bu benim bir okur olarak çok da tercih ettiğim bir stil değil. Her dipnotun ait olduğu sayfanın altında yer alması okuma konsantrasyonu açısından bence daha doğru.

Türkçe karşılığı olduğu halde omnivorluk (hepçil olma, hepobur olma [hem et hem ot ile beslenme durumu]), avangard (yenilikçi, öncü) gibi sözcüklerin kullanılmasını biraz yadırgadım. Türkçe karşılıkları kastedilen anlamı tam olarak vermiyorsa bile parantez içi veya dipnot kullanılabilirdi. (Aslında para-text [dış metin] terimi için bu yapılmış.)

Kitapta en çok beğendiğim ve genel olarak baskın olan düşünce; çocuk edebiyatının yetişkinlere de hitap eden pek çok yönleri olduğunu, çocuk kitaplarının, yetişkinlerin unuttuğu ve hasret kaldığı bazı şeyleri damıtılmış sözlerle ve rafine biçimde yeniden bulmalarına imkân sağlayabileceği fikri oldu.

Kitapta, yazarın kendisinin de kabul ettiği gibi, fazlasıyla iyimser bulunabilecek savlar mevcut ama kim bilir; hayatı unutuşlarla dolu olan yetişkinlerin umuda, cesarete, iyimserliğe tutunmaya yeniden kapı aralayabilecek bir çocukça bakış açısını zaman zaman deneyimlemeye belki de ihtiyacı var.