Tanrı Yanılgısı Üzerine İnanmak ya da İnanmamak

Bir ateist olarak Dawkins'in tavrından hazetmeyen azınlıktanım. Ama antropoloji ve felsefe konusunda bilgili bir doçentin yazdığı "eleştirinin" çok daha seviyeli olmasını beklerdim. İçerdiği bilgi yanlışları bir yana (Örneğin Einstein'ın belirsizlik ilkesinin destekçilerinden biri olduğunu söylemiş. Halbuki Einstein kuantum mekaniğinin gelişmesine katkılarda bulunsa da bu yeni fiziğin sonuçlarından hiç hoşnut değildi. Tanrı zar atmaz demişti belirsizlikler karşısında.) kesinlikle felsefi eleştirinin gerektirdiği üsluba da sahip değil. "Ateist misyonerliği yapan bir insanın" psikolojisini kendince çözümlemeye başlamış ve bir nevi Dawkins'in dindarları değerlendirirken yaptığı hataya kendisi ateistleri değerlendirirken düşmüş. Üstelik evrimsel açıdan "cinsiyet ayrışmasını" açıklayan mekanizmaları yazmasını "zımni olarak" Dawkins'in kadın - erkek eşitsizliğini savunması olarak yorumlamış ki akıllara zarar. (Söz konusu durum erkeklerin üreme konusunda daha rekabetçi olduğunu, çünkü kadının aksine üreme sırasında hamilelik gibi bir sürece sahip olmadıkları için onların üremeyle kazanacakları daha fazla şey olduğunu söyleyen çıkarımdır. Bu yüzden kadınlar genellikle daha sadıktır, erkekler ise terk etmeye daha meyillidir.)

Akademik bir eleştiri duymak isteyenler yanlış yerdeler. Sanıyorum ki Aliye Çınar'ın en "zayıf halkası" bu kitap olmuş.