Aşk ve İrade

Yazar çağın hastalıklı kabullerine ve eksikliklere uzun uzun değinmiş.Aradan 40 yılın üzerinde zaman geçmesine rağmen sorunların aşılmadığı ve yazarın çıkarımlarının doğruluğu eserde açıkça görülebilir.Viktoryen dönemin baskıcı,kişinin kendi bedeni ve arzularından tiksinmesine neden olan kabullerinin Freud'la beraber çöküşünün insan algısı için bir altın çağ başlatmadığını gösteriyor bize May.Aksine serbesti bulan arzuları,dayanaksız ve irade yoksunu yaşantılamanın ciddi bunalımlara ve yalnızlığa dönüştüğünü,kişilerin sonunda kayıtsızlaştığı yapay ve tatsız hayatlara neden olduğu çıkarımlarını yapıyor.

Birbirlerine ters kavramları ustaca birleştiriyor ve bize içinde irade,seçenek olmayan ilişki ve insanların yarım kaldıklarını terapi kayıtlarından da yararlanarak sunuyor.Kayıtsızlığın yükselişini irdeliyor ve yeni hedonist çağın mutlu ve özgür bireyler yerine tatminsiz ve bağımlı kimseler yarattığını açıklıyor.Neden ve nasıllarını güçlü alıntılar ve referanslarla destekliyor,çıkarımlarında hiç açıklık veya zayıf nokta bırakmamaya özen gösteriyor eserinde.

Ancak konuyla ilgili referansları ve dilinin ağır olması ciddi eksiler,herkesin keyifle okuyabileceği bir eser değil.Konuyla gerçekten ilgilenen,iç ve dış dinamiklerin irdelemesini merak eden kimseler hariç ağır makalelerle dolu bir eser.