yazarın akıcı,yalın ama etkileyici dilini çok beğeniyorum. Napoli serisini okuyanların o kitaplardaki karakterlerle bu kitaptakiler arasında bir çok benzerlik bulacağına eminim. örneğin Nina karakteri Lilanın paralel evrendeki bir kopyası adeta, seçimleri farklı ama karakteri aynı. kısaca 40'lı yaşların sonundaki bir kadının plajda karşılaştığı bir anne kızdan yola çıkarak kendi annelik hatalarıyla yüzleşmesi üzerineydi hikaye. kitap çok güzel başladı ancak son sayfalara doğru "birkaç sayfa kaldı konuyu bağlayamaz bu da bir seri olacak büyük ihtimalle" düşüncesi geçti aklımdan, ama kitap alelacele bitti. bu bakımdan beni biraz hayal kırıklığına uğratsada, klasik elena ferrante tarzını sevenler için güzel bir kitap olduğunu düşünüyorum.

242 sayfa bir rahibin kule yapma sevdasının anlatılmasına gerek yoktu, o kadar fazla tekrar vardı ki kısa bir hikaye bile yeterdi. karakterler zayıf, konu zayıf, bağlanamamış bir son. Bırakın Golding Sineklerin Tanrısı'nda kalsın.