Çok keyif alarak okudum. Kitap çok güzel yerde bitti, devamını okumak için sabırsızlanıyorum. En kısa zamanda satın alıp okumaya koyulacağım. Şensoy hayatını o kadar içten, doğal bir dille anlatmış ki okurken akıp gidiyor cümleler.

174 sayfalık fotoğraflarla dolu kendi kaleminden bir yaşamöyküsü. Evet Ali Nesin değil Aziz Nesin anlatıyor aslında yaşamını, Ali Nesin babasının kitaplarında anlattığı yaşamına dair kesitleri bize çok güzel derleyip fotoğraflarla süsleyerek bu güzel kitapla sunuyor. Ben çok keyif alarak okudum, bazı yerlerde de çok duygulandım. Daha da uzun olmasını isterdim aslında çünkü anlatımı o kadar yalındı ki su gibi akıp geçti tabiri çok güzel yerini bulur. "Aşk (sevi) her güzelde sevdiğini ve sevdiğinde her güzeli bulmaktır ve buna inanmaktır. Sevi, gönlümüzün gerçeği dilediği gerçekliğe çevirmesidir. Bize göre güzel olması koşuluyla, güzeli gönlümüzün dilediği renge boyamak, biçime sokmaktır sevi. Gördüğümü değil, görmek istediğimi seviyorum ve görmek istediğimi görüyordum. Yaşamım boyunca bu, hep böyle sürüp gitti."

Kitaba başlamadan önce korkularım vardı, çünkü çevremde yarım bırakan çok kişi vardı. Benim de elimde sürünürse diye çekiniyordum ama neyseki böyle bir durum olmadı. Kitap gerçekten de insanı yoran cinsten, elime alayım saatlerce okuyayım diyemiyorsunuz çünkü belli bir okumadan sonra gitmiyor, daha doğrusu okuduğunuz sayfaları sadece okumuş olarak kalıyorsunuz, elde sadece çevrilmiş sayfalar kalıyor. Ara vererek okumak karakterlerle özdeşmenizi sağlıyor. Buna rağmen bazı sayfaları yine de anlamadım desem yalan olmaz çünkü çok ağdalı ve de anlamını bilmediğim kelimelerle dolu olan sayfalar da yok değildi. Beni yoran bir diğer husus da, kitapta abartmıyorum 70 sayfa kadar olan bir bölümde hiç noktalama işaretlerinin kullanılmamasıydı, bildiğimiz sürekli ve ile bağlanmış bir sürü devrik cümle. Bu durumu da bir karakterin ağzından şöyle dile getirmiş yazar; "kafasındaki dağınıklığı anlatabilmek için, şarkılara da dağınık bir biçim vermek gerektiğini sanmıştır." Ayrıca kimin ne dediği de bazı sayfalarda anlaşılmıyor, Hangi karakter o an konuşuyor anlamak zor oluyor. Bu saydıklarımı eser çok güzel örtbas ediyor aslında kalitesiyle. Benim hoşuma gitti, yaşanan gelgitler, hayal kırıklıkları, umut-umutsuzluk, isyanlar vs bu kadar güzel dile getirilebilir. Bu arada Olric ile ilgili o kadar çok alıntılar gördük ki nette, çoğunun kitapla alakası yoktu. Eğer başka bir eserinde o karakter varsa bilemem tabi, yazarın okuduğum ilk kitabıydı bu. Kitapta altını çizdiğim çok satırlar oldu ama bir tanesini yazayım: "Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşun kalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım." Son olarak kitapta kısa ve de etkili bir cümle ile kapanışı yapayım. O kadar samimi bir cümle ki bazen kullanmadan edemiyor insan: 'Bat dünya bat!'

Keyif alarak okudum, Aziz Nesin'e dair bilmediğim birçok özelliğini öğrenme fırsatım oldu. Bazı anılarına gülerken kimilerinde de duygulandım, bazı noktalarda kendisine kızmadım da değil hani. Altını çizdiğim çok satır oldu. Yazı karakterleri okunma açısından rahattı. Dili sohbet kıvamında zaten akıp gidiyor