Mavi Büyü - (Bloodlines, #3)

Mead'in kitaplarında bir kural olsaydı ben bu kuralın şöyle olduğunu söyleyebilirdim:
Yazar sırasıyla düğümler oluşturur ya da önceden oluşturduğu düğümleri okura tasvir eder. Sonra sırasıyla ya da bazen patır patır bunları çözer.
Sanırım bu kitapta da böyle bir örüntü var; ama bunda düğümler arap saçına döndü, ben okurken çok bunaldım. Bu durumda düğüm diye bahsettiklerim bütünde sahip oldukları minik önemlerle çok fazla yer kaplamış. Okuma isteğimin söndüğünü belki söyleyemem ama gözlerimi parlatacak derecedeki heyecanımın kaçtığını söyleyebilirim. Bu da sanırım ilk iki kitabına tam puan verdiğim serinin bu kitabının puanını açıklıyordur :(
En azından sonda olaylar toparlandı ve tüm bunlara rağmen yazar hâlâ hayata dair farkına varmadığımız güzel noktalar yakalamayı başarmış :)

“Yaşamaya değer bütün hayatlar risklidir."