Geçmişin Kırıkları

Aşırı duygusal bir kitapla geldim ben… Tam da pazartesi sendromuna yakışır cinsten değil mi? Bu ara da kitap çoktan bitmişti ama yorum anca geldi.
Tristan ve Elizabeth eşlerini kaybetmiş iki yetişkin. İkisi de yalnız ve yaralı ama Tris üstesinden gelmekte çok zorlanmış, biraz vahşi birisi. Yani en azından başlarda öyleydi. Çünkü o eşinin yanında bir de küçük çocuğunu kaybetmiş. Elizabeth, kasabaya yani eski eşiyle yaşadığı eve döndüğü zaman Tristan ile karşılaşıyor. Karşılaşma pek hoş değildi söyleyeyim. :) Ve her şey yan komşusunun Tristan olduğunu öğrenmesiyle başlıyor.
Yakınlaşmaları, geçmişlerine dönüp baktıkları anlar, konuşmaları ve daha birçok şeyi sizi ağlatmak için yazılmış. Güzel bir şekilde size bunları yansıtsa da bana göre biraz eksik kalmıştı. Erkek karakterden mi yoksa kadın karakterden mi kaynaklı henüz çözemesem de hikâyenin ilerleyen sayfaları beni dışarı attı. Ayrıca birkaç sahne de tanıdık gelen yerleri söylemiyorum bile. Bunlar dışında yan karakterlerden pisliğin tekinin yapacakları da çok belliydi. Yani şaşırtmak için bir çaba harcanmışsa o olaylar bende pek öyle bir etki yapmadı. Tahmin ettiklerimin çıkması biraz sıkılmama neden oldu… Ve Emma, Liz’in kızı. Çok tatlı bir çocuktu ama bana göre kitapta çok az görüldü.
Yine de ikilinin acılarını yaşama şekilleri, daha sonra onları kendi içlerinde kabullenişleri gerçekten çok iyi bir şekilde yansıtılmış. Bazı yerlerde ağladığımı itiraf edeyim. Oturup size ‘benim başıma gelseydi?’ sorusunu düşündürten bir kitaptı. Tavsiye eder miyim? Sanırım ederim :) Eksikleri çok olsa da bir şekilde yer ediniyor içinizde bir yerde…


http://satellitebook.blogspot.com.tr/2016/10/yorum-gecmisin-krklar-britainy-c-cherry.html