Kağıttan Kalpler

Kitabın arka kapak yazısı beni kendine o kadar çekti ki, ben bunu mutlaka okumalıyım diyerek ilk defa bir arkadaşımdan kitap ödünç alıp okudum. Birkaç satır da kendimden o kadar şey buldum ki, tüm kitabın ne kadar şey ifade edeceğini düşünerek sabırsızlıkla okuduğumu dile getirebilirim.
İlk başlarda oldukça romantik olan bu kasaba ve insanlarının beni bunaltacağını düşünmüşsem de, kısa sürede bende kendimi onlara kaptırmaktan, o büyülü havanın içimde yarattığı umuda tutunmaktan kendimi alamadım.
Abigail kendime çok benzettiğim bir karakter. Her yönüyle... Hayatta elinde olanlar ve hayalleri arasında sıkışmış, acabaları ve keşkeleriyle, ne istediğinden bir o kadar emin gözükebilen ama bir o kadar da cesaretten yoksun... Onu sevdim. Düşünceleri benim düşüncelerime oldukça yakın. Ayrıca yaşadıkları da...
Sıkılmadan kendinizi süzgeçten geçirebileceğiniz, ayrıca eğlenerek okuyabileceğiniz bir kitap. Yalnızca çeviri konusunda ufak bir eleştiri yapmak istiyorum. Genelde oldukça iyi gibi gözüküyor. Kolay okunuyor ve hata yok denebilecek kadar az ama Arkadya Yayınlarının üst üste okuduğum birkaç kitabında Türkçe'ye çevrilirken araya şive katıldığını fark ettim. Bu dikkatsizliği bir an önce gidermelerini dilerim. Okurken, ağızda iyi bir tat bırakmayan ilaç gibi hissettiriyor.


Kalbime dokunan bir kaç alıntı;

Dışlanmış. Hiç bir yere ait olmayan. Bu his çok tanıdık geliyordu. SF/71

Kahverengi gözleri ışıl ışık parlıyordu. Tıpkı hayallerinin gerçekleşmemesini ne demek olduğunu bilmeyen biri gibi. SF/105

Dua etmek istemiyordu. Tanrı tüm bu yaşananları önceden engelleyebilirdi ama engellememişti. Şimdi ona dua etmenin ne anlamı vardı? SF/116

"Tanrım beni asla terk etmeyeceğini söyledin." Ayet aklından geçti. "Ama nedense tatile çıkmış gibisin." SF/144

Tanrı Abigail'in hiç mutlu olmasını istemiyor olabilir miydi? SF/189

"Aşk gerçekten bir peri masalından ibaret. Aklı başında olan herkes, peri masallarına inanmaması gerektiğini bilir." SF/406