Mezarın Yüzü (Gece Avcısı, #5)

Ah Kedicik. Vampir oldu işer kolaylaşacağına daha da zorlaştı. Bu kez Gulyabanileri kışkırtan Apollyon ile savaştılar. Gerçi bana kalırsa son kitaba nazaran çokta dişli bir rakip değildi. Kediciği karşısında görünce saklanacak delik aradı Apollyon. Üstelik bu kez Gulyabani kraliçesi Marie Laveau yardım dozunu arttı ve zafer kaçınılmaz oldu.
Birkaç kişi sanırım diğer kediciklere nazaran biraz sıkıcı bulmuşlardı. Bir iki kısım dışında sıkıldığını söyleyemem. Hatta kitapta Randy ve Rodney'in ölümlerinden sonra yazılmış en duygusal sahneler mevcuttu. Amcası Don'a gerçekten üzüldüm.
Sanırım son bir kitaptan sonra Kediciklere ara vereceğiz. O kadar alıştım ki ayrı kalmak zor gelecek. Vampir kitaplarıyla arası pek barışmayan biri olarak Frost ve Adrian ikilisinin ayrı yeri var benim için. Eh tabi Vlad'ı da unutmayalım. En merak edilen karaktere ne zaman kavuşacağız bakalım (: