Alev Alev (Daughtry Ailesi, #2)

Ahh bu kitap çok çok güzeldi BAYILDIM!!!

Kahkaha atarak okuduğum kitap pek fazla değildir ama bu kitapta ki diyaloglarda art ardına kahkaha attım :D)) İkizlerin birbirleri ile konuşmaları,Nicky ile Lucas’ın dürüstlük desturu ile yapmış oldukları konuşmalar …ki bunlar henüz kitabın başlarındaydı;)
Nicky tam bir laf ebesi, Lucas’ta sakin tanımlanan yapısına rağmen ondan aşağı kalmıyor hatta neredeyse Nicky’nin öyle olması için ayrıca uğraşıyor ;)

Kitabın hikayesine işlenişine,anlatım diline,kurgusuna, karakterlerine, diyaloglarına ,çevirisine hiçbir olumsuz düşüncem azıcık bile yok: ) Tek sorun berbat kapak… böylesi güzel canlı cıvıl cıvıl karakterlerin olduğu hikayeye böyle kapak olur mu yaa ???

Hikayenin içine serpiştirilmiş , kısmen siyasi bakışları,yönetimleri sorgulayan, halkın durumu hakkında daha duyarlı olan karaktere atfederek romana hoş bir boyut getirmiş .. Sosyeteden hazzetmeyen ifadelerde oldukça dikkat çekiciydi ‘’görmeye,görülmeye ve gördükleri hakkında dedikodu yapmaya geliyorlar…Sosyete bir bebeğin anne sütü ile beslendiği gibi dedikoduyla besleniyor ama onları her zaman heyecanlandıracak yeni bir skandal olacaktır..’’gibi

Avam halktan kimselerin eğitimsizliğini vurgulayan konuşma şekilleri çok güzel aktarılmıştı.

Yorumlara döndüğümüzde hatırlamak için alıntı yapmak istiyorum bir ikisinin yetmeyeceğini biliyorum kitabı oturup yazmak gerekecek ;))

İlk başta sayfada da paylaştığımı eklemek isterim;
''Rafe sizin zararsız olduğunuzu düşünüyor..Zararsız olarak tanımlanmak nasıl bir his, Lordum?Bunu merak ediyorum çünkü bugüne kadar kimse benim için böyle bir tanımlama yapmadı ''

Yazarın romanlarında alıntı yaptığı konulara bayılıyorum!! İlk kitabında da Diyojen ve Shakespeare'den örnekler vardı..Bu kitapta da,18.yy da yaşamış siyaset adamı Thomas Pain'in çok güzel bir sözü vardı;

''Bir şeyin yanlış olduğunu düşünmeme alışkanlığı ona yüzeysel bir doğruluk görüntüsü kazandırır''