Rachel her gün trenle Londra'daki işine giderken yol üzerinde gördüğü evleri, manzarayı ezberlemiş ve sürekli takip etmektedir. Özellikle her gün kırmızı ışıkta tren durduğunda, evlerinin önünde durup baktığı ve onların hayatına imreniği bir çift vardır. Onlara isim bile vermiştir ve o muhitteki evlerin iç dizaynlarını bildiği için evin içinde nasıl hareket ettiklerini tahmin etmeye çalışmaya başlamıştır. Her gün gelip geçerken, bir zamanlar aynı caddede kendi mutlu evliliğini hatırlatan bu çifti seyretmektedir. Bir gün yine kırmızı ışıkta çiftin evinin önünde durduklarında kızın başka bir adamı öptüğünü görür ve çok sinirlenir, bir şekilde gidip kızı sarsıp kendine getirme isteği duyar içinde. Ertesi günlerde ise kızın kayıp olduğu haberini alır.. Takip ettiği çifttin Scott-Megan çifti olduğunu ve hayatları hakkında gerçek bilgilerini öğrenmeye başlar. Oraya gidip şüpheli halde olan kocasına karısının başka bir adamı öperken gördüğünü söylemek istese de, aynı semtte oturan eski kocası ve karısının evlerinin yanına yaklaşmayı istememektedir. Kocası Tom'dan boşandıktan sonra işten atılan, alkole kendini veren Rachel'in kendini toplaması hiç kolay olmuyor ve Megan'ın kaybolduğu gece o semtte trenden indiğini hatırlamasının ardından kendini bir anda olayın içinde bulur. Tek sorun Rachel'in bir çok şeyi unutan bir hafızasının olmasıdır. Belkide aslında hatırlanacak bir olayın olmamasıdır ! Kayıp kız filmini izlememiş olsaydım belki daha fazla etkilenirdim bu kitaptan. 10/8 diyebiliriz. Kurgusu güzel ve alışılmışın dışında bir roman. Kitap 350 sayfa ama ben 200 sayfayı günlerce süründürdüm, ama son 150 sayfa bir çırpıda bitti. Başlarda Rachel ayrı anlattı, Rachel'in eski kocası Tom'un yeni karısı Anna ayrı anlattı, komşuları Megan ayrı anlattığı için kafam karıştı ama sonunda tüm taşlar yerine oturdu. Gerilim kategorisine değilde, polisiye kategorisine daha çok uyuyor. Fırsatını bulursanız okuyun derim.

Çok sarmadı beni ya :(

"Kafasını çevirdi ve bana baktı, sarı bakışlarında duraksamama sebep olan bir şey vardı. Korkunç bir andı. Gözlerinde ihanete uğradığını düşündüğünü gösteren bir şey gördüğüme yemin edebilirim. Sanki benim taraf değiştirdiğime inanamıyordu. Sanki aramızda konuşulmamış bir anlaşma vardı. Kınayarak bana baktı, sarı gözleri ihanetimle alevlendi. Başını geriye attı, hayal kırıklığı ve çaresizlikle uludu, saf üzüntü ve delilik karışımı bir sesti." ***** "Biz birlikte olduk Bayan Lane. Hamamböcekleri de bunu yapıyor. Ayrıca birbirlerini yiyebiliyorlar.' 'Anlaştık Barrons.' 'Anlaştık.' diye onayladı." **** " "Ben.. daha çok... onun hakkında (Barrons) bir şeyler duymak istiyorum.' Sert bir bakış attım. Şimdi haylaz bir kız gibi görünmüyordu, daha ziyade büyülenmiş gibiydi. Dani -sert ve punk Dani- dizlerinin bağı çözülmüş gibi duruyordu. Çok şaşkındım. ' Şimdide Barrons'a mı aşıksın? V'lane'e deli olduğunu sanıyordum.' 'Onu da seviyorum. Ama Barrons geldi ve seni buradan aldı. Ahbap, sana nasıl baktığını görmeliydin.!' 'Ben ahbap değilim, bundan vazgeç'. Sormadan duramadım. 'Bana nasıl bakıyordu?' 'Sanki doğum günüymüş ve sende doğum günü pastasıymışsın gibi.' En azından bu seferkini tavana çarpmamıştı. Görünüşe göre pastasını bu sefer afiyetle yemişti. " Kaynak: http://www.webcanavari.net/profile.html;u=140261;sa=showPosts#ixzz3WXRnAZEy

Carmody ikizleri Shenandoah ve Woody'nin annesi esrarengiz birşekilde kaybolmuştur. Carmody'ler kasabanın en nüfuzlu ailesidir ve ikizlerin babası kasabanın yargıcıdır. Sheny ve Woody'nin anneleri kaybolduktan sonra babalarının gazabına uğramalarını ve annelerini arayarak geçirdikleri zamanı anlatıyor kitabımız. İlk başlarda biraz sıkıldım ama güzel bir hikayeydi. İkizlerden Woody annesinin kaybolduğu gece "Annem gitti" dedikten sonra başka hiç bir şekilde konuşamamıştır. Sheny hem kardeşinin bakımını üstlenmiş hemde annesini geri bulma arayışına girmiştir. Bir kaç yazım hatasını saymazsak güzel bir kitap. Kurgusu ve anlatımıyla beğendim. Senny'nin kardeşine olan sevgisi ve sabrı inanılmaz. Annesini bulma azmi harika babasına olan sevgisi ise yoruma açık :) Vakit bulursanız okumanızı tavsiye ederim.

İki gündür okumaya çalışıyorum ve 68'e ancak gelebildim. Bu bana bir işaret olmalı. Daha fazla okuyamayacağım.. Belki bir gün devam ederiz..

Ada ve Penny, aynı mekanı farklı zamanlarda paylaşmış iki güzel bayanın hikayesi çokk güzeldi. Okurken hiç sıkılmadım. Çok akıcı bir dille yazılmış ve okurken gerçekten bir roman okuduğunuzu hissediyorsunuz. Ada'nın eşi ve kızını bir kazada kaybettiği satırları okurken çok hüzünlendim ve Ada'nın Alex ile yeniden hayata tutunma çabaları, kendi içinde yaşadığı çelişki, kızı ella ve eşi James'e olan özlemini dile getirdiği satırlar çok samimiydi. Hikayemiz yüzen evlerde geçiyor. Hep hayal etmişimdir bende böyle bir yerde yaşamayı özellikle Sandra Block'un Göl Evi filminden sonra :) "Hayatım yıllarımı mutluluğun peşinden koşarak geçirdim' dedi kendi kendine gülümseyerek. 'Ama mutluluk büyümene yardım etmez. Bunu sadece mutsuzluk yapar." *** "Her zaman geçmişi ve hayatımın en büyük iki aşkını arzulayacağımı biliyordum. ama artık bir kuş olmak, yağmura ve fırtınaya karşı kanat çırpmak istiyordum. Güne güneşle birlikte çiçeklerini açan ve ne olursa olsun ışıldamaya hazır bir gündüzsefasının hevesiyle başlamak istiyordum." *** "Bir yerden başka bir yere giderek kendinden kaçamazsın."