hülya özvural

Tutsak bir kadın.
İntikam peşinde bir adam.
Ve yok edilmesi gereken tehlikeli bir düşman…

Geceleyin Claire Roth kendi evinden kaçmaya çalışırken cehennemden gelmiş gibi görünen alevler ortaya çıkar. Sonra ateşlerin ve küllerin ortasında bir savaşçı belirir. Bu Andreas Reichen'dır, bir zamanlar Claire'in tek aşkı olan adam şimdi onu tüketen intikam isteğiyle bir yabancıya dönüşmüştür.

Çapraz ateşin ortasında kalan Claire, adamın vahşi öfkesinden kaçamaz ve Andreas'ın kanını da içmesiyle onun karanlık dünyasının bir parçası olur.

Andreas'ı, Soylu kardeşlerinin ölümünden sorumlu olan vampiri yok etmekten hiçbir şey alıkoyamayacaktır… Hatta gerekirse, eski aşkını bu ölümcül görevde kullanacak kadar ileri gitmeye kararlıdır. Andreas'ın tehlikeli düşmanına kan bağıyla bağlı olan Claire ise bu arayışında ona yardımcı olurken, yolculukları derin ve davetsiz tutkularla daha da tehlikeli hale gelir.

Av ile avcı arasındaki sınırlar belirsizleşirken, kör edici bir ihtiras aralarındaki ateşi daha da canlandıracaktır.


"Bu eşsiz seriye harika bir ekleme… sizi daha fazlası için meraklandıracak."

Fresh Fiction
(Tanıtım Bülteninden)

Tutsak bir kadın.
İntikam peşinde bir adam.
Ve yok edilmesi gereken tehlikeli bir düşman…

Geceleyin Claire Roth kendi evinden kaçmaya çalışırken cehennemden gelmiş gibi görünen alevler ortaya çıkar. Sonra ateşlerin ve küllerin ortasında bir sa... tümünü göster

Bundan uzun zaman önceydi. Bir roman düştü gönlüme. Aşk Şeriatı. Yazmaya cesaret edemedim. Dilim lal oldu, kalemimin ucu kör. Kırk fırın ekmek yemeye yolladım kendimi. Dünyayı dolaştım. İnsanlar tanıdım, hikâyeler topladım. Üzerinden çok bahar geçti. Fırınlarda ekmek kalmadı; ben hâlâ ham, hâlâ aşkta bir çocuk gibi toy...Hamuş derdi Mevlana kendine. Yani Suskun. Düşündün mü hiç bir şairin, hem de nâmı dünyayı sarmış bir şairin, yani işi gücü, varlığı, kimliği ve hatta soluduğu hava bile kelimelerden müteşekkil olan ve elli binden fazla muhteşem dizeye imza atmış bir insanın, nasıl olup da kendine SUSKUN adını verdiğini.. Kâinatın da tıpkı bizimki gibi nazenin bir kalbi ve düzenli bir kalp atışı var. Seneler var ki nereye gidersem gideyim o sesi dinledim. Her bir insanı Yaradanın emaneti saklı bir cevher addedip, anlattıklarına kulak verdim. Dinlemeyi sevdim. Cümleleri, kelimeleri ve harfleri... Oysa bana bu kitabı yazdıran şey som sessizlik oldu.Mesneviyi şerh edenlerin çoğu bu ölümsüz eserin b harfiyle başladığına dikkat çeker. İlk kelimesi Bişrev!dir. Yani Dinle! Tesadüf mü dersin ismi Suskun olan bir şairin en kıymetli yapıtına Dinle! diye başlaması. Sahi, sessizlik dinlenebilir mi?Bu romanda her bölüm aynı sessiz harfle başlar. Neden? diye sorma, ne olur. Cevabını sen bul. Ve kendine sakla.Çünkü öyle hakikatler var ki bu yollarda, anlatırken bile sır kalmalı.
A. Z. Zahara - Amsterdam, 2007

******

Bundan uzun zaman önceydi. Bir roman düştü gönlüme. Aşk Şeriatı. Yazmaya cesaret edemedim. Dilim lal oldu, kalemimin ucu kör. Kırk fırın ekmek yemeye yolladım kendimi. Dünyayı dolaştım. İnsanlar tanıdım, hikâyeler topladım. Üzerinden çok bahar geçti. Fırınlarda ekmek kalmadı; ben hâlâ ham, hâlâ aşkta bir çocuk gibi toy...
Hamuş derdi Mevlana kendine. Yani Suskun. Düşündün mü hiç bir şairin, hem de nâmı dünyayı sarmış bir şairin, yani işi gücü, varlığı, kimliği ve hatta soluduğu hava bile kelimelerden müteşekkil olan ve elli binden fazla muhteşem dizeye imza atmış bir insanın, nasıl olup da kendine SUSKUN adını verdiğini..?
Kâinatın da tıpkı bizimki gibi nazenin bir kalbi ve düzenli bir kalp atışı var. Seneler var ki nereye gidersem gideyim o sesi dinledim. Her bir insanı Yaradanın emaneti saklı bir cevher addedip, anlattıklarına kulak verdim. Dinlemeyi sevdim. Cümleleri, kelimeleri ve harfleri... Oysa bana bu kitabı yazdıran şey som sessizlik oldu.


******

Bundan uzun zaman önceydi. Bir roman düştü gönlüme. Aşk Şeriatı. Yazmaya cesaret edemedim. Dilim lal oldu, kalemimin ucu kör. Kırk fırın ekmek yemeye yolladım kendimi. Dünyayı dolaştım. İnsanlar tanıdım, hikâyeler topladım. Üzerinden çok bahar geçti.... tümünü göster