Gözyaşlarımız

Yazarın kalemi gittikçe daha da gelişmiş ve kitapları arasında benim için en üst seviyeye ulaşmış durumda. Kitap elime geçeli bayağı oldu ama kitabı ne kadar çok merak etsem de elimdekileri okuduktan sonra ancak başlayabildim. Kitaba ne zaman başladım ne zaman bitirdim anlayamadım.
Kitap, yarım kalmışlarla dolu ağır bir hüzün kokuyordu. Piraye’nin yaşadıkları ve buna rağmen güçlü bir şekilde ayakta durması, kadına hayran kaldım. Kadın acısını hep tek başına yaşamış. Öykü’nün geçmişin gizli kalmış örtülerini aralarken ortaya çıkardığı yarım kalmış aşk, yarım kalan annelik duygusu ve her şeye rağmen sevdiği tek adama olan sadakat beni her şeyden daha çok etkiledi. Yani Piraye’nin bir ömüre sığdırdığı yarım kalmışlar, acılar hakkında ne söylesem eksik kalırmış gibi geliyor. Öykü ve Doruk ise yarım kalmış aşkın gelecekteki tamamlanmış hali benim gözümde. Kitabı dolu dolu gözlerle okudum. Yazarın her kitabını takip etsem de benim gözümde son üç kitabını yeri bambaşka.


------------------


Artık özgürdün. Ben de seninle birlikte özgür olmuştum. İşte o an yıllarca bu anı beklediğimi anladım. Sen benim tutsak ruhumu özgür bırakmıştın. Benim çok uzun yıllar önce yapmak istediğim ama yapamadığım şeyi yapmıştın. Yuvadan uçmuştun. O gün kalbimdeki ağlamayı durdurdum. Gözyaşlarımı akıtmayı bıraktım. Her ne kadar yaralı olsan da kanatların hırpalansa da bana duyduğun o öfke seni ayakta tutacaktı. Bir gün sen de kalbinde saklı tuttuğun o acıyı serbest bırakacaktın. Bir gün senin de kalbinin ağlaması duracaktı.