Bildiğin Gibi Değil: 90'larda Güneydoğu'da Çocuk Olmak

dili akıcı,uslup doğal, sıkmıyor okutuyor kendini,keşke ilk sayfada yazıldığı gibi tarafsız anlatılsaydı, elbette ki çok acılar yaşandı ülkemiz insanlarımız çok acı çekti hala çekiyor, okurken o yıllara gittim o yıllarda ben de oradaydım, uygulanan politikalar eleştirilebilir ama nasıl ifade etmem gerektiğini bilemedim o yüzden ben anlatanların karşı tarafındaydım ve benzer acıları biz de yaşadık....1990-1995 arasında yaşadıklarımı anlatsam ben de kağıda döksem ben nasıl bu kitabı okurken ağladıysam, sizler de gözyaşlarınızı tutamazsınız.ancak okulda asker ya da polis çocuğu olduğun için sınıfta kimsenin seninle konuşmamasının ne demek olduğunu, okuldan çıkıp oturduğun lojmana gelene kadar taşlarla sopalarla kovalayanların olduğunu da ben unutmadım.acılar elbette silinmeyecek ancak artık insanların canı yanmasın, insanlar korkuyla yaşamasın...bu ülke hepimizin.bu yüzden okumaktan ve anlamaya çalışmaktan kaçmayın lütfen