Son Yaprak

En iyi bölüm, kitaba adını veren hikayeydi. Gülümsetip hüzünlendiren bir hikaye.

Başlarda çok güzel gitse de sonuna doğru çok sıkıldım ve açıkçası atlaya atlaya okudum.

hikayecilik dendi mi o.henry nin yeri bambaşka,ortaokuldayken tanışmıştım onun kitapları ile o yıllarda bayılırdım onun ters köşeye yatıran hikayelerine

O. Henry'yi ilk okuyuşumdu ve ben bu hikayeleri çok sevdim. Hikayeler beklenmeyen sonlarıyla kimi zaman hüzünlendiriyor kimi zaman ise yüzünüzde bir gülümsemeye neden oluyor. Ve bir hikaye daha bir hikaye daha derken bir çırpıda okuyup bitiriveriyorsunuz kitabı.