Kendini Arayan Adam

Düzceli Mehmet'ten sonra fiyasko mu desem , zaman kaybı mı desem anlam veremedim. Aynı paragraflar alınıp bu kitapta da işlenmiş. Belki ilk bu kitabı okuyup ardından Düzceli Mehmet'e yönelseydim aynı terimleri onun içinde kullanabilirdim ama maalesef ilk bu kitabı tüketmedim.

Sırf okumak için okudum kitabı , bildiğim diyalogların aynı şekilde karşıma çıkması çok komik geldi. Burada yazılanlarla imana gelebilmekte ayrı bir şey. 60 yıldır ateist olan bir adamın , her türlü külliyatın dibine vurup iki kelimeyle namaz kılmaya başlaması da tuhaf geldi bana. Ben bir okuyucu olarak burada yazılanların ikna edici olmadığını söyleyebilirken , tüm her şeyi yaşamış bir insanın bunu çok rahat bir şekilde aktarması gerekir. Yani en azından buradaki açıklamalarla olmamalı. Düzceli Mehmet'te aktarılanları kabul ettim çünkü oradaki daha genç , dünya görüşü oturmamış bir birey vardı ama burada bir propagandacı ve üstüne üstlük yaşını almış bir birey var.

Yorumum daha çok eleştiri babında oluştu , yorum yapamıyorum çünkü Halit Ertuğrul'dan bir kitap okuyan bir insanın farklı bir kitabını okumaya ihtiyacı olduğunu düşünmüyorum. Neden aynı şeyleri basmış ve yazılanlar düşünme eyleminden yoksun onuda anlamış değilim. Aziz Nesin hikayeleri gibi bir şey mi oluşturulmaya çalışılmış anlamadım.
Düzceli Mehmet'ten sonra tavsiye etmem.