Zamanda yolculuğa dair, kendisiyle çelişmeyen her eseri severim. Ancak bu eser, başka bir şey. Güldürüyor, macereya sokuyor ve en sonunda hüzne boğuyor. "Son 50 sayfasını zırıl zırıl ağlayarak okuyacaksınız" diye bir yorum bırakmış Türk bir köşe yazarı. Bir kitabın ağlatabileceği fikri komik geldi ve denedim. Hani ağlamadım ama gerçekten son sayfalar hüzne boğdu. :)

Öylesine etkiledi ki, acaba ben de böyle şeyler yaptım mı, yapıyor muyum diye dönüp arkama bakmama neden oldu. Tavsiye ediyorum.