Her ne kadar distopya dense de içinde bir ütopya da barındıran bir kitap. Bir durum bakış açısına göre hem ütopya hem de distopya olabiliyor. Mutsuz özgürlük ve mutlu özgür olduğunu zannetme ihtimallerini sorgulamaya itiyor insanı. Türünün iyi örneklerinden olduğu kesin ama 1984'ün bir adım gerisinde benim için.

6 ana karakterin(biri daha baskın) çocukluklarından yaşlılıklarına kadar iç dünyalarını ve dış dünyaya bakışlarını şiirsel dille düzyazı şeklinde sunmuş yazar. Akıcı bir eser değildi. Okumak için kendimi teşvik etmem gerekti diyebilirim. Çokça betimleme, benzetme kullanılmış. şiirsellikte işin içine katılınca böyle oldu. Yine de farklı bir tarz oluşu nedeniyle okunabilir. 'Biz dostlarımızı, kendi boyumuzu ölçmek için kullanırız.'