Dune'un Çocukları

Dune serisinin üçüncü kitabında işlenen konular iktidar, din, fanatizm, kişisel zaaflar, ekoloji, vs.

Frank Herbert serinin bu kitabında iktidar mücadelesi veren birincil karakterleri (İkizler Leto ve Ganima, Alia, Jessica, Wensicia, Farad'n, Vaiz), sadakat, kişisel tercihler ve inanç konularında kendileriyle hesaplaşan ikincil karakterleri (Stilgar, Duncan Idaho, Tyekanik, Cavid) ve dinsel fanatizmin etkisiyle Dune sahnesini tamamlayan üçüncül karakterleri inceliyor. Romanın kurgusu içinde karakterler katı sınırlar içinde çizilmiş bir hiyerarşiye oturtuluyor ve bu hiyerarşi içindeki davranışları okuyucu için asla şaşırtıcı olmuyor.

Herbert roman karakterlerinin tek boyutlu düzleminde felsefi sorgulamalar, şaşırtıcı olaylar kurguluyor; ancak tümü bir araya geldiğinde okuması güç bir kurgu ortaya çıkıyor.

Bu güçlük, Orta doğu dillerinden alınan bazı kavramlarla da pekiştirilince okuyucunun romanın kurgusundan kopmadan kitabı bitirebilmesi için epeyce çaba harcaması gerekiyor.

Romanı okurken Herbert'in çok fazla şey anlatmak, hatta daha ileri giderek tartışmak istediğini düşündüm. Romanın kurgusu ile sınırlanmadan üzerine düşünülecek pek çok kavram var. Mesela melanet, ya da geçmişte yaşamış bir insan tarafından ele geçirilme. Mesela insan-kum balığı birleşmesi ile ortaya çıkan süper güç, mesela Altın Yol, mesela ekolojik yıkım...

Okurken Dune evreninde kaybolup gitmek muhteşem bir duygu; ancak Frank Herbert standartlarına göre de, BK standartlarına göre de "zor bir kitap.