Anlaşma (Off Campus, #1)

Garrett Graham sen nasıl bir şeysin! Kitap boyunca adamla aşk yaşadım resmen.
İlk ve son sayfaya kadar kitaptaki olaylar, karakterler hatta yan karakterler, diyaloglar hepsi ilgi çekiciliğini korudu. Korumayı da geçtim bana göre her sayfada daha fazla arttırdılar.
Kitabın tanıtım kısmında da anlatıldığı gibi, Hannah Wells ve Garrett bir anlaşma yapıyorlar. Anlaşmanın koşulları, Garrett’in etik dersinden geçmesi için Hannah yardımcı olacak ve karşılığında da yakışıklımız, futbol takımından Justin’ı Hannah’a ayarlayacak. Böyle basit cümlelerle anlattığıma bakmayın bu ikisini birbiri ile ve benim bu ikiliyle kimyam fena tuttu.
Hannah; zeki, harika şarkı söyleyebilen ve Garrett’i önemsemeyerek tarihe geçen ilk kız. Ve başından kötü bir olay geçmiş. Burada parantez açıyorum, dünya adaletsiz bir yer nokta, parantezi kapatıyorum. Bu kötü olay yüzünden de duvarlarım var, uzak durun klişesine girmemiş aksine bunu aşmış olması kafamda otomatikman güçlü kız mertebesine yükseldi. Ki ilerleyen sayfalarda da bunu defalarca gösterdi. Ufak takıntıları dışında pek bir şey hissettirmiyor size. Ve bu takıntıları da Garrett sayesinde aşacak.
Garrett; tüm kusursuz fiziksel özelliklere sahip, hokey takımının kaptanı ve bir kızın peşinden koşarak bir ilke imza atan adam. Ve onunda başından hiçte hoş olmayan şeyler geçmiş. Burada parantez açıyorum, sevgili ebeveynler, çocuklarınızı kusursuz yapacağım diye kusurlu yapmayın nokta, parantez kapatılsın! Okulun kötü çocuğu mu? Ne diyorsunuz ya insanları kandırmayın, bu çocuk tam bir melek J Hemen yeni baskıda o ibareyi ortadan kaldırın. Gerçi biz okuyucuyu kötü çocuk halleriyle de etkiledi ama genel itibariyle kesinlikle derinliği olan çok düşünceli birisiydi. Ah! Hannah olmasaydı bu yönünü keşfetmesi biraz daha zaman alabilirdi kabul ediyorum. Ayrıca çocuk zeki ve kurnaz.

Şimdi bu ikiliyi yan yana düşünün. İnatçı ve kurnazlar. Birbirlerine zekice manevralar yaptılar. Sonuç mu? Tabi ki söylemeyeceğim. –Kötü kadın kahkahası- İsyan; neden hala böyle bir emoji ortaya çıkmadı! Neyse…
Bu iki karakter de farklı bir bakış açısıydı benim için. Yani bana ‘şu karakteri hatırlattı’ diyebileceğim düşünceye sahip değillerdi. Zaten olay kurgusu fazla drama’ ya yer vermemiş. Her ikisi içinde zorlu zamanlar olmuş olsa da bu toplam kaç sayfa ederdi emin değilim. Ayrıca gerçekten de komik ve farklı diyalogları vardı. İkilinin mesaj kısmında ki halleri ise okumaya değer yerlerdi. Dili, kurgusu her şeyi bana göre akıcı ve samimiydi. Şiddetle tavsiye ederim. Bu arada kitabımız seri ancak ayrı ayrı yani her kitap, başka bir karakteri anlatıyor.

"Randevuya ne dersin?" diye teklif ettim. Bu ilgisini çekmişti. Sanki biri omurgasına metal çubuk sokmuş gibi doğrulup kafasını şaşkınlıkla çevirdi. "Ne?"
"Ah. Şimdi dikkatini çektim."
"Hayır, aslında tiksintimi kazandın. Gerçekten seninle çıkmayı istediğimi mi sandın?"
"Herkes benimle çıkmak istiyor."


http://satellitebook.blogspot.com.tr/2016/02/yorum-anlasma-elle-kennedy.html


http://satellitebook.blogspot.com.tr/