Kitap henüz bitti. İlk Tomris Uyar okuyuşumdu. Pişmanda olmadım. Kısa, öz, nükteli… “Ne de olsa ikimizde iki üç paragrafla geçiştirilemeyecek kadar zorlu bir çaba gösterdik aramızdaki ‘şeyi’ anlamak için. Bildik hiçbir şeye benzemiyor ki.” “Sevilmemeyi rahatça kaldırabiliyorsun da sevilmek zor geliyor sana, sen de bunu anlamıyorsun.” “İnsan önce renklerden başlamalı değişmeye.”