Fareler ve İnsanlar

Nobel ödüllü yazarın anlatımı yalın ama hikayesinin ağır bir gerçeği taşıdığı kitaplardan birİ daha. Kitabın içinde bir iki kez fareden bahsedildiği halde yazar kitabın ismi neden "Fareler ve İnsanlar" koymuş diye düşünürken içeriğindeki anlatımla birlikte şu sonucu çıkardım.

Biz insanlar, çaresiz kaldığımız anda labirente atılmış fareler gibiyiz bir çıkış yolu bulmak için böyle zamanlarda istemesekte yapmak zorunda olduğumuz şeyleri sonucu ne olur, nereye varır hiç düşünmeden bir değil binlerce ben var içimizden birini genelde en bencilini seçip yaparız. Hayatta kalmak adına herşey mübahtır bu olsa gerek..

Kitabın genel vurgusu gerçek dostluk saf iyilik olmasına rağmen kitapla birlikte insan sorgulamaya devam ediyor.Saf iyilik var mıdır? Her iyilik iyilik midir? Sana göre iyilik olan başkasına kötülük olabilir mi diye yada dostulukta bir yere kadar diye...

Benim açımdan kitabın en can alıcı noktası; hepimizin yaptığı gibi sevdiklerimizi severken düştüğümüz aşırılık halleri..Sadece sevmek için avucumuzun içine aldığımız ve avucumuzdakine yaşam hakkı vermeyecek kadar sıktığımız için yitirdiklerimiz..

Kitaptan altını çizdiklerim:

- Yalnızlık delirtir insanı, yaşadığına tanıklık edecek birileri olmalı.

- Küçük insanların hayalleride küçük olur.